2019 was een roerig jaar. Er waren veel mooie hoogtepunten, maar af en toe ook dieptepunten. Zonder dalen, geen pieken, dus ik zou Breg niet zijn als ik van die dalen een deugd zou maken. Dit zijn de waardevolle inzichten van 2019!
In deze blog:
Andermans werkelijkheid hoeft niet jouw waarheid te worden
Ik begin met het belangrijkste inzicht van dit jaar. Voor ik dit doorkreeg, was ik gauw geneigd om alles wat een ander mij vertelde voor waar aan te nemen. Zei een ander dat ik iets fout had gedaan? Dan nam ik dat klakkeloos aan. Vond een ander dat ik niet goed was, zoals ik was? Dan ging ik driftig op zoek naar manieren om te veranderen. Was een ander bokkig, boos of gefrustreerd? Dan zou het wel aan mij liggen. Had een ander kritiek op mij? Dan incasseerde ik dat zonder weerwoord.
Tot er in de loop van dit jaar ineens een lampje ging branden. Ik belandde in een verdrietige en vervelende situatie met iemand waar ik heel veel van hield. Wat ik ook deed, het werd alleen maar slechter. Dat maakte me heel verdrietig en machteloos. Ik dacht namelijk dat alles aan mij lag. Alles wat de ander mij vertelde nam ik voor waar aan. Ik geloofde daadwerkelijk dat ik de enige was die deze situatie had veroorzaakt.
Tot er nog een aantal dingen gebeurden en ik langzaamaan inzag dat het zo helemaal niet werkt. Iedereen heeft zijn eigen perceptie. Iedereen kijkt op zijn of haar eigen manier naar de wereld. Maar dat betekent niet dat dit voor een ander exact zo moet zijn. Iedereen zegt en doet dingen die niet altijd de schoonheidsprijs verdienen. Dan kun je met de vinger naar de ander blijven wijzen, of je kijkt hoe je de schade kunt herstellen door ook de hand in eigen boezem te steken.
Ik leerde dat ik mag vertrouwen op wie ik ben en wat ik doe. En dat ik helemaal oké ben zoals ik ben. Ik ben niet vies van feedback en ben op persoonlijk vlak continu in ontwikkeling. Ik val, krabbel weer op en ga verder, met de dingen die ik geleerd heb in mijn rugzak. Dat gaat de ene keer beter dan de andere en ik ben trots op wat ik heb bereikt dit jaar. Maar ik ben niet perfect. Verre van. Ik ben onhandig, reageer nogal eens emotioneel en direct en ik ben impulsief. Die eigenschappen horen bij mij, maar dat wil niet zeggen dat ze me een slecht mens maken.Want daartegenover staat dat ik lief, betrokken en sociaal ben. Dat ik het welzijn van de mensen van wie ik hou heel hoog heb zitten. Op het moment dat ik me dat realiseerde viel er een last van mijn schouders. Ik ben gewoon maar een mens!
Het is geen makkelijke weg geweest om bij dit inzicht te komen, maar ik ben blij dat ik er ben gekomen. Het heeft me veel rust gebracht en geleerd om ook anders naar anderen te kijken.
Je kunt niet alles bij elkaar houden
No worries, de roodharige hunk en ik gaan gewoon nog samen dezelfde kant op. Als mens ben je continu in beweging en in ontwikkeling. Bij de één gaat dat wat sneller of grootser dan bij een ander of je krijgt andere interesses. Dat kan betekenen dat je uit elkaar groeit of dat vriendschappen veranderen door de jaren heen. Ik heb dit jaar echt geleerd om mijn energie te steken in de mensen waar ik energie van krijg. Om uit te spreken wat ik graag wil en wat ik belangrijk vind. Dit heeft het afgelopen jaar geleid tot nieuwe vriendschappen en een versteviging van een aantal bestaande vriendschappen.
Helaas ontstond er ook afstand in andere vriendschappen. Zoiets is verdrietig en heeft tijd nodig om een plekje te krijgen. Tenminste, als je zo gevoelig bent als ik ben. Je hebt samen vaak jaren tijd doorgebracht, lief en leed gedeeld en veel meegemaakt. En dan komt er een T-splitsing. De één wil linksaf, de ander rechtsaf. Ik hield in zulke situaties voorheen altijd angstvallig vast en probeerde de boel bij elkaar te houden. Dat heeft vaak een averechts effect. Want wie wil er in een vriendschap of relatie zitten die niet in balans is? Of waarin je niet jezelf kunt of mag zijn? Of waarin je elkaar niet meer begrijpt? Je hoeft niet altijd met ruzie uit elkaar te gaan, soms is het gewoon beter om allemaal je eigen weg te gaan. Ik kwam onderstaande quote tegen en die slaat wat mij betreft de spijker op zijn kop.
Nee is ook een antwoord
Hoe vaak hoor jij jezelf of anderen niet zeggen: ‘Ja, ik heb er eigenlijk geen zin in/geen tijd voor/geen energie voor, maar het moet.’ Ho, wacht even?! Van wie MOET het? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je nee zegt? Het zal je verrassen dat de reactie van een ander op jouw nee vaak een stuk minder heftig is dan jij in je hoofd had bedacht. Zo zei ik een tijdje geleden een aantal afspraken af, waaronder het jaarlijkse uitstapje naar de kerstmarkt met vrienden en de verjaardag van een vriendin. Ik liep op dat moment op mijn tandvlees en moest echt op de rem trappen. Ik was bang voor negatieve reacties, maar die bleven uit. Dit hielp mij om daadwerkelijk de rust voor mezelf te nemen, zonder te hoeven piekeren of Pietje of Keesje boos op me was. Ik realiseerde me namelijk dat die allang weer met zichzelf bezig waren(en nee, dit bedoel ik niet zuur), dus moet jij je ook niet druk maken. Uiteindelijk is het gewoon heel belangrijk dat jij lekker in je vel zit. Dat je goed voor jezelf zorgt. Dan kun je er zijn voor de mensen waar je van houdt.
