Misschien ken je het gevoel wel. Je hebt na lang wikken en wegen een knoop doorgehakt. Je stopt ermee. Even later bekruipt je een vreemd gevoel. Heb je hier wel goed aan gedaan? Had je wel moeten stoppen? Want nu heb je gefaald, toch?

Stoppen is geen falen

Ergens mee stoppen voelt vreemd. Of het een relatie, een vriendschap of een baan is: je bent er niet voor niets ooit aan begonnen, dus waarom stop je er dan mee? Heb je het dan niet goed gedaan? Jaren geleden beëindigde ik mijn relatie. In plaats van de deur direct achter me te sluiten, bleef hij op een kiertje staan. Want was dit wel de juiste beslissing? Na nog eens anderhalf jaar aanklooien, lukte het me eindelijk om de knoop door te hakken en te accepteren dat stoppen het beste was. Sindsdien kon ik me er bij neerleggen en zag ik in dat het niet mijn fout was dat dit mislukte.
Ik heb in mijn werkende leven twee keer mijn baan opgezegd. Twee keer was dit een beslissing waar ik voor 100% achterstond, terwijl ik me tegelijkertijd afvroeg of ik had gefaald. Want stoppen is toch hetzelfde als opgeven? Als je zulke gedachten hebt en je laat ze de overhand nemen, ga je het vanzelf geloven. Ik weet van mezelf dat ik in beide banen alles heb gegeven, maar dat het feit dat het niet werkte geen falen was. Het waren gewoon niet de juiste omstandigheden voor mij, het matchte niet.

Volledige overtuiging

Voor ik een grote beslissing neem, denk ik er goed over na. Niet even snel vijf minuten, maar eerder dagen, weken of zelfs maanden. Voor ik stopte met mijn laatste baan, had ik de knoop al een keer doorgehakt, waarna ik besloot om het toch nog een kans te geven. Ik wilde zeker weten dat ik alles had gegeven. Die poging tot herstellen van wat kapot was maakte het alleen nog maar erger. Erger voor mijzelf welteverstaan. Ik ging over mijn grens en hard ook. Toen ik me dat realiseerde wist ik: het is klaar. Ik kan mezelf recht in de ogen kijken en zeggen dat ik alles heb gedaan wat ik kon om dit te laten slagen. Dat het nu niet lukt is geen falen. Stoppen was op dat moment juist een hele sterke beslissing. Zoals een vriendin een tijdje later tegen me zei: ‘Je bent weer Breg, dat was je al een tijdje niet meer.’
Vanuit mijn intuïtie en de volledige overtuiging dat ik deze knoop moest doorhakken nam ik de beslissing. Ik vond het doodeng, want wat zou er gaan gebeuren? Ik riep wel zo stoer dat ik voor mezelf ging beginnen, maar kon ik dat wel? Twijfel, onzekerheid en faalangst vochten om gehoord te worden.

Falen? Nee, bevrijding!

Nu ik een hele tijd verder ben, kan ik het beter overzien. Mijn beslissing om te stoppen was de beste die ik ooit had kunnen nemen. Ik hakte een knoop door vanuit een overtuiging en om mijzelf te beschermen. Om ervoor te zorgen dat ik mijn krachten en talenten weer kon gaan inzetten en om mijn creativiteit weer te laten stromen. Het voelt als een bevrijding, dat ik nu sta waar ik sta. Dat ik nu zelf verantwoordelijk ben voor mijn bedrijf, mijn dagindeling, mijn kleding, mijn uitspraken en mijn slechte grappen. Dat ik me als een vis in het water voel, omdat ik weer mezelf ben. Ik kan je vertellen, er is voor mij weinig zo rampzalig als het gevoel dat ik niet goed genoeg ben zoals ik ben. Want dat voelt als falen en van falen word ik diep ongelukkig.

Lief Leven durf te falen bregblogt.nl
Afbeelding van Lief Leven

Van stoppen komen nieuwe kansen

Ergens mee stoppen opent nieuwe deuren. Denk maar eens terug aan al die keren in je leven dat je ergens mee bent gestopt of iets hebt afgesloten. Dankzij al die beslissingen sta je waar je nu staat. Ik vind dat altijd een hele geruststellende gedachte. Wanneer mijn gedachten weer eens een poging doen om mij te beheersen door melancholisch terug te denken aan vroeger, houd ik me dit altijd voor ogen. Want ik kan wel spijt hebben van de tijd waarin ik vooral op mezelf gericht was, de tijd waarin vriendschappen spaak liepen of de tijd waarin ik mijn studie verpestte, maar door al die gebeurtenissen ben ik wel mooi op dít punt in mijn leven beland. Anders had ik Etienne en Laurens niet gehad. En mijn lieve vriendinnen. En mijn bedrijf. Just sayin’: het is niet altijd slecht als iets mislukt of eindigt.

Door te stoppen met mijn baan openden zich nieuwe deuren, die er misschien al heel lang waren. Die eerder genoemde gedachten staken daar echter een stokje voor. ‘Jij bent helemaal geen ondernemer!’ en ‘Hoe ga jij geld verdienen met schrijven?’ waren dingen die mijn inner-critici regelmatig op me afvuurden. En kijk nou eens: ik kan wel degelijk ondernemen én ik verdien wel degelijk geld met schrijven. En dat allemaal door te stoppen met iets dat niet meer goed voelde. Door te durven en voor mezelf te kiezen.

Nu zeg ik natuurlijk niet dat jullie allemaal je baan op moeten zeggen, of dat dit voor iedereen zo werkt. Maar ik zeg wel dat je mag vertrouwen op jezelf en op wat jij kunt. Want dat is veel meer dan je jezelf wijsmaakt. ♥

Herken je mijn verhaal? Heb je ook een voorbeeld van hoe stoppen met het één voor jou bracht bij het ander? Praat mee in de comments, ik lees je verhaal graag! ♥

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.