Mijn vrijgezellenfeest!

Afgelopen zaterdag was het zover: mijn vrijgezellenfeest. Het was te gek en ik was regelmatig sprakeloos, iets dat bij mij niet vaak gebeurt… 😉 Geniet je nog even mee?

Een dag vol verrassingen

Het enige dat ik vooraf wist was de datum. Die hadden we al doorgekregen, zodat we opvang voor Laurens konden regelen. Alle oppassen waar hij normaal gaat logeren gingen mee, dus het was wel zo handig dat we de datum wisten. En voor mij was het ook fijn om me er fysiek op in te kunnen stellen.

Op zaterdag om 12.45 uur moest ik klaarstaan. Ik was al om 7.00 uur klaarwakker en stuiterde door het huis. Ik was ZO benieuwd naar de dag en wat we gingen doen. Ik wist ongeveer wel wie er zouden komen, maar verder was het een dag vol verrassingen. Nu weet je misschien wel dat ik graag de controle heb over dingen, maar dit keer genoot ik alleen al van het idee dat ik me kon laten meevoeren in de wetenschap dat ze geen rare dingen met me zouden doen.

Kopje koffie, rondje rijden

Stipt op tijd ging de bel en daar stonden Suus, Rachelle en Vief. Tegelijkertijd kwamen er ook een paar mannen van Etienne zijn fuif binnenvallen. ‘We drinken nog wel even een kopje koffie, oké?’ Uuuh ja hoor! Ik was al bijna naar buiten gerend, maar die schatjes wilden de tijd nog even rekken. Ik was aan de ene kant heel relaxed, maar voelde ook wel een gezonde kriebel in mijn buik. Na de koffie reden we weg, toen ik er na tien minuten achterkwam dat mijn telefoon nog thuis lag. Hoppakee, weer terug naar huis en opnieuw vertrekken.

Over de brug…

We parkeerden in Céramique en ik had nog steeds geen idee. We liepen de Hoeg Brögk over en er werd volop gekletst. Nog steeds vermoedde ik niet waar we heen gingen. Aan de overkant van de brug, vlak voor ik de trap af wilde lopen, keek ik omlaag. HUH?! Daar staan al mijn schatjes! Ik schoot meteen vol, want het is zo speciaal dat je al je lieve vriendinnen op een rij ziet staan! Eenmaal beneden werd er volop geknuffeld en gelachen en oké, nog een klein traantje weggepinkt. We konden beginnen en ik liet me gewillig meevoeren.

Bubbels, vlaai en liefde

We startten de middag bij Antoinette thuis met bubbels en vlaai. Ik was nog steeds sprakeloos en keek een beetje duf grijnzend om me heen. Zo bijzonder dat ze er allemaal waren voor mij!! Ik blijf het ook zo mooi vinden dat iedereen het met elkaar kon vinden. Ik heb niet één grote vriendinnengroep, maar allemaal losse vriendschappen, soms vormen ze wel een groepje van een een handje vol. Dus een groot deel van de dames kende elkaar niet. Vanaf het eerste moment kletsten ze met elkaar en de vraag ‘Waar ken jij Breg van?’ werd veelvuldig gesteld. Andersom ook aan mij en ik merkte hoe leuk het was om alle verhalen van de verschillende ontmoetingen te vertellen.

Zijn jullie hier voor…?

Na de vlaai en bubbels was het tijd om te gaan. We liepen het stadspark in en niemand vertelde me waar we naartoe gingen. Er schoot ook eigenlijk weinig door mijn hoofd, terwijl ik daar wat liep te babbelen. Ineens tikte iemand mij op mijn schouder. ‘Zijn jullie hier voor de lipdub?’ Ik schoot in de lach, want ze had niet helemaal door dat dit een verrassing voor mij moest zijn. ‘Ik ga wel even een metertje verderop staan hoor!’ riep ik. Terwijl een en ander nog gauw besproken werd, liepen we weer mee naar een ander deel van het park. Ik met een grote grijns op mijn gezicht, want een lipdub vind ik echt te gek! Toevallig had iemand me ergens in de afgelopen dagen verteld over een lipdub (volgens mij niemand van de aanwezige vriendinnen) maar ik kan me niet meer herinneren wie dat was. Ik weet wel dat ik toen dacht: wat tof, dat wil ik ook weleens doen!

Marry you!

