Als je me vraagt hoe leuk ik mijn baan vind, op een schaal van 1 tot 10, dan is mijn antwoord zeker 11! Maar, er zijn ook een aantal dingen die ik -na al die jaren – behoorlijk awkward vind als het om bloggen gaat…

Herkend worden

Inmiddels ben ik er wel aan gewend dat mensen mijn blog lezen. Toch blijft het gek als iemand zegt: ‘Jij bent toch Bregje van Breg Blogt? Ik lees altijd je verhalen, zo leuk!’ Ik weet dan nooit zo goed hoe ik moet reageren, ik word er zelfs verlegen van. Het is een hele eer dat jullie steeds weer de moeite nemen om mijn blog te lezen en om mijn verhalen te lezen. Van achter mijn scherm realiseer ik me nooit zo hoeveel mensen dat steeds weer zijn, dus als ik er dan in real life op geattendeerd wordt is dat altijd even gek.

Spullen krijgen

Oké het ontvangen van mooie spullen is niet zozeer ongemakkelijk, het gevoel komt vooral vooruit uit reacties van anderen. ‘Jij hebt het maar goed voor elkaar, dat je alles krijgt!’ Wat men dan meestal lijkt te vergeten is dat ik ook hard werk voor die spullen of het uitstapje dat ik heb ontvangen. Het is een vorm van inkomen voor mij. Ik ben altijd oprecht als ik op zo’n opmerking antwoord dat ik gewoon de allerleukste baan van de wereld heb. Maar tegelijkertijd is het ook een beetje awkward, alsof ik me ervoor moet verantwoorden. Alsof iemand met een ‘gewone’ kantoorbaan zich ook moet verantwoorden voor het salaris dat hij iedere maand krijgt.

Foto’s (laten) maken

Voor mijn social mediakanalen en blogposts heb ik foto’s nodig. Meestal maak ik ze zelf, maar soms ontkom ik er niet aan om iemand anders in te schakelen. Zeker nu ik iedere maandag een weekoverzicht plaats, want ik wil toch wat variatie in mijn content. Een voorbeeld: ik loop al weken met het idee om mijn fysio te vragen om een actiefoto te maken tijdens het sporten. Realiteit: ik durf het niet, omdat ik het zo ongemakkelijk vind om te vragen. Ook zoiets: een selfie of stories maken als ik op straat loop. Dan heb ik het idee dat iedereen naar me kijkt en daar wordt die foto ook niet mooier van…

Uitleggen wat ik doe

‘Oh, lekker een beetje stukjes schrijven? En wij maar werken, ha ha ha!’ Het is en blijft een ongemakkelijke opmerking om te incasseren. Alsof bloggen geen echte baan is. Er gaat behoorlijk wat tijd zitten in het bedenken van onderwerpen, foto’s maken (zie hierboven) en alle administratie eromheen. En dan heb ik het nog niet over de uren waarin ik nadenk over nieuwe ideeën, inspiratie opdoe en concepten uit werk. Er zijn dagen dat ik tien uur op een dag zit te schrijven, op een andere dag komt er met moeite één zin uit mijn handen. Helaas ben ik geen kauwgomballenautomaat (lekker scrabblewoord!) waar je een kwartje in gooit en een kant en klare tekst eruit rolt. I wish! Het is dus best weleens ongemakkelijk om te ‘moeten’ uitleggen wat ik doe en waarom dat wel degelijk een betaalde en volwaardige baan kan zijn.

‘Waar gaat je blog over?’

Als iemand me vraagt waar mijn blog over gaat, antwoord ik meestal een beetje verontschuldigend dat het over mijzelf gaat. Het voelt ongemakkelijk om mezelf zo in het middelpunt te zetten. Terwijl het gewoon zo is: Breg Blogt gaat nou eenmaal over mij en alles wat ik leuk vind. Dus waarom zou ik dat niet vol trots mogen zeggen? Je snapt, die uitdaging ga ik aan en ik kan het al steeds trotser vertellen!

Herkenbaar voor de bloggers? En voor de niet-bloggers: welke dingen brengt jouw werk met zich mee waar je weleens ongemakkelijk bij voelt?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

12 Reacties

  1. Heel herkenbaar, herkend word ik nog niet echt maar wel de opmerkingen over de spullen en activiteiten. Schreef laatst al een berg frustraties eruit in een blog met alle misverstanden over bloggers op een rij.

