Lieve Kimberly van Beebs and moms vroeg mij om de Bodypositivity Tag van Cassandra in te vullen. Een vragenlijst die me eens goed naar mijn zelfbeeld laat kijken. Ik hou wel van een uitdaging, dus here we go!

Wat versta jij onder Bodypositivity en wat betekent het voor jou?

Bodypositivity is voor mij tweeledig. Enerzijds is het een positieve kijk op mijzelf en mijn eigen lichaam. Anderzijds is het kunnen kijken naar anderen zonder meteen te oordelen. Door de komst van social media is er een soort perfect plaatje ontstaan. Maar perfect bestaat helemaal niet als je het mij vraagt! Iedereen heeft wel iets wat hij of zij niet mooi vindt aan zichzelf. Want we zijn nou eenmaal graag streng en kritisch naar onszelf toe. Ieder putje, haartje, deukje, rimpeltje wordt geanalyseerd en uitvergroot.
Ik merk dat ik goede en minder goede dagen ken. De ene keer kijk ik in de spiegel en denk ik: wat een mooie vrouw staat daar. De andere keer zie ik niks anders dan een dunne spriet met kipfilets, piekhaar, rimpels en wit vel. Hieruit blijkt wel dat een positieve mindset een groot verschil kan maken.

Kijk eens naar een foto van jezelf, wat valt jou het eerste op? Hoe voel je je daarbij?

Ik kies voor deze foto die ik onlangs op Instagram plaatste. Ik schreef hierbij een stukje over perfectie en je fijn voelen. (Klik op de foto om het hele verhaal te lezen) Als ik naar deze foto kijk, ben ik in de eerste instantie geneigd om (daar gaan we weer) alles op te noemen wat er mis mee is. Witte spillebenen, piekhaar, de hele rataplan. Toen besloot ik om eens ECHT te kijken en ik zag iets heel anders. Ik zag een vrouw die happy is, die staat te genieten van een mooi festival, met een biertje in haar hand en fijne mensen om zich heen. Ik zie op deze foto dat ik ontspannen ben. En ik kan het gevoel van dat moment ook meteen weer oproepen. Ik stond te genieten van het zonnetje en mijn wereld was op dat moment niet groter dan het terrein van Pinkpop. Heerlijk!

Noem nu twee mooie dingen aan je body waar je gelukkig mee bent!

Ik ben blij met mijn ogen: groot en blauw! Deze zijn ook nog eens gezegend met een stel lange wimpers, dat maakt het feest compleet. Verder ben ik tevreden over mijn figuur, het lijkt of het in de laatste jaren wat meer in proportie is gekomen en beter bij me past. In 2003 heb ik een borstverkleining ondergaan en sindsdien lukte het steeds beter om mijn lichaam te accepteren. Zelfs toen ik weer een grotere cupmaat kreeg, dit was geen probleem meer omdat mijn borsten nu beter bij mijn postuur passen.

Zelfacceptatie in de zomer: bikini of badpak?

Ik draag altijd een bikini. Een badpak lijkt me vooral praktisch in het zwembad en als ik bijvoorbeeld vaker van een glijbaan zou gaan met Laurens. Ik voel me fijn in een bikini en heb een paar mooie exemplaren die goed bij mijn figuur passen. en als ik dan zit kijk ik maar lachend naar de rolletjes die zich dan vormen op mijn buik, geef ik ze een aai en neem ik nog een slok van mijn koude drankje…

In deze outfit voel ik me mooi

Sinds ik in februari 2017 een kledingkast-check heb gedaan met Yolande Avé, heb ik een betere grip op mijn stijl. Ik draag nu outfits waarin ik de beste versie van mezelf ben en dat straal ik dan ook uit. Ik heb meerdere favoriete outfits. Ik draag graag prints, zoals bloemen, streepjes en luipaard. Het liefst combineer ik deze ook nog met elkaar.

outfitpost bloemen streepjes groen wit bregblogt.nl

outfit midirok met bloemen en shirt met streepjes bregblogt.nl

rood jasje bregblogt.nl bloemenbroek

Hoe denk jij dat anderen jou zien? En hoe zie jij jezelf? Is dit in het verleden ook anders geweest? Zo ja, wat is hiervan de oorzaak?

Ik heb een slank postuur van nature en in periodes van stress willen er nog wel eens wat extra kilo’s verdwijnen. Op een gegeven moment, ongeveer twee jaar geleden, was ik het helemaal zat dat ik regelmatig de opmerking kreeg: ‘Goh Breg, