Column: stoute gedachten

Oké, mocht je door de titel hopen op een verhaal waar je rode oortjes van krijgt, dan moet ik je teleurstellen. Dit is een verhaal over stoute gedachten en de praktische oplossing van mijn kleuter…

We lopen hand in hand naar school en kletsen over van alles. Ik heb de avond ervoor een inspirerende mindfulness les gevolgd, waarin we het hadden over het verhaal dat je jezelf vertelt. Over negatieve en belemmerende gedachten. Ik ben nieuwsgierig in hoeverre dit al speelt in het koppie van mijn kleuter. Terwijl we naar school lopen vraag ik Laurens of hij weleens stoute gedachten heeft, waarbij hij niet lief over zichzelf denkt. Hij kijkt me verwonderd aan. ‘Waarom zou je stoute gedachten hebben, mama? Dat is toch stom?’

Ik lach om zijn kinderlijke logica. ‘Ja dat is ook stom, maar toch zijn ze er. Misschien nu nog niet, maar als je later groot bent, kun je er best last van hebben. Zo kun je bijvoorbeeld over jezelf denken dat je een stout kindje bent.’

‘Maar dat ben ik helemaal niet, want ik ben een grappig kindje!’

‘Ja dat ben je zeker! En je gedraagt je weleens stout, maar dat betekent nog niet dat je het ook bent.’

We lopen verder en hij denkt er nog eens rustig over na. Ik ga verder.

‘Je weet toch dat mama weleens heel verdrietig is?’

‘Ja, dat is niet leuk voor jou.’

‘Nee precies. Dan heb ik ook last van stoute gedachten. En dan moet ik hard werken om die stoute gedachten weg te jagen en fijne gedachten terug te krijgen. Kletsen en lachen met jou en papa helpt dan altijd, maar soms is ‘t ook wel moeilijk.’

Hij denkt even na en zegt dan: ‘Maar het is gewoon heel makkelijk hoor mam.’

‘Oh ja? Vertel!’

‘Nou, als je eens iets stouts over jezelf denkt, pak je gewoon een raket, doe je die stoute gedachten erin en stuur je ze naar de maan.’

Volledig tevreden over zijn oplossing huppelt hij verder. En ik? Ik vind die raket nog niet eens zo’n slecht idee…

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.