Het was voor mij echt een droom die uitkomt: op zoek naar dé perfecte trouwjurk. Terwijl ik de ene na de andere bruidsjurk aantrok ging er van alles door me heen. Het hele pasfestijn dreigde bijna in het water te vallen, toen ik maar niet dat ‘WAUW’ gevoel had waar iedereen het altijd over heeft…

Waar moet ik beginnen?

Nadat ik dankzij jullie hulp (waarvoor liefde!) een lijst had opgesteld met bruidsmodezaken in Limburg en Brabant, was het tijd voor de volgende stap: waar ging ik zelf shoppen? Ik wikte en woog, twijfelde en surfte nog maar een rondje op internet. Ik had in de tussentijd al een collage gemaakt van jurken die ik mooi vond. Van merken heb ik echt de ballen verstand, ik wist nog net een naam te onthouden. Dat merk verkochten ze bij een winkel die me aansprak in het Belgische Bree en ik belde voor een afspraak.

‘Sorry mevrouw…’

Laat ik eerst even vertellen dat het nogal wat voeten in de aarde had voor we überhaupt een datum konden prikken om te gaan passen. Mijn posse bestond uit mama en mijn twee getuigen en we hebben allemaal een volle werkagenda. Gelukkig waren mijn vriendinnetjes zo lief om een dag vrij te nemen, ik deed hetzelfde en we konden op jacht!
Ik belde de winkel in België, die volgens de website open zou zijn op de bewuste donderdag. ‘Awel, sorry mevrouw, wij zijn de komende tijd op donderdag gesloten in verband met een zieke medewerker.’ Bummerrrrrr! Ik besloot om een andere winkel te zoeken die hetzelfde merk verkocht en zo belandde ik bij Ann&John in Eindhoven. Een bijkomend voordeel was dat je hier geen afspraak hoefde te maken.

‘Dat wordt lastig…’

We wandelden rond half 12 de winkel binnen, waar het uiteraard nét op dat moment druk bleek te zijn. Een afspraak was inderdaad niet nodig, maar daardoor moesten we wel een half uur wachten. Even rondsnuffelen tussen de rekken was er niet bij. Net als een foto’s maken, dit werd mij nadrukkelijk verteld toen ik vroeg of ik wat sfeerbeelden mocht schieten. Ik legde uit dat ik blogger ben en dat ik graag een overzichtsfoto van de winkel, zonder specifieke jurken of andere mensen erop wilde maken. Dit mocht niet in verband met de privacywet en het beschermen van de collecties. Ik vond hier wel wat van, maar besloot er verder niet op in te gaan. Ik bladerde braaf wat door de inspiratieboeken toen er een verkoopster naar me toe kwam. Ze vroeg me wat het budget was en ik vertelde het haar. (Even een zijsprong: ik krijg de jurk van mijn lieve mama en we hadden samen een budget afgestemd.) De verkoopster keek meteen moeilijk. ‘Dat wordt lastig mevrouw, want de beginprijzen van onze jurken liggen al hoger dan dat…’

Toch passen ‘voor het idee’

Ik keek hier best wel van op, ik weet best dat trouwjurken niet goedkoop zijn, maar hallo, dit was wel even schrikken. Ik besloot om toch een aantal jurken te passen. Enerzijds om een idee te krijgen en anderzijds: stel dat DE jurk erbij zat, dan konden we vast nog wel wat schuiven qua budget. Ik liet foto’s zien en legde uit wat ik mooi vind. Vervolgens paste ik ongeveer vijf jurken, die het allemaal niet waren. De eerste had een decolleté waar Etienne weliswaar blij van zou worden, maar of hij dan nog iets mee krijgt van de trouwdag is een tweede. Daarnaast is een decolleté tot mijn navel echt zó niks voor mij! De andere jurken waren het allemaal niet, om verschillende redenen. Ik gaf steeds aan wat ik wilde, maar dat paste volgens de verkoopster niet in het budget. De moed zonk me langzaam in de wit satijnen pumps die ik voor de gelegenheid aan mijn poezelige voetjes had. Op een gegeven moment, toen duidelijk werd dat hier geen ‘YES’ moment kwam, zei de verkoopster: ‘Misschien kun je beter naar onze outlet gaan…’

Vol goede moed naar de outlet

We besloten allemaal dat dat een heel goed idee was en vertrokken naar de andere kant van Eindhoven. In de auto spraken we over plan B: wat als we hem hier ook niet gaan vinden?’ Een tikkeltje nerveus stapte ik uit de auto. Zodra ik door de etalage naar binnen gluurde wist ik dat het goed zou komen. In de outlet, waar alle jurken maximaal €995,- kosten, hingen alleen al in de etalage zo vijf jurken die ik mooi vond. Ik slaakte een zucht van verlichting en stapte naar binnen. We werden direct hartelijk ontvangen en de dame die dat deed legde uit hoe het in de outlet werkt. Je mag zelf rondlopen (hoera!) en foto’s maken van de jurken die je mooi vindt. Zodra er dan een paskamer vrij is, mag je 3 tot 5 jurken passen en foto’s maken van jezelf in de twee grootste kanshebbers. Kijk, dat voelde al meteen een stuk beter! Ik vind het heel bijzonder dat het verschil in beleving zo groot kan zijn tussen twee winkels van dezelfde groep. Toen we het later bespraken met de verkoper die mij hielp, bleek dat de dame uit de eerste winkel (nog?) niet zoveel verkoopervaring had. Dat verklaarde wel een hoop, maar maakte de hele ervaring niet minder vervelend.

Passen maar!

De jurken hangen in de outlet op maat in rekken, maar zitten ook op paspoppen, die door de hele winkel staan. Er zijn ook nog aparte rekken voor korte jurken en jurken waarvan er nog maar 1 stuk is in een bepaalde maat. Een heleboel witte tule, overal waar je kijkt! Zie het als een snoepwinkel voor grote meisjes. 😉
Mijn vriendinnen doken op een rek af en pakten een jurk waarvan ze allebei riepen: ‘Dit is hem!’ Mama kwam erbij en beaamde het. Ik, nog helemaal hyper van de fijne ontvangst en dito vibe, zag de jurk wel zitten. Maar ik zei ook meteen dat ik eerst nog verder rond ging kijken, want er was zoveel moois te zien! Binnen vijf minuten had ik wel tien verschillende jurken op de foto staan, die ik het liefst allemaal wilde passen!

Bruidsmode outlet An&John bregblogt.nl

Na een kopje thee en een grondige inspectie van de shortlist was ik aan de beurt om te passen. Mama was inmiddels even een broodjeszaak gaan zoeken, want in alle commotie hadden we nog niet eens geluncht! Ik mocht samen met onze verkoper de jurken gaan uitkiezen die ik wilde passen. Ik hield het bij drie stuks, om keuzestress te voorkomen. Zei je nou verkoper trouwens Breg? Ja! Een hele lieve en leuke meneer (wiens naam ik natuurlijk weer niet heb gevraagd, ei dat ik ben) hielp me door het tule bos heen. Bij het passen stuurde hij mijn vriendinnen de paskamer in om me te assisteren, als ik eruit kwam deed hij de finishing touch. Ik werd in de eerste jurk gehesen, een echte prinsessenjurk was het. Zo eentje waarvan ik altijd heel stellig riep: ‘Zo’n jurk ga ik niet eens passen, dat is echt niks voor mij!’ Dus. Ik stapte op het IKEA opstapje (ik hou van die outlet, echt!) en bewonderde mezelf in de spiegel. Jeetje, ik stond hier gewoon echt als bruid. Dit was geen carnaval, dit was geen verkleedfeestje, maar dit was ik, op jacht naar mijn trouwjurk. Stiekem pinkte ik een traantje weg.

Welke gaat het worden?

Mama kwam terug toen ik daar voor de spiegel stond. Ze sloot zich aan bij de meiden en met zijn drietjes stonden ze bewonderend te kijken. Zo bijzonder om dit samen te doen en te delen! De jurk was prachtig en stond me echt heel mooi, ik kan niet anders zeggen. Toch was het niet DE jurk. In combinatie met het totaalplaatje van de locatie en de hele sfeer die we op onze bruiloft willen was dit too much. En de rok was stiekem best zwaar, waardoor ik allerlei motorische rampscenario’s voorzag…

Ik paste vervolgens een jurk in de stijl van mijn moodboard, zo’n dromerige jurk in boho/vintage stijl. Wat denk je? Dit deed helemaal niks met en voor me. Oké, na die eerste prinsessenjurk was dit sowieso een groot verschil, maar los daarvan voelde ik er niks bij. Weg ermee en op naar jurk drie.

