Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden: dansend door de straten van Maastricht, als vrome (kuch) non in de optocht en daarna lekker genieten van een relaxte vakantie. Ik blik nog even terug met wat leuke foto’s!
In deze blog:
Carnaval is bij mij (ons) jarenlang volgens een vertrouwd ritme verlopen. We begonnen op vrijdagmiddag in de stad (nog niet verkleed), hingen op zaterdag brak op de bank en op zondag begon het échte feest! Met een hele groep trokken we door de stad, dansend door de straten. Op maandag gingen we meestal ook nog een keer naar de stad en dan was het wel mooi geweest. Dit jaar liep alles anders en dat was zo gek nog niet.
Verstand komt met de jaren…
Ik heb de afgelopen twee jaar een behoorlijke fysieke opdonder gehad na carnavalsvrijdag. Veel pijn en daardoor kon ik de dagen erna ook niet echt genieten. Ik besloot daarom om dit jaar niet op stap te gaan op vrijdag. Wat een verschil was dat!
We waren zaterdag lekker fit en konden al rustig alle carnavalsspullen klaarleggen. Zondag zouden we gezellig met zijn drietjes naar de stad gaan. Vorig jaar was dat ook wel anders, toen Etienne ineens ziek werd en ik alleen met Laurens carnaval vierde.
Die groep waar ik het eerder over had, is al een paar jaar niet meer, sinds de vrienden die het organiseerden gaan skiën met carnaval.
Terwijl we in een stampvolle bus het ‘dorp’ uitreden, stapte mijn oud-collega Kirsten met haar gezin in de bus. Bij het uitstappen was al duidelijk dat we samen op pad gingen. We volgende de optocht en trokken naar het Vrijthof, waar de kinderen lekker konden spelen. De zon brak zelfs af en toe even door, er was muziek, lekkere hapjes en een koud biertje: het was perfect!
Na nog een rondje door de stad, gooiden we tegen een uur of 8 de handdoek in de ring. Het was mooi geweest. En, op maandag stond ons weer een leuke dag te wachten: de optocht!
Op maandagochtend waren we op tijd uit de veren. Etienne was jarig! Hieperdepiep, hoera! Echt veel tijd om zijn verjaardag te vieren was er niet, want de voorbereidingen voor de optocht vonden deels bij ons thuis plaats. Na een ontbijtje op bed ging ik gauw boodschappen doen. De uren daarna bestonden uit broodjes smeren en eten, koffie zetten en gezellig kletsen met de groep waarmee we in de optocht liepen. De voorpret was minstens zo leuk als de optocht zelf!
De weergoden waren ons enorm gunstig gezind, want na een vreselijke hagelbui werd het droog en brak zelfs de zon door! De wind was gaan liggen en we maakten ons klaar voor de optocht.
Na de optocht ging Laurens met opa en oma mee, zodat wij lekker op stap konden. En dat hebben we gedaan! Tegen 23.00 uur rolden we – met een tussenstop bij de frituur- ons bedje in. Het was écht een top dag!
Hieronder zie je een mooie foto-impressie van deze twee dagen!
Op dinsdag zouden we niet meer weg gaan. We besloten een pyjamadag te houden en lekker wat aan te rommelen. Laurens wilde 2 nachten logeren, dus we hadden niemand om rekening mee te houden. Stiekem best lekker af en toe!
Tegen een uur of 7 ‘s avonds kreeg ik een app’je. Of we die avond nog mee een rondje gingen maken door het dorp. Ik antwoordde dat we moe waren en niet mee gingen, maar diep van binnen begon het rood-geel-groene vuurtje weer te branden. Etienne keek me aan en zei: ‘Dan ga jij toch lekker?’ Hij had zelf geen zin, maar dat betekende niet dat ik ook thuis hoefde te blijven. En zo haalde ik de schmink weer uit de doos, trok een pèkske aan en vertrok naar de dorpskroeg. Wat volgde was een hele gezellige avond, waar ik zeker geen spijt van heb gekregen!
Woensdag: betalen maar!
Je snapt wel dat het woensdag allemaal wat minder feestelijk was. Ik had me de afgelopen dagen goed staande gehouden, maar de man met de (fibromyalgie)hamer kwam nu alsnog de hoek om zeilen om me neer te sabelen. De prijs voor deze 3 hele fijne dagen was hoog, maar het plezier dat ik had gehad was het helemaal waard. Ik bedoel, anders kan ik net zo goed meteen al achter de geraniums gaan zitten, toch? Ik gaf me over en liet me door Etienne – die inmiddels weer redelijk fit was – in de watten leggen.
Relaxvakantie à la Casa
De rest van de week hielden we een relaxvakantie. Ik mocht heel veel uitslapen, wat ook echt nodig was. We rommelden wat aan in huis, deden boodschappen en gingen nog even de deur uit voor een drankje. Op zaterdag zijn de mannen samen hun trouwpakken gaan kopen en zondag hebben we de hele hut weer confetti- en glittervrij gemaakt.
Het was een heerlijke carnaval en een hele fijne vakantie! Ik heb de batterij weer kunnen opladen. Vol energie zit ik weer op mijn kantoor, klaar voor een nieuwe week!
Heb jij carnaval gevierd? Of ben je gevlucht voor de drukte?
