Net als na onze badkamerverbouwing riep ik ook dit keer: NOOIT MEER! Verbouwen is zoiets als bevallen: als je er middenin zit is het een ramp, als je het eindresultaat bewondert denk je: het was het helemaal waard, ik kan dit best nog een keer. Het afgelopen jaar hebben we 2 verbouwingen doorstaan en daar haalde ik de nodige lessen uit.

10 lessen uit de verbouwing

Als gevoelig persoon is verbouwen sowieso al uitdagend. Iets met nog meer prikkels dan normaal, veel geluiden, mensen over de vloer en ga zo maar door. Tel daar nog een puppy en een kind met 6 weken zomervakantie bij op en je hebt een enerverende cocktail. Ik kan mopperen tot ik een ons weeg, maar eerlijk is eerlijk: het was de moeite zeker waard. Al is het alleen maar voor de lessen die ik er op persoonlijk vlak uithaalde.

De planning loopt altijd anders

Hoe strak je planning ook is, hoe hard iedereen ook roept dat het allemaal volgens schema verloopt: er komt een dag dat de planning compleet anders loopt. Dat er toch nog ‘even’ gestuukt moet worden. Of dat de dakdekker net op vakantie is als het dak erop kan. Of dat de muren nog niet droog zijn, waardoor de schilder later kan beginnen.
Wat je dan het beste kan doen: loslaten. En een glas wijn inschenken, terwijl je Netflix aan slingert.

Er gaan dingen mis

Niet alleen de planning kan vertragen, er kan ook van alles mis gaan in het praktische gebeuren. Zo bleek het riool verstopt en moest de ontstoppingsservice komen om alles door te pompen. Geloof me, dat is geen fraai gezicht. Of stroom die niet helemaal goed gekoppeld is, waardoor je de eettafel lamp alleen kan aan- en uitdoen door een peertje los te draaien. Of een deurkozijn dat iets te ver naar binnen geplaatst is in de slaapkamer (credits voor le husband), waardoor de slaapkamermuur die zo mooi blauw was, gestuukt moest worden.

Als je er vooraf al van uitgaat dat er dingen mis gaan, vang je het wel een stuk makkelijker op is mijn ervaring.

Het kost altijd meer geld

Ik noemde al het extra stuukwerk en de riolering: beide aardige kostenposten. Om nog maar te zwijgen van het laten egaliseren van de vloer, wat extra oppervlakten spuitwerk en de tig keer ‘even naar Hornbach’. Gelukkig hebben we alles goed kunnen betalen, deels vanuit het bouwdepot en deels van ons eigen spaargeld. Daar ben ik echt megatrots op!

Loslaten is pure noodzaak

Let it gooooo was wel mijn lijflied de afgelopen maanden. Je kunt ook niet anders, want verzetten brengt je nergens. We probeerden mee te bewegen en per keer te kijken wat de beste oplossing voor ons allemaal was, dat hielp enorm!

Er is heel veel wél mogelijk

Kan iets niet linksom, dan wel rechtsom. Door het meebewegen kwamen er vanzelf weer andere oplossingen. De meeste afspraken konden we zo verplaatsen, de mannen van de bouw hadden steeds weer een oplossing als er iets gebeurde en zo kwam alles toch nog op zijn pootjes terecht.

Je bent flexibeler dan je vooraf denkt

Daarop voortbordurend: je wordt steeds flexibeler. Eten, leven en werken op de slaapkamer? No problem. Naar de camping om een paar weken te overbruggen? Doen we! Om 8.15 halsoverkop met hond en kind in de bus naar huis om de kozijnenman te ontvangen? Ik wist niet dat ik zo snel kon zijn. Nog een paar weken extra door bikkelen? Kunnen wij!

Je huis is je meest veilige plek

Ik hou al van ons huis sinds we hier in 2012 kwamen wonen, maar het voelde nooit helemaal als een perfect thuis. Tot we gingen verbouwen. Toen miste ik mijn eigen plekjes, de geborgenheid en het huis zoals het was met al zijn gebreken.
Inmiddels is het wel ons droomthuis en is de geborgenheid weer terug. Het gevoel van ontheemd zijn vond ik wel echt het heftigste van de hele verbouwing. In combinatie met de overprikkeling en de chaos heeft dat de nodige ontploffingen veroorzaakt.

Mensen zijn verdraagzaam…of niet

Waar mensen wonen, is geluid. En waar mensen verbouwen, is overlast. Dan kun je 2 dingen doen: je verzetten en werkelijk over alles dwars liggen of er zijn voor de mensen in de chaos en ze er met verdraagzaamheid doorheen helpen. We hebben met beide types te maken gehad en dat was vooral in het eerste geval best weleens pittig. Je hoofd zit al vol met alle stress en het geregel, en we hebben ons uiterste best gedaan om de overlast voor iedereen tot een minimum te beperken, maar niet iedereen had daar begrip voor. Een mooie oefening in mindfulness: focus op het goede. En ook hier: wijn en Netflix. 😂

Je wordt creatief in aanbiedingen zoeken en deals sluiten

Ik het begin rekende ik me nog rijk en gaf ik makkelijker geld uit. Naarmate de tijd vorderde, ging de hand op de knip. Kon ik product X ergens goedkoper vinden? Konden we voor dienst Y nog een prijsafspraak maken? Je kan elke euro maar 1 keer uitgeven, dus dat deden we dan ook zo wijs mogelijk. En als iets al zo lang in huis was, dat het niet meer geruild kon worden, was er altijd nog Marktplaats. 😋

Samen is het leuker

Op een dag in oktober stonden Etienne samen en ik in de woonkamer. Alle muren, en dan bedoel ik echt ALLE muren, waren zalmroze. Zo’n jaren ’90-tint. De spetters zaten tot achter mijn oren en ik keek wanhopig om me heen. Ik wilde schreeuwen, weggaan, me verstoppen: alles om uit die chaos te ontsnappen. En toen kwam mijn geweldige man, die zette Huisje op wielen op en we dansten door die roze woonkamer. Iedere keer weer sleepte hij me erdoorheen. Zelfs als ik -al dan niet onterecht- uit mijn slof schoot van pure stress. Samen is het gewoon leuker en ik ben trots hoe we dit samen hebben gefikst.

Nu zit je natuurlijk te popelen om foto’s van het eindresultaat te zien, dat snap ik! We zijn alleen nog niet helemaal klaar. 😢 Er is nog een muur te nat om te schilderen (iets met jarenlange lekkage vanuit de dakgoot), de keuken is nog niet helemaal klaar en we gaan met interieurstyliste Annick nog aan de slag met de styling. Zodra het zover is komen er natuurlijk foto’s online! Op Instagram geef ik af en toe al wel een sneak peek, dus volg me daar zeker!

Heb jij weleens verbouwd? Welke les leerde jij daaruit?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

2 Reacties

  1. Vooral dat gevoel dat je even geen ‘thuis’ hebt, lijkt me zo heftig. En dan alle herrie in huis, mensen die er constant doorheen lopen. Respect voor je uithoudingsvermogen! En ja, ik ben heel benieuwd naar de foto’s;).

  2. Pingback: Woonboulevard Heerlen: Alles voor je huis onder één dak * - Breg Blogt

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.