Vol verwachting klopt ons hart en dan vooral het hartje van de jongste bewoner van dit huis. Hij is al weken in de ban van Sinterklaas en nu de Goedheiligman dan écht voet op Nederlandse bodem heeft gezet, is het helemaal feest. Alhoewel, feest? Meneer had al meteen wat op- en aanmerkingen voor de beste Sint…
Kleuters zeggen wat ze denken en dat is nogal ongenuanceerd en eerlijk. Op zaterdag heeft hij zijn ‘verlangslijsje’ afgemaakt. We hadden afgesproken dat hij 1 A4 vel mag volplakken met zijn wensen. Dat lukt en hij hangt het lijstje trots aan de muur. ‘Want,’ zo vertel ik hem, ‘dan kan Sinterklaas er een foto van maken, zodat hij altijd weet wat er op jouw lijstje staat. ‘Dit vindt de kleuter een uitstekend idee. Hij zet zijn schoentje al op zaterdag om 12.00 uur. ‘Dan is dat vast geregeld mam!’ luidt zijn verklaring. Bij het schoentje komt een mooie tekening. Als ik zeg dat de Sint daar heel blij mee zou zijn, kijkt een paar blauwe ogen me verschrikt aan. ‘Neemt hij die tekening mee dan? Dat wil ik niet hoor! Ik ga hem meteen een brief schrijven.’ Die brief, gedicteerd aan zijn vader, komt er. ‘Lieve Sinterklaas, wilt u aub even naar mijn tekening kijken en dan achterlaten?’ Duidelijke taal, dat wel. (Lees hier zijn brief)
Ik vertrek die avond naar een feestje en voor ik de deur uit ga vraag ik mijn zoon of hij mijn schoen ook wil zetten, omdat ik ook wel iets leuks in mijn schoen wil. ‘Nee mam, dan had je maar een verlanglijstje moeten maken.’
Als ik later die nacht thuis kom, zorgen de biertjes ervoor dat ik een compleet ander handschrift heb. Super handig! Ik kruip in de rol van de Sint en bedank Laurens voor zijn brief en de mooie tekening en laat hem weten dat ik het jammer vind dat ik de tekening niet mee mag nemen.
Meer lezen: Lieve moeder in de Supermarkt
Zondagochtend 6.30 uur. De kleuter houdt het niet meer en stormt de trap af. Hij kijkt vol verbazing naar het tafereel rondom zijn schoen en constateert tevreden dat zijn tekening er nog ligt. Dan pakt hij het cadeautje uit en spreekt de legendarische woorden: ‘Het is een kaartspelletje, dat staat helemaal niet op mijn lijst! Sinterklaas heeft er helemaal geen foto van gemaakt, hij heeft niet goed naar mijn lijst gekeken!’ Als Etienne hem uitlegt dat de Sint zijn lijstje nog niet heeft gezien zegt hij: ‘Oh ja. Maar ik vind het cadeautje wel leuk!’ Er volgt een korte stilte. ‘Wat is het eigenlijk?’
Later die dag kijkt hij nog eens kritisch naar zijn verlanglijstje. ‘Ik vind het wel stom dat er geen Toren van Pisa in mijn schoen zat. Ik hoop maar dat het nog goed komt.’ Dat hoop ik ook voor je, jongen, dat hoop ik ook.
♥
Dit vind je misschien ook leuk: De tassenouder
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
1 Reactie
Hahaha, ze zijn zo heerlijk eerlijk!
Mijn dochter van 6 had ‘alleen maar een chocoladeletter in haar schoen, er zaten niet eens pepernoten bij!’ O_o Maar ze heeft de goede Sint wel héél hard bedankt 🙂