Dit was de jurk die mijn vriendinnen hadden uitgekozen. Ik trok hem aan, stapte weer op het krukje en keek in de spiegel. Ja hoor, daar stond ze naar me te grijnzen als een blije puppy: Breg de Bruid. Het was liefde op het eerste gezicht, alles wat ik zocht kwam samen in een perfecte jurk. En dit alles voor een hele fijne prijs. We probeerden er nog wat bij met sluiers, bloemen en schoenen. Ik wilde hem eigenlijk niet meer uit doen. Oké, da’s niet helemaal waar, want het was een maat 34 en ik heb toch echt 38. Geniaal hoe ze met wat klemmen en spelden toch het beeld van de jurk kunnen geven, zoals hij er straks uitziet in de goede maat. Ik poseerde voor de speciale fotowand, compleet met een nepboeket en allemaal accessoires, zodat ik later nog vaak naar de jurk kan terugkijken tot het zover is dat ik hem echt aan mag.

Ik kon het nog steeds niet geloven. Twee uur daarvoor was ik zo teleurgesteld en bang dat ik nooit meer een jurk zou vinden. En nu?

IK ZEI GEWOON YES TO THE DRESS!!!

En nu…

Als je denkt dat ik je nu de jurk ga laten zien heb je pech, want die krijgt niemand meer te zien tot onze trouwdag volgend jaar! Hoe graag ik ook al mijn vriendinnen een foto zou sturen van DE jurk, ik wil nog véél liever hun gezichten zien als ik op die mooie dag tevoorschijn kom. Ik moet stiekem al een traantje wegpinken bij het idee. Ik verklap helemaal niks: kort, lang, mouwen, strapless, kleur, materiaal: jullie gissen maar een eind weg! (Wel leuk trouwens als je in de comments laat weten wat je denkt dat ik heb uitgekozen!)

In februari komt mijn jurk binnen, dan ga ik hem nog een keer doorpassen in Eindhoven. Als er dan nog aanpassingen nodig zijn, kan ik naar een coupeuse toe, waarna ik hem nog een paar maanden ergens moet verstoppen voor nieuwsgierige mannenogen hier in huis…

Hoe was deze hele ervaring voor me?

Ik ben in dit artikel heel eerlijk geweest over mijn ervaringen. Dit doe ik niet om de winkel of de verkoopster te benadelen, maar omdat ik de hele zoektocht op voorhand al best avontuurlijk vond en de hele ervaring het er in de eerste instantie niet beter op maakte. Zo had ik echt geen idee dat een ‘goedkope’ bruidsjurk in een ‘normale’ bruidswinkel minstens €1200,- kost. Het kan aan mij liggen, maar ik vind dat dus echt heel veel geld. En ik kreeg echt het gevoel dat ik een arme sloeber was toen ik voor minder dan dat bedrag een jurk zocht. En dat is gewoon niet leuk als je ergens helemaal enthousiast binnenstapt. Ik ben achteraf blij dat het zo is gelopen en dat we naar de outlet zijn gegaan. Als je net als ik geen duizenden euro’s wilt uitgeven aan een trouwjurk. en je woont binnen een fijne afstand van Eindhoven raad ik je deze winkel absoluut aan.
Ondanks de stroeve start van de dag heb ik ook genoten. Het was zo leuk om met zijn vieren door de rekken te struinen en weg te dromen bij al dat moois. We hebben mooie gesprekken gevoerd en ook wel wat traantjes weggepinkt. Het was een ontzettend waardevolle dag die ik nog lang zal koesteren.

Ben jij getrouwd? Hoe snel vond jij jouw trouwjurk en hoe vond je die hele ervaring?

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

18 Reacties

  1. Ik hoop stiekem dat de verkoopster dit leest en zich bedenkt dat ze best wat liever mag zijn tegen een aanstaande bruid. Jurken passen is zo’n bijzondere ervaring, en als je in de eerste winkel dan weinig medewerking krijgt dan zo’n ontzettend tegenvaller. Gelukkig kwam het goed! Ik ben zo ontzettend benieuwd!!

  2. Wat een avontuur eigenlijk he! Zelf ben ik alleen met een oude vriendin daar geweest om haar jurk door te passen. En ik geloof dat ze ook pakken hebben en ik dus met haar (toen nog) aanstaande er ben geweest voor een pak? Kan helemaal verkeerd zitten trouwens haha. Is al lang geleden!