We maakten een lipdub op Marry you van Bruno Mars. Ik verklap nog niks over de inhoud, maar wat was het tof! Over ongeveer twee weken is het filmpje klaar en zal ik het zeker ook hier plaatsen! We hebben zo ontzettend gelachen! Het zonnetje liet ons in de steek, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was heerlijk om dit samen te doen en ik had niet gedacht dat het zo intens zou zijn. Mocht je niet weten wat een lipdub is, dat is een videoclip die je in 1 take opneemt. Je rent dus continu achter de camera langs om op je volgende plek te komen. Als er iets misgaat moet je opnieuw beginnen… Aangezien ik de hoofdrol had, moest ik als een gek rondrennen en ik vergat nog weleens wat ik nou weer moest doen. Hilarisch was het! Toen alles gerepeteerd was hadden we de goede versie er in de tweede take opstaan, wat een dreamteam! ♥

Borreltijd

Na het filmen doken we de kroeg in. Eerst een borreltje bij Café Charlemagne en daarna mocht ik de schatjes weer naar buiten volgen. We sloegen rechtsaf en ik hoopte stiekem dat we naar de Kaasbar zouden gaan, een van mijn favoriete borrelplekjes in Maastricht. Even later bleek dat we daar inderdaad naar binnen gingen. Ik keek door de deur en zag een paar meiden klaarstaan met hun camera. Huh, zo spannend is het toch niet dat ik nu binnenkom? Nou, dat had je gedacht!

Verrassing!

Ik stapte de Kaasbar binnen en slaakte een gil van verbazing! Daar stond mijn vriendin Tessa! Ze woont in Londen en is momenteel 24 weken zwanger, waardoor ik er niet op had gerekend dat ze zou komen. Stond ze daar dus ineens voor mijn neus! Ik was zo blij en verrast dat de tranen in mijn ogen schoten. Zo bijzonder! We hebben daarna lekker geborreld en bijgekletst, toen het weer tijd was voor de volgende activiteit: eten!

Thuiskomen

We liepen richting het Vrijthof, door de Platielstraat. Bij de Twee Heeren keek ik naar binnen, stiekem hopend dat we daar zouden gaan eten. En wat denk je? YES! Het voelt daar voor mij altijd als thuiskomen, dus ik was heel blij met deze keuze. Toevallig vierde ik mijn dertigste verjaardag in hetzelfde zaaltje waar we nu gingen eten. Mooi om zulke mijlpalen op die plek te delen.

We schoven aan lange tafels, kregen een aperitiefje en genoten van lekker Barfood. Ik deed nog een dansje op een stoel terwijl we Bruno Mars draaiden en mijn lieve (schoon)zussies hadden een leuke quiz gemaakt! Opnieuw viel ik af en toe stil, terwijl ik glunderend om me heen keek. Ik kan niet goed beschrijven hoe blij deze dag en dit gezelschap me maakten!

Feestje bouwen!

Na het eten vertrokken we naar Café de Knijnspiep, waar de mannen zich later ook bij ons voegden. We dronken nog de nodige biertjes, deden een dansje en Etienne en ik belandden uiteindelijk, na een omweg van een paar andere kroegen, om 3.15 uur in ons eigen huis. Ik hing mijn sjerp aan de kapstok en dook met een tevreden grijns mijn bed in. Toen ik de volgende ochtend in de brievenbus keek of er nog post was gekomen, hing mijn sluier daar. Het kon zo een scène uit The Hangover zijn. Ik wist namelijk zeker dat ik die sluier de hele avond op had gehad. Blijkbaar was hij van mijn hoofd gewaaid toen ik de taxi uitstapte, want de buurman vond hem zondagochtend tijdens zijn hardlooprondje…

Lieve Vief, Edje en Chellie: bedankt voor de organisatie van en jullie gezelschap, humor en liefde op deze geweldige dag! Jullie zijn onbetaalbaar!
Lieve Jans, Bri, Marscha, Margot, Anjola, Anniek, Marielle, Charlotte, Monique, Tessa, Suus, Antoinette en Verie: DANKJULLIEWEL voor deze onvergetelijke dag! Het was een grote eer om dit met jullie te mogen vieren en ik ben zo, zo, zo dankbaar dat jullie mijn vriendinnen zijn! In mei doen we het nog eens dunnetjes over. LOVE YOU! ♥
(fotocredits: alle meiden, want ik weet niet meer wie precies wat heeft gemaakt en doorgestuurd. ♥)

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.