Laura had altijd exact voor ogen hoe haar droombruiloft eruit moest zien. Toen haar man haar ten huwelijk vroeg, wist ze dus meteen wat ze wilde en hoe ze het wilde. De werkelijkheid pakte uiteindelijk totaal anders uit: Laura vierde haar bruiloft in een indoorspeelparadijs!
‘Toen mijn man mij ten huwelijk had gevraagd maakten mijn hersenen direct overuren. Als klein meisje had ik er uren over nagedacht. Als volwassen vrouw zijnde zag ik niet direct een meerwaarde in een huwelijk. We hadden het fijn samen, we hadden onze kindjes, wat zou dat papiertje nog voor verschil maken? En toch kwam het kleine meisje weet in mij naar boven zodra ik Ja had gezegd. Ik ging druk aan de slag met het plannen van mijn huwelijk!’
De droombruiloft
‘Ik had een ideaal plaatje in mijn hoofd: Een witte prinsessenjurk, een koets met paarden, trouwen in de kerk en een gigantisch groot feest met DJ en honderden mensen. Nadeel was dat wij een beperkt budget hadden. De droombruiloft die ik in mijn hoofd had, zou er niet gaan komen.
Hoewel die gigantische bruiloft me fantastisch had geleken, vond ik bedragen van 10.000 en 20.000 euro wel een beetje van de zotte. Uiteindelijk maakten we een gastenlijst met een verdeling van mensen die de hele dag mochten komen en mensen die alleen in de avond mochten komen. We zouden zelf zorg dragen voor het eten, de kaarten zouden we zelf maken en ga zo maar door. Het scheelt je echt veel geld als je veel zelf kunt doen.’
Als plannen veranderen
‘Na 4 maanden had ik geen plezier meer in het organiseren van mijn bruiloft. Alles stond me een beetje tegen. Hoezeer we ook ons best deden om een bruiloft te organiseren die voor ons betaalbaar zou zijn en waarmee we tegelijkertijd rekening konden houden met de wensen van gasten, het lukte me niet om iedereen blij te maken. Die had geen opvang voor de kinderen, die was een tikkeltje boos omdat ik die niet uitnodigde en weer een ander gaf wensen over het eten door. Ik was er echt een beetje klaar mee en dat kwam eruit tijdens een avondje uit met mijn moeder. “Jullie bruiloft, jullie geld, jullie leven. Doe wat jullie het meest gelukkig maakt!”
Eenmaal thuis pakte ik mijn draaiboek van de kast en ging naast mijn aanstaande zitten. “Wat vind jij van dit alles?” vroeg ik hem. “Eerlijk? Ik denk dat we ons in allerlei bochten aan het wringen zijn om het iedereen naar de zin te maken.” Hij had gelijk. Ik verscheurde het draaiboek en zei: “Dan beginnen we opnieuw.”’
Hoe onze dag eruit zag
‘Ons budget bleef gelijk maar we wisten dat we met een groot feest niks meer over zouden hebben voor een huwelijksreis. We besloten in eerste instantie gewoon een weekendje weg te gaan in Nederland, maar met minder uitgaven voor de bruiloft zouden we meer overhebben voor onze huwelijksreis.
We hebben behoorlijk gesneden in onze gastenlijst. We streepten namen weg, ook die van familieleden. Welke mensen waren nog nooit bij ons op visite geweest in de 5 jaar dat we in dit huis woonden? Met wie hadden we de afgelopen 6 maanden geen contact gehad? Onze gastenlijst werd meer dan gehalveerd. Uiteindelijk bleven er een kleine 50 personen over.
We hadden nu budget en konden daarom kiezen geld uit te geven voor een mooie auto. De auto waar mijn aanstaande al jaren van droomde. Niet echt mijn ding, maar in een huwelijk is het altijd een beetje geven en nemen. ? Hij blij, ik blij.
Mijn aanstaande had niks met de kerk. Ik ook niet, maar ik vond het plaatje gewoon mooi: een bruidspaar voor zo`n prachtig oud gebouw. We maakten een compromis. Voor een meerprijs konden we op een externe trouwlocatie JA tegen elkaar zeggen. Hier vlakbij was een prachtig kasteel. Omdat we in de winter trouwden konden ze een open haard aanmaken en we konden trouwen in een prachtige ruimte. We kozen ervoor om met de kinderen naar voren te lopen. Dave met onze dochter en ik met onze zoon.
Waar zouden we het feest houden? We hebben vele locaties bezocht maar om een beetje binnen budget te blijven waren het allemaal van die zaaltjes waar normaal gesproken de scoutinggroepen bij elkaar kwamen. Niks mis mee, maar het was koud en kil zonder sfeer. Elke week ging ik met de kinderen naar een indoorspeelparadijs. Ik keek rond: “Waarom houden we het feest niet hier? Er komen ontzettend veel kinderen op onze bruiloft, de ouders hebben er geen omkijken naar.” Aanstaande vond het idee nog niet zo gek. We mochten zelf eten meenemen zolang we bij hem de drank kochten. Zo gezegd, zo gedaan.
Iedereen had de grootste lol, zowel de kinderen als de volwassenen. We zaten in de ballenbak, mensen zaten op de trampolines, ik zag mijn broer in de apenkooi achter mijn kinderen aangaan. Ik hoorde mensen zeggen dat ze nog nooit zo`n leuke bruiloft hadden meegemaakt.
Om 18 uur is iedereen naar huis gegaan. De kinderen gingen naar mijn oma die op ze zou passen. Met een select groepje mensen zijn we verder gegaan: we maakten foto`s in het tuincentrum en zijn daarna nog ergens gaan eten.’
Hoe denk ik er nu over?
‘We zijn nu bijna acht jaar getrouwd en ik heb nog steeds geen spijt van de keuzes die we destijds gemaakt hebben. Wel hebben we boze gezichten van familieleden gekregen maar dat zegt meer over hun dan over ons. Doordat we vrij goedkoop uit waren voor deze dag hadden we dus genoeg geld over om een mooie huwelijksreis te maken. Uiteindelijk zijn we 3 weken naar Bali geweest en hebben we rondgereisd over het eiland.’
Dankjewel voor het delen van jouw verhaal Laura! Het stuk over je eigen plan trekken is heel herkenbaar en tegelijkertijd ook zo lastig! Mooi dat jullie er op jullie eigen manier een onvergetelijke dag van hebben gemaakt!
Wil jij ook vertellen over jouw trouwdag? Stuur me dan een mailtje!
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