Gedachten zijn geen feiten
Op Instagram heb ik een tijdje geleden eerlijk verteld dat ik na onze bruiloft een hele tijd heb geloofd dat onze trouwdag helemaal niet leuk was. Huh? Yup, door een aantal dingen die op en rond die dag gebeurden was ik gaan geloven dat de hele dag mislukt was. Ik schaamde me dood en was onwijs verdrietig over die gedachten. Ze hielden me behoorlijk in hun greep en ik durfde er amper met iemand over te praten. Tot ik het uitsprak naar een vriendin. Haar reactie zal ik nooit meer vergeten. ‘Lieve Breg, hiermee doe jij jezelf echt enorm te kort!’ Ik keek haar aan en realiseerde me dat ze gelijk had. Ik geloofde die negatieve gedachten, die gevoed werden door enkelingen die hun emoties op ons projecteerden. Terwijl daartegenover tientallen mensen stonden die intens genoten hadden van die mooie dag. Die met glanzende ogen en een grote glimlach vertelden hoe zij het hadden beleefd.
Langzaam keerde het vertrouwen weer terug en wist ik zelf de negatieve gedachten om te buigen naar positieve. Ik haalde de mooie herinneringen naar boven en genoot van de (hilarische) anekdotes die op tafel kwamen. Van dronken vrienden tot wilde danspogingen en nog veel meer. En die beelden spelen zich nu af in mijn hoofd als ik denk aan de bruiloft. Gelukkig maar!
Heb vertrouwen en blijf rustig
In januari riep ik tegen Etienne: ‘Als het zo doorgaat, ga ik wel een baan zoeken!’. Het ondernemerschap is een zoektocht, die echt niet altijd van een leien dakje gaat. Inmiddels weet ik dat er pieken en dalen horen bij het runnen van een bedrijf. En dat als ik het idee heb dat ik beter iets anders kan gaan doen, daarna een doorbraak komt. Dat kan zijn in de vorm van een nieuwe klant, maar ook in nieuwe ideeën of plannen. Door vertrouwen te hebben en rustig te blijven, kan ik zulke “dips” veel beter aan. Ik maak me er niet meer zo druk om en ga rustig verder waar ik gebleven ben. Het gevolg is dat het “probleem” (als dat er al is) zichzelf oplost. De rust die dat met zich meebrengt is met geen goud te betalen.
Je hoeft niet alles zo serieus te nemen
Voor je denkt dat 2019 een soort aaneenschakeling van drama en verdriet is geweest: dat is totaal niet waar! Ja, de gebeurtenissen waar ik over schrijf hebben me flink bezig gehouden. Maar bovenal brachten ze me zoveel lucht en ruimte. Want ik sta open voor nieuwe inzichten, voor nieuwe ervaringen en voor mogelijkheden om te groeien en te ontwikkelen. En dat heeft me dit jaar zo veel moois gebracht! Ik leerde om het leven niet altijd zo serieus te nemen. Gebeurt er iets binnen mijn bedrijven, waar ik niet blij mee ben? Dan is dat even balen, maar de wereld draait écht gewoon door. Heeft mijn kleuter een dag kromme zin en moet hij niks van me hebben? Dan ben ik heus nog steeds een hartstikke goede moeder. En appt een vriendin niet meteen terug? Dan zal ze het wel druk hebben. Je snapt ‘t wel: we moeten het gewoon allemaal niet zo serieus nemen. Geniet van iedere dag die je krijgt, maak er wat moois van. En heb je een dag die ronduit k*t is? Wandel, sport, zing of dans de ellende dan aan het einde van de dag van je af. Stap in bed en zeg hardop tegen jezelf dat de volgende dag weer top wordt. Moet jij eens opletten wat er gebeurt…
Dankjewel voor het lezen van dit persoonlijke verhaal. Nu ben ik natuurlijk wel heel benieuwd: wat was jouw meest waardevolle inzicht van het afgelopen jaar?
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
6 Reacties
Zo mooi om te lezen! Stuk voor stuk prachtige levenslessen/inzichten. Vooral je eerste levensles is een nadenker voor me. Dankjewel voor het delen. Ik denk dat voor mij het belangrijkst is dat ik dit jaar (weer) leerde dat het voor iedereen het fijnst is als ik ‘gewoon’ mezelf ben.
Pingback: JARIG - Breg Blogt
Pingback: Mijn leven had er heel anders uitgezien als... - Breg Blogt
Pingback: Column: Paniek - Breg Blogt
Pingback: Mijn ervaring met een ijsbad - Breg Blogt
Lieve Bregje, enkele jaren na ” de clash” lees ik je weer eens en ik besef dat ik destihds een onherkenbaee,onaangename versiw van mezelf was. Misschien was het toen wel een vorm van verdriet projecteren. Zonder hier verder in details te treden wil ik je alvast een digirale knuffel geven.Sorry voor de verkeerde woorden en de negatieve eneegie toen.Dir jaar word ik 50, schoon schip maken hoort daar voor mij gevoelsmatig bij en ik hoop dat we de komende jaren een nieuwe start kunnen maken ergens..Liefs en ik heb respect voor de manier waarop je aan de weg timmert, op verschillende manieren.Ik heb inmiddels geleerd dat woorden niet alrijd nodig zijn., meningen ook niet.Spreken is zilver, zwijgen is goud.Jij groet, dat lees ik.Ik groei ook😘 💋Kirs