    Maar super fijn dat je hem hebt gevonden en ik ben reuze benieuwd!

    • Dankjewel! Ben ook zo blij! Ze hebben daar volgens mij alleen jurken voor dames, misschien ben je bij Koonings geweest? Die hebben wel ook kleding voor de mannen. 🙂

  3. Wat een rot opmerking van je budget, alsof iedereen voor 10.000 kan trouwen. Ik ben in Uden geslaagd voor 500, werd geen seconde moeilijk over gedaan, ze waren blij me te kunnen helpen aan mijn droomjurk. Overigens denk ik niet dat je voor strapless bent gegaan maar wel een jurk gekozen hebt met hele mooie fijne details. En kant of toch een panterprintje ?

    • Haha ik zeg niks, nog even geduld hebben! en wat je zegt klopt helemaal, budget moet niks uitmaken, iedere bruid is een prinses!

  4. Ik hoop dat de verkoopster op het matje is geroepen, want dit kan écht niet. Je voelt je als aanstaande bruid al
    zo kwetsbaar! Ik had ook echt geen duizenden euro’s over voor mijn trouwjurk. Ben in zoveel winkels geweest, heb wel 30 jurken gepast maar De Jurk zat er niet tussen.

    Tot ik op een dag alleen met mijn man to be langs een heel schattig ouderwets bruidsmodezaakje liep met wat oudere collecties. Ik zei: ‘Ik ga heel even kijken hoor,’ hij bleef braaf buiten om de hoek staan en de verkoopster trok zo De Jurk uit de rekken.

    Man een berichtje gestuurd dat hij alleen moest gaan lunchen en met de verkoopster als enige getuige paste ik de jurk en zei ik meteen Yes to the dress. Niet zoals ik gepland had maar zeker niet minder dierbaar (en stiekem echt iets voor mij. ?)

    • Ik ben d’r bang voor, volgens mij vonden ze het allemaal wel prima hoe het in die winkel ging…
      Wat gaaf hoe het bij jou is gelopen, dan heeft dat echt zo moeten zijn en past inderdaad zo bij je!

  5. Wat leuk om te lezen!! Niet van die rotervaring natuurlijk maar dat je uiteindelijk wel geslaagd bent! Ben heeeel benieuwd naar de fotoos als het eenmaal zover is?? Mijn klassieke spaanse jurk was van Koonings in Deurne. Maar voordat ik die vond ben ik zelfs tot aan Rotterdam gegaan om te zoeken…intensieve shopmomenten zijn dat hè, haha!! Ik heb er zoooooveel gepast ook. Maar je bent geslaagd, hoera!!!

    • Dankjewel voor je leuke berichtje! Ben dus niet de enige die het nogal een intensieve ervaring vond haha! Ben zo blij! Nu nog zoooo lang wachten hahaha!

  6. Je verhaal lijkt wel een beetje op Pretty Woman, wanneer Julia Roberts zo’n chique zaakje binnenloopt en praktisch weggekeken wordt, omdat het daar ‘toch veel te duur is’ voor haar. Maar gelukkig ben je geslaagd en heb je je droomjurk gevonden! Mijn droomjurk heb ik laten maken. Ik had een plaatje op internet gezien van een ’50’s trouwjurk en die moest het worden. Ik ben op zoek gegaan naar een naaiatelier en die heeft mijn jurk helemaal naar mijn wensen gemaakt. Zeer goed betaalbaar en wat ik ook heel fijn vond, was dat ik een unieke jurk had die niemand anders had 🙂

    • Haha ja nu je het zegt! Het was een aparte ervaring zullen we maar zeggen. Wat gaaf zeg een jaren ’50 jurk!
      Ik ben zo blij dat ik geslaagd ben, nu nog een tijdje aftellen en geduld hebben! Dankjewel voor je leuke reactie!

  7. Pingback: Dit was oktober 2018! - Breg Blogt

  8. Pingback: Trouwen #8: De trouwringen! - Breg Blogt

  9. Pingback: Bruidsjurk kopen? Dé lijst met bruidswinkels in Oost-Brabant en Limburg

  10. Pingback: Matching trouwpak shoppen voor vader en zoon - Breg Blogt

  11. Pingback: Onze bourgondische en relaxte bruiloft op Landgoed Heerdeberg - Breg Blogt

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.