Je hoeft je niet te verantwoorden

Dagelijks zie ik het gebeuren, vooral op Instagram: de opmerkingen vol verontschuldiging en verantwoording. De ene keer bijna passief-agressief, de andere keer bijna angstig voor de reacties. Volkomen overbodig en niet nodig, want je hoeft je niet te verantwoorden. Nooit. 

Verantwoorden voor wat je doet, zegt, draagt en bent

“Ja, daar zit een vlek op mijn trui, ik had geen tijd om me om te kleden.”
“Sorry voor de wallen en de puisten, ik heb slecht geslapen.”
“Ja, ik laat mijn kind op de iPad om 6.00 uur ‘s ochtends.”
“Let niet op de rommel achter me.”

Als ik zoiets lees krullen mijn tenen zich pijnlijk samen. Jij hoeft je naar NIEMAND te verantwoorden over:

> je uiterlijk
> je huis
> je opvoedskills
> je dagindeling
> je eetgewoonten
of andere zaken uit je eigen leven.

Echt niet.

Eerlijk: ik deed ‘t zelf ook en ben gestopt om dingen uit te lichten door ze te verantwoorden. Tot ik een keer een berichtje kreeg van iemand die ik graag mag. “Breg, je hoeft jezelf niet zo omlaag te halen en te verantwoorden. Je bent helemaal goed zoals je bent.” Dat kwam wel even binnen en ik stopte direct met hashtags als #metjepiekhaar.

Door je te verantwoorden leg je de aandacht op het verkeerde

Waar denk je dat mensen op gaan letten als jij je verontschuldigt voor je vlek of je wallen?

Juist.

Hadden ze het anders gezien?

Nee.

Ik lees zo’n tekst vol verontschuldigingen en verantwoording en denk dan: Meid, als je niks gezegd had was het me niet eens opgevallen. Ik zie alleen een leuk, normaal en echt mens op mijn scherm.

Niet alleen op social media vliegt de verantwoording je om de oren. Ook in het echte leven. “Ja, ik zie er niet uit, ik moet echt naar de kapper!” of “Leuk dat je er bent, let niet op de rommel in huis!”

Knoop in je oren dat een ander nog niet een tiende van jouw kritische blik op jou werpt.

Het echte leven is niet perfect

We hebben allemaal wallen, vlekken, rommel in huis, een kind dat niet wil luisteren, wanhopige buien waarin de iPad je enige redmiddel is, een pukkel op onze kin en een onopgemaakt bed. Of gewoon alles tegelijk.

Weet je hoe dat heet?

Een gewoon leven.

Ja, dat lees je goed. Het maakt ons mens, het betekent dat we leven met alle ups en downs die daarbij horen.

Jij leeft JOUW leven. Jij maakt JOUW keuzes.

Stuur liefde

Spreekt iemand je aan op die vlek, wallen, rommel, je opvoedkeuzes of wat dan ook? Stuur ze dan alleen maar heel veel liefde. Blijkbaar heeft die ander dat dan nodig, als ie het nodig vindt om een ander te bekritiseren, veilig vanachter een schermpje.

Wees lief voor jezelf. Je bent namelijk SUPER AWESOME zoals je bent. Met of zonder wallen, pukkels en vlekken, gewoon zoals je bent.

Ik ben heel benieuwd hoe jij hierover denkt. En verantwoord jij jezelf continu over alles wat je doet of leef je je eigen leven op jouw manier?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.