Daar sta je dan. Voor de laatste keer brengen we je naar het hek van de kleuterklas. Ruim twee jaar geleden zetten we samen onze eerste stappen op dit schoolplein, jouw handje stevig in de onze geklemd. Toen je op je stoel ging zitten, raakten je teentjes amper de grond. Je hield me goed vast en keek ondertussen vol verwondering om je heen. Hier ging je avonturen maken. Ik slik een traan weg. Vandaag is je laatste dag als kleuter.
Wat ben je gegroeid in die tijd. Van een klein hummeltje tot een lange spriet. Je bent zo ontzettend veel rijker geworden. Je leest letters en woordjes. Je schrijft al hele zinnen. Je weet zo ontzettend veel en je honger naar nog meer kennis is niet te stillen. Overal wil je het fijne van weten, of het nou om het zonnestelsel gaat of om een gesprek dat je ouders voeren. “Waar heb je het over?” is een van je meestgebruikte zinnetjes.
Je bent ontzettend veranderd in die twee jaar. Je babyvet is nu echt weg. Je bolle peutertoetje werd langzaamaan een kleutersnoet, je bent al twee grotemensentanden rijker sinds deze week prijkt er een nieuw gat in je mond. En dan zijn er die lange benen, die bijna tegen je tafeltje aan botsen. We kunnen je ook niet meer alles wijsmaken, dan rol je met je ogen en zucht je eens flink. O, god, begint die ellende nu al?
Je bent geen kleuter meer. Hoe noem ik je nu dan? Een jongetje? Een kind? Je zit tussen tafellaken en servet. Geen kleuter meer en (gelukkig voor ons 😉 ) nog geen puber. Dit zijn de jaren waarin je in alle onschuld mag en kunt spelen, groeien en bloeien. Dit is de tijd waar je later hopelijk met heel veel liefde, plezier en mooie herinneringen op terugblikt. Je wilt al zo graag groot zijn, nog meer leren en de wereld ontdekken. Tegelijkertijd ben je nog zo klein. Als we hand in hand naar school lopen hou je mijn hand nog steeds heel stevig vast.
De overgang naar groep 3 heeft je beziggehouden de afgelopen weken. “Ik vind het wel spannend mama, hoe moet het als ik niet bij mijn vriendjes in de klas kom?” Je kunt zo goed uitleggen wat je denkt en voelt, zodat we je goed kunnen helpen. We wachtten vol spanning op het verlossende woord van de school. Bij wie zou je in de klas komen? De school houdt wel van een cliffhanger en wachtte tot dinsdag voor de vakantie met de bekendmaking. Die middag huppelde je de school uit met een grote glimlach. “Mam! Ik zit met al mijn vriendjes in groep 3!” Vol enthousiasme begon je namen op te noemen en te vertellen hoe de kennismaking in groep 3 was. Ik was blij dat ik een zonnebril op had, want dit raakte me, je enthousiasme ontroerde me diep. En, eerlijk is eerlijk, die brok in mijn keel en de tranen kwamen ook door het besef dat het zo snel gaat allemaal. Gisteren lag je nog urenlang op mijn borst te slapen.
Je bent geen kleuter meer. Volgend jaar begint het “echte werk” en ga je leren lezen, schrijven en rekenen. Je verheugt je er ontzettend op. Ben benieuwd of dat na een paar maanden nog steeds zo is. We gaan nu eerst genieten van een fijne zomer samen, waarin we nog meer mooie herinneringen gaan maken. Daarna brengen we je met veel liefde naar je nieuwe avontuur in groep 3.
Dag lief kleutertje.
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
1 Reactie
O, wat een liefde! Heel mooi geschreven. Maar eerst maar lekker vakantie, voor hij naar de grote groep drie gaat;).