    • Jaaa die lijst was ook zo herkenbaar! Maar gelukkig overheerst al het leuke van ons werk, zoals de leukste blogmatties hebben! ???

  2. Heel herkenbaar en inderdaad dat met die foto’s heb ik ook. Ik vind het al ongemakkelijk om het aan mijn man te vragen.
    En laatst werd ik ook herkend en dat vond ik echt heel raar, klapte dan ook meteen dicht, want weet niet zo goed wat ik er mee moet haha.

  3. Heel herkenbaar! Zeker “oh lekker stukjes schrijven? En wij maar werken”. Ik merk heel erg dat niet goed wordt begrepen hoeveel tijd bloggen soms kan kosten. Dat je in je koppie altijd bezig blijft om nieuwe dingen te bedenken.

  4. Haha, ik kan het me helemaal voorstellen. Ik maak gelukkig geen foto’s, doe geen samenwerkingen en schrijf niet zoveel over mezelf. Maar als thuiswerker vind ik het soms wel awkward dat je altijd thuis bent. Onze halve straat is werkloos of met pensioen en nu denk ik dat de paar mensen die werken, denken dat wij ook werkloos zijn 😉

  5. Het gras is altijd groener. Sommige reacties komen voort uit onwetendheid: bloggen straalt ook iets geweldigs uit. Net aks theater, beroemd zijn of welk ander beroep dan ook. Meesters en juffen hebben bijv. Altijd vakantie….not. Wat ik zo leuk vind aan jouw blog is de herkenbaarheid die wij als mens eruit kunnen halen. Het enthousiasme waarmee je woorden een bepaalde mate van zelfsprekendheid opleveren. “Die doet dat wel even”. Het is dus naar mijn mening je kracht die soms tegenwerkt. Bedankt voor deze mooie informatieve blog. We kijken hiermee een beetje achter de schermen mee. Ga door met je fantastische baan. Jij hebt in elk geval veel plezier in je harde werken.❤

  6. Alles is enorm herkenbaar! Schreef zelf laatst ook een artikel over de ongemakkelijkheid die ik ervaar als mensen me vragen wat ik nu eigenlijk doe in het dagelijks leven… Zonde eigenlijk toch? Want het is weldegelijk (hard) werken wat we doen!! Ga zo door lieverd, je doet het fantastisch <3

  7. Pingback: Blog jaaroverzicht 2018 | De hoogte- en dieptepunten van afgelopen jaar - Lotus Writings

  8. Vooral het maken van die foto’s… Ik ben pas met statief en al een stuk gaan fietsen tot ik een plekje gevonden had waar niemand kwam. En dan maar foto’s maken van mezelf en hopen dat er niet toevallig iemand z’n hond daar aan het uitlaten is, haha!

  9. Echt sommige dingen, zo herkenbaar! Ik heb lange tijd gehad dat ik mensen amper durfde te vertellen over mijn blog of het feit dat ik blog. Ik noemde mezelf dus ook lange tijd geen Blogger. Terwijl ik een groot deel van de week er gewoon echt mee bezig ben! ‘Bloggen is vooral een hobby”, jammer dat mensen dat vooroordeel hebben:.
    En dat ik daardoor zelf dus ook minder open ben over wat ik doe!

    Het maken van foto’s vind ik ook lastig. Vooral omdat ik eigenlijk echt alleen foto’s op m’n site hebben die ik zelf heb gemaakt. Nu maak ik ook nog wel eens foto’s voor oudere blogs, waarbij ik dan de Stock-foto vervang voor een eigen exemplaar..

    Ik kreeg door het lezen van je blog wel inspiratie; ik ga mijn fysio ook vragen of ze een keertje een actiefoto of -filmpje wil maken! Inderdaad wat ongemakkelijk, maar ik denk dat je goed voor jezelf moet bedenken waarom je het wilt tonen. Je wilt er duidelijk iets mee; je hebt er een doel mee.. Hopelijk lukt het je om daar op te focussen als je die foto’s laat maken!

    Liefs,
    Petra

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.