Toen mijn kleuter nog veilig met zijwieltjes fietste, kreeg ik het al warm bij de gedachte aan het leren fietsen zónder zijwieltjes. Ik dacht aan mijn vader die heel wat meters achter me aan had gerend. Tot onze grote verrassing liep het bij ons een tikkeltje anders. Zo leerden wij onze kleuter fietsen!

Leren fietsen zonder zijwieltjes

Het ene kind stapt op een fietsje en rijdt weg, waar het andere kind veel hulp nodig heeft. Leren fietsen is net als kruipen, lopen en praten iets dat een kind op zijn of haar eigen manier doet. En vooral in een tempo dat bij het kind past. Onze zoon liep nog niet toen hij 1,5 was. Op een dag stond hij op, dat had hij net een paar dagen onder de knie. Mijn mond viel open van verbazing toen hij vervolgens doodleuk wegliep. Dit past ook echt bij zijn karakter: een hele tijd alles bekijken, erover nadenken en onderzoeken hoe het werkt en dan gaat ie.

Eerst een loopfietsje?

Om je kindje te leren het evenwicht te bewaren en om te gaan met een fietsje op 2 wielen, kun je beginnen met een loopfietsje. Je hebt ze met drie wielen, die je kunt ombouwen tot een loopfietsje met twee wielen, als je kind eraan toe is. Wij begonnen met een kleine loopfiets met twee wielen, waarop hij heel wat kilometers heeft rond gescheurd door het tuin en de buurt.

Fietsje van 14 inch om te beginnen

Toen hij vier jaar werd, kreeg hij een 14 inch jongensfiets met zijwieltjes. Hij voelde zich veilig door de zijwieltjes en leerde daardoor al gauw om het fietsje goed te beheersen. Deze maat fiets paste goed bij zijn lengte, hij kon met zijn voetjes bij de grond en trapte zich niet helemaal ongans.

En dan…zonder zijwieltjes!

De zijwieltjes zaten aan het fietsje vast met een schroefdop. Op een dag was één schroef wat losser gaan zitten, door het gehobbel over de straatstenen. Ik draaide hem eraf en zei: ‘Zullen we het gewoon eens zonder proberen?’ ‘Oké,’ zei mijn kleuter. Hij stapte op, had wat hulp nodig bij wat hij noemde ‘het opstarten’ en fietste zo weg. Huh?? Ik had al die beelden van zwetend achter een klein fietsje aanrennen dus voor niets gehad? Vanaf dat moment ging hij (soms letterlijk) als een speer. Hij leerde bochtjes maken, kon op tijd remmen (handig) en werd steeds zekerder in het verkeer. Een paar maanden na zijn vijfde verjaardag hebben we de kleine fiets ingeruild voor een model van 16 inch, zodat hij zich niet meer twintig slagen in de rondte hoeft te trappen voor één meter afstand. 😉 Inmiddels fietst meneer mee naar school en zwemles en zie ik hem elke dag steviger op zijn fietsje zitten. We moeten alleen nog werken aan links en rechts. En dat stilstaan midden op een kruispunt niet altijd een strak plan is…

Tips om je kind te leren fietsen

  • Kijk of jouw kind er al aan toe is. Vindt hij of zij het nog eng? Push dan niet, daarmee kun je de angst vergroten.
  • Gebruik een sjaal als hulpmiddel. Deze bind je om het middel en dan kun je de uiteinden als een soort teugels gebruiken. Je rug is je hier eeuwig dankbaar voor en je kindje heeft een veilig gevoel.
  • Leer je kind om vooruit te kijken tijdens het fietsen, zodat het eventuele obstakels ziet aankomen
  • Vallen en opstaan: vallen hoort erbij. Maak er niet teveel drama van en moedig je kind aan om weer op te stappen en het nog eens te proberen.
  • Geef je kind vertrouwen dat het goedkomt en heb veel geduld.

Tips voor een eerste fiets

Tot slot deel ik graag nog wat tips die helpen bij het kiezen van een eerste fiets!

  • Koop een fiets die de juiste grootte heeft. De maten van kinderfietsen worden aangeduid in inches. In onderstaand overzicht zie je welke inchmaat past bij de lengte en leeftijd van jouw kind.
  • Let erop dat jouw kind met de voetjes op de grond kan staan. Kan dit niet? Dan is de fiets te groot.
  • Zorg dat het fietsje stevige remmen heeft. Dit kunnen handremmen zijn of een terugtraprem, die keuze is persoonlijk.
  • Wil je een fiets wat langer gebruiken? Let dan op of de zijwieltjes makkelijk te verwijderen zijn. Een standaard is dan ook handig, zodat de fiets netjes neergezet kan worden.

Deze tips zijn mede mogelijk gemaakt door Fietsenopfietsen.

Hoe heb jij jouw kind(eren) leren fietsen? Deel je tips in de comments en inspireer anderen!

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

4 Reacties

  1. Ik zie weer mijn geschaafde knieën voor me, hahaha. Gewoon fietsen vind ik niks aan, maar ik denk er wel over na om een mountainbikie te kopen zodat ik hier door de Duitse bossen kan crossen. Lijkt me zo leuk. Maar goed, dat was je vraag niet, maar ik heb geen kinders.

    • Oh ja dat is wel lekker, door de modder scheuren! Ik zie ook mezelf nog voor me met die sjaal om mijn middel en mijn lange vader die erachteraan hobbelde ??

  2. Dat is lekker, dat je weinig hebt hoeven rennen! Ik vind kinderen die net kunnen fietsen vaak heel eng in het verkeer. Voor de zekerheid (en veiligheid) rijd ik er met een grote boog omheen. Maar ach ja, geeft niks, want we hebben het allemaal moeten leren. Ik fietste als kind trouwens lang over het voetpad. Vonden mijn ouders een veilig idee en dat snap ik wel;).

  3. Wat ik vooral heel spannend vond was, toen mijn dochter eenmaal zonder zijwieltjes kon fietsen, het ‘echte’ verkeer in te gaan. Drukke straten oversteken, rotondes, zij op dat kleine fietsje en zich nog helemaal niet bewust van de andere verkeersdeelnemers. Ik had echt elke keer de zenuwen als we naar school fietsten. Gelukkig zijn we nu een paar jaar verder en gaat het prima. Binnenkort is haar zusje aan de beurt, die fietst nu nog met zijwieltjes, maar het wordt binnenkort tijd ook te leren om zonder te gaan fietsen!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.