Persoonlijk: even bijkletsen!

Ja hallo, hoi, hoe gaat het met jou? Ik realiseerde me dat ik al een hele tijd geen bijkletsblog heb geschreven, dus ben ik direct achter mijn toetsenbord gekropen. Hoe zijn de eerste weken groep 3 bevallen voor Laurens? Hoe gaat het met mijn werk? En met de algehele gesteldheid van iedereen in huize Breg Blogt?

Zes maanden coronatoestanden

Morgen is het ZES maanden geleden dat de lockdown startte. Zo voelt het echt niet als je het mij vraagt. Al een halfjaar ligt ons leven op zijn gat. Nou ja, inmiddels is het meer een soort stabiele zijligging vanwaaruit we proberen overeind te krabbelen. Ik merk dat ik het nu echt beu ben en krijg steeds meer vraagtekens bij de maatregelen en de communicatie daaromheen. Desondanks ben ik nog steeds voorzichtig en hou ik waar mogelijk afstand. Maar toch, er knaagt iets waar ik mijn vinger niet op kan leggen. Dat zaadje is geplant toen ik me in augustus liet testen op corona. Bij die test kreeg ik allerlei folders met strenge instructies die zouden gelden als ik positief getest zou worden. Het gaf me een onprettig gevoel en ik zag er ook de voordelen niet van in. Als ik elke dag naast mijn man slaap en hem niet besmet met corona zal het toch niet ineens wél gebeuren als ik getest word? Nou ja, ik voelde me die dagen rondom de test best verward.

Inmiddels zijn we weer wat weken verder, maar het verwarde gevoel blijft toch hangen. Het is zo krom allemaal en ik ben reuze benieuwd hoe de komende maanden gaan verlopen. Ik hoop niet dat het jaarlijkse verkoudheidsseizoen nu wordt verward met een pandemie, want dan kunnen we onze lol op.

Een eigen bedrijf in coronatijd

Goed, genoeg daarover, want het is niet echt iets waar je vrolijk van wordt. Waar ik wel blij van word is dat ik met mijn beide bedrijven goed door het afgelopen halfjaar ben gekomen. Ik heb eigenlijk continu leuke opdrachten gehad, waardoor ik ook geen steun van de overheid hoefde aan te vragen. Daar ben ik hartstikke trots op! We hebben drie weken zomervakantie kunnen vieren en de andere drie weken had ik nog genoeg tijd voor Laurens, terwijl ik ook weer wat kon werken. Sinds de school weer is begonnen werk ik meer uren. Ik start deze week met een coachingstraject, waarmee ik mijn tekstbureau steviger neer ga zetten. Twaalf weken lang aan de slag met mijn content, bedrijf en mezelf. De kick-off was veelbelovend en ontzettend inspirerend en er zijn al wat balletjes gaan rollen.

Ik zei laatst tegen Etienne dat ik het fijn vond dat het even wat rustiger was qua opdrachten, zodat ik me echt op de coaching kan focussen en straks vol inspiratie het jaar kan afsluiten en het nieuwe jaar in kan knallen. Dat had ik beter niet kunnen zeggen, want sindsdien komt de ene leuke opdracht na de andere op mijn pad. Mij hoor je niet klagen, het vraagt alleen even wat meer discipline en focus. Op het blog is het iets rustiger qua samenwerkingen, waardoor ik de boel toch goed kan blijven behappen. Je snapt dat ik ontzettend dankbaar ben voor deze ontwikkelingen en ook trots dat het na ruim twee jaar zo goed gaat met mijn bedrijven!

Laurens in groep 3: hoe gaat het?

We hebben er inmiddels vier schoolweken op zitten. De eerste week was op zijn zachtst gezegd pittig. We moesten allemaal weer wennen aan het ritme en de verandering. Dit resulteerde in wat heftige momenten en ik presteerde het samen met Lau om op vrijdag te laat te komen. In de eerste week. Bij een nieuwe juf. De walk of shame door het dorp met een huilend en mopperend kind aan mijn hand was ook memorabel die ochtend. Gelukkig kreeg ik genoeg begripvolle blikken van andere ouders, dus ik weet dat ik niet de enige ben.

Na de eerste week ging het stukken beter. Laurens gaat iedere dag huppelend naar binnen en komt net zo vrolijk naar buiten. Ik vroeg hem laatst wat hij het leukste vindt op school. Zijn antwoord? “Alles, mam!” Ik hoop voor hem dat dit nog heel lang zo blijft, het is echt een feestje om hem zo te zien genieten. En mijn hart ontploft als hij thuis zijn pas geleerde letters voor me opschrijft in “schrijfletters”.

Hoe gaat het met mij persoonlijk?

Oké, we hebben werk en Laurens besproken. Hoe is het met mij? Zoals je weet kan ik nog weleens gevoelig zijn voor prikkels en veranderingen. Wat mij betreft is het rustigere leven dat we nu leiden echt een groot voordeel. Ik kan veel meer rust nemen en vind het heerlijk om in en om het huis wat aan te klooien. toch gaat het nog steeds weleens mis. Een paar weken geleden was er een zaterdag waarop ik het allemaal niet overzag. Juist op die dag hadden we afgesproken voor een bbq met vrienden. Met veel pijn en moeite hebben we dat toen toch afgezegd. Ik was zo moe en overprikkeld en kon niet anders dan pas op de plaats maken. Ik voelde me echt heel erg rot over de afzegging, maar heb inmiddels wel geleerd dat ik goed voor mezelf moet zorgen. Mijn brein denkt daar dan anders over en piekert zich suf: zullen onze vrienden boos zijn? Is er wel begrip voor deze situatie? Ik ben nog lerende hoe ik dat soort gedachten niet de overhand laat nemen, work in progress dus. De komende maanden is de agenda nog lekker leeg, ik kan me niet herinneren wanneer dat voor het laatst zo was!

Leuke uitjes op de planning!

Voor je gaat denken dat we alleen maar thuis zitten als kluizenaars, dat valt wel mee hoor! We hebben afgelopen vrijdag heerlijk gegeten bij Veldkas, een bijzonder pop-uprestaurant vlak bij Maastricht. Een waanzinnige ervaring! Verder ben ik vorige week met Monique naar Guus Meeuwis geweest in 013 in Tilburg. Wat was dat leuk! Heerlijk om weer te genieten van livemuziek in een bijzondere setting. Alles was supergoed geregeld en we hebben van begin tot eind genoten met een grote G! Mijn moeder was afgelopen weekend bij ons en volgende week ga ik een dagje naar Thermae 2000 met een lieve vriendin. Je leest het al: er staat genoeg fijns op de planning. Ik geniet, maar wel met mate!

Zo. Ruim 1000 woorden verder ben je weer helemaal op de hoogte! Hoe gaat het met jou na een halfjaar corona in Nederland?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.