Stomverbaasd kijk ik hem aan. Ik ben niet op mijn mondje gevallen, maar zo’n directe belediging verwacht je niet gauw…
Het is een zwoele zomeravond en het Vrijthof in Maastricht vult zich vier dagen lang met Bourgondische smulpapen. Ik noem het altijd carnaval in je mooiste kleren. Dat stukje carnaval is vooral vanwege de enorme hoeveelheden drank die er genuttigd worden en de bijbehorende capriolen in de late uurtjes.
Zelf kom ik er ook graag en ik ben niet vies van een glaasje druivensap. Zo ook op deze zomeravond. Ik wandel met een vriendin van de ene stand naar de andere en we komen steeds bekenden tegen. We maken links en rechts een praatje, kletsen bij en zo glijdt deze avond als een warme zomerbries aan ons voorbij.
Ineens hoor ik in het voorbijgaan: ‘Hé Bregje!’ Ik draai me om en zie een oud-collega staan. ‘Hoi! Alles goed?’ Hij bekijkt me eens goed en roept: ‘So hee, jij bent oud geworden!’ Sta ik dan, met mijn mond vol tanden. Ik kijk hem met stomheid geslagen aan. Ik hoor de afgelopen dagen juist alleen maar dat ik er zo goed en relaxed uitzie. Ik haal even diep adem en zeg: ‘Uhm, dat is écht geen compliment.’ Hij kijkt er bijna trots bij als hij antwoordt: ‘Klopt, ik ben gewoon eerlijk. Zeg, heb je nou eindelijk een vent?’ Uhm, okeeee, deze is een makkie. ‘Jazeker, ik ben getrouwd en heb een kind.’ Zijn blik glijdt naar mijn linkerhand als hij ongelovig zegt: ‘Yeah right.’
Ik zwaai als Beyoncé met mijn beringde hand en hij dimt in waarna hij zegt: ‘Oh, dan doe je het beter dan ik.’ Ik herpak me en zeg: ‘Jaja, verschil moet er zijn!’ en ik draai me om en loop verder. Totaal verbouwereerd om zoveel onaardigheid van iemand die ik tien jaar geleden weleens zag in de gangen op mijn werk. Iemand die blijkbaar zoveel struggles heeft, dat hij praktisch wildvreemde vrouwen gaat beledigen, midden op straat. Een half uur later schiet me ineens een sterkere comeback te binnen. Ik mompel voor me uit: ‘Dat vind ik niet zo gek.’ en neem me voor om wat extra liefde de wereld in te slingeren en nog meer complimenten te geven aan anderen. Dat ik maar nooit het onderwerp van een column en minder leuk onderdeel van de herinneringen aan een zwoele zomeravond mag worden.
Heb jij weleens met zulke ongewenste opmerkingen te maken gehad? Hoe ga je daarmee om?
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
7 Reacties
Wauw. Gewoon wauw. Waarom denken sommige mensen dat dat prima kan, zo’n onbeschofte opmerkingen maken?
Wauw inderdaad
Behalve dan de lompe vragen of ik zwanger was terwijl ik vol hormonen aan ivf poging 2 bezig was valt ‘t wel mee geloof ik. Nooit iemand vragen of ze zwanger zijn leer ik altijd iedereen, je hebt geen idee wat je aan kunt richten.
Zo, oeps! Ik zou dan ook even niet weten wat ik had moeten zeggen. Bij mij is er toevallig een blogje in de maak over ongewenste opmerkingen. De meest irritante op dit moment: “Mis je je werk?” Eh. Nee. Mijn werk is een trauma. Dat mis ik niet hoor. Maar dat zeg je niet hè, op straat…
Pfff nou lekker dan.. ik snap dat je even met je mond bol tanden staat als je zoiets naar je hoofd geslingerd krijgt. Wat een pannenkoek zeg..
Oooh wat een eikel zeg!!! Karma is en/of gaat vast hard met hem aan de slag?? Goed dat je er zo goed mee bent omgegaan!
Hey pop. Stuur me nog even zijn adres wil je. Dan bestel ik op mijn kosten een pakje melk voor hem. Zure dingen moet je met melk spoelen, toch?
Bizar! Die is echt niet goed snik zeg! Je hebt het goed gedaan en het zegt heel veel over iemand als je zulke opmerkingen maakt…