Eens in de zoveel tijd lees je een boek dat je echt raakt en aangrijpt. Zo’n boek dat je op een dag uitleest, omdat je het simpelweg niet kunt loslaten. Dat had ik toen ik deze vakantie Licht in de tunnel van Marc de Hond las. Een aangrijpend boek, dat als je het mij vraagt iedereen zou moeten lezen!
In deze blog:
Licht in de tunnel – Marc de Hond
Toen Marc de Hond eind 2018 hoorde dat hij ziek was, besefte hij dat er een grote kans was dat hij zijn kinderen niet groot zou zien worden. Hij besloot een dagboek te gaan bijhouden. Het werd een periode van veel slecht nieuws en donkere momenten. Maar hij en zijn gezin traden ook de moeilijke momenten met optimisme en humor tegemoet. De lampjes in de tunnel waren het bijzondere huwelijksaanzoek in Carré tijdens de eerste chemo, het afscheidsfeest voor zijn blaas die verwijderd moest worden, de pretparkbezoeken met de kinderen op goede dagen en het huwelijksfeest toen Marc en zijn vrouw Remona al wisten dat hij niet meer beter zou worden, maar dat geheim hielden voor hun gasten.
Over Marc de Hond
Marc de Hond (1977) was een Nederlands tv-presentator, ondernemer, schrijver, theatermaker en speler van het Nederlands rolstoelbasketbalteam. Daarnaast werkte hij voor verschillende radio- en televisiezenders. In 2020 stond hij nog in het theater, waar hij zich liet interviewen door verschillende Bekende Nederlanders. Deze interviews liet hij opnemen, als nalatenschap voor zijn kinderen. Marc de Hond overleed op 3 juni 2020.
Dit vind je misschien ook interessant: Mijn ware verhaal – Karin Bloemen
Inspirerend, aangrijpend, liefdevol, rauw en puur
Tijdens het lezen trok een hele karavaan aan emoties voorbij. Ik heb het verhaal vol bewondering gelezen. Hoe kan een mens zo ontzettend veel pech hebben en dan toch steeds weer de lichtpuntjes weten te vinden? Zoals Marc zelf mooi verwoordde in zijn boek: We wachten niet tot het licht aan het einde aan de tunnel, maar we hangen zelf de lampjes op.”
De manier waarop hij en zijn gezin zijn omgegaan met zijn ziekte is een inspiratiebron en een eyeopener tegelijk. Het is hartverscheurend en oneerlijk om op je drieënveertigste al afscheid te moeten nemen van je vrouw en twee kleine kinderen. Als je dan toch alles eraan doet om de tijd die je nog samen hebt zo mooi mogelijk te maken, verdien je wat mij betreft een standbeeld. Ik kan me niet voorstellen hoe vreselijk dat soms moet zijn, maar dankzij de openheid, eerlijkheid en liefdevolle beschrijvingen van Marc de Hond heb ik wel een idee gekregen. Inspirerend is het, omdat het je weer even terug op aarde zet. Met beide benen op de grond. We laten ons soms zo meeslepen door dingen die eigenlijk helemaal niet belangrijk zijn. Geneuzel, gedoe. Ja, ik weet dat dat vanzelf gaat en dat we ons allemaal laten opslokken door de waan van de dag. Maar wat als je de boodschap krijgt dat je tijd bijna op is? Raas je dan ook nog door, omdat het zo hoort? Of kies je dan voor de zaken die er écht toe doen? Nou, ik weet het wel hoor. Dit boek versterkt de shift die ik al een tijd geleden heb ingezet. Ik kies voor wat belangrijk voor me is. Mijn gezin, vrienden, ontspanning en plezier in wat ik doe. Verbinden en samenzijn, genieten van de kleine, waardevolle momenten samen en ga zo maar door. Natuurlijk vind ik het ook leuk om geld te verdienen en mezelf en m’n mannen te trakteren op nieuwe outfits, leuke uitstapjes of cadeaus. Maar dat is niet waar het echt om draait. Samenzijn. Verbinden. Waarderen wat je hebt.
“Vul je leven niet met dagen, maar vul je dagen met leven!”
Marc de Hond in “Licht in de tunnel”
Ik las dit boek binnen 1 dag uit. ‘s Ochtends begin ik erin en ‘s middags veegde ik de tranen van mijn wangen toen ik het laatste hoofdstuk uit had. Ik koop niet vaak boeken, omdat ik regelmatig recensie-exemplaren krijg en ook een Kobo Plus-abonnement heb, maar van deze aankoop heb ik geen seconde spijt gehad. Dit boek ga ik nog vaker lezen, om mezelf eraan te herinneren hoe rijk ik nu ben en hoe het leven je van het ene op het andere moment een dikke middelvinger kan geven, waarna je maar moet zien hoe het afloopt. Dan kun je er tot die tijd maar beter een feestje van maken, toch?
Paperback: E-book: Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
4 Reacties
Ik ben al onder de indruk als ik je recensie lees. Wat een vreselijk heftig boek moet dit zijn, maar wat moet het tegelijkertijd mooi zijn voor zijn vrouw en kinderen, dat hij dit heeft nagelaten.
De documentaire heb ik gezien, heel indrukwekkend. Het boek wil ik ook nog eens kopen, dat heb ik nog niet gelezen. Daar moet ik echt even voor gaan zitten en een dagje voor mezelf hebben, als ik het ga lezen.
Ik heb Marc een aantal jaren geleden in het theater mogen zien. We waren toen al onder de indruk van zijn positieve verschijning. Zo oneerlijk dat sommige mensen echt zo’n pech in het leven hebben en dat je zo jong, je jonge kinderen moet achterlaten is echt hartverscheurend. Count your blessings !
Pingback: Recensie: Licht leven van Nanne van der Leer - Breg Blogt
Pingback: Recensie: Familieopstelling van Kluun - Breg Blogt