Ze fascineren me enorm. De ene keer is het een stoer, groot, zwart exemplaar, de andere keer een kleurrijk, verfijnd model. Wat ze gemeen hebben, is dat ze altijd in hun eentje zijn. En ze liggen langs de snelweg. Al jaren vraag ik me af hoe ze daar komen en vooral: waarom?

Als ik achter het stuur zit, ben ik meestal gefocust op de weg. Zit ik op de bijrijdersstoel, dan heb ik zeeën van tijd om rond te kijken. Het voorbijtrekkende landschap, andere auto’s, huizen, roofvogels: er is altijd wat te zien. Maar het meest fascinerend vind ik toch wel de verloren, eenlingen op de vluchtstrook. Ze vertellen een verhaal, dat ik er met alle liefde bij verzin.

Een stevige trucker met de naam Nol installeert zich achter het stuur. Hij is klaar om zijn rit naar het zuiden te vervolgen. Hij heeft net een broodje bal gegeten bij de benzinepomp, een plasje gedaan en zijn benen gestrekt. Na zijn verplichte pauze klimt bij weer in zijn cabine. Hij wisselt de zware kisten die hij gebruikt bij het laden en controleren van zijn vracht, voor wat lichtere sneakers, dat rijdt toch net wat lekkerder. Eenmaal ingevoegd op de snelweg komt hij al gauw in de relaxte modus die hij zo fijn vindt aan zijn werk. Hij overziet alles en rijdt rustig naar zijn bestemming toe.
Terwijl hij meezingt met de nieuwste hit van Tino Martin, hoort hij irritant gezoem. Het gezoem wordt steeds luider en dan ziet hij het ineens. Er zit een dikke vlieg in zijn cabine. Shit. Hij háát vliegen. Van zijn relaxte toestand is weinig meer over. Hij drukt op het knopje om het rechterraam open te maken. “Ga dan naar buiten, rotbeest” sist hij. De vlieg lijkt het wel vermakelijk te vinden en blijft vrolijk rondjes vliegen. De trucker wordt steeds chagrijniger en besluit om eraf te gaan bij de eerstvolgende parkeerplaats. Dat duurt alleen nog een paar kilometer. Gefrustreerd door het gezoem waagt hij nog één poging om de vlieg weg te jagen. Hij pakt zijn zwarte laars en wil ermee tegen de vlieg aan meppen. Hij is alleen vergeten dat zijn raam nog openstaat en voor hij er erg in heeft vliegt niet alleen de vlieg naar buiten, maar belandt ook de helft van zijn favoriete schoenenpaar zo de vluchtstrook op. 

En dat, lieve kijkbuiskinderen, is volgens mij de reden dat er regelmatig eenzame schoenen op de vluchtstrook liggen.

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

1 Reactie

  1. Is dát het! Ik vraag het me ook altijd af, maar ik ben toch blij dat dit mysterie nu is opgehelderd op een herfstige zondagochtend;).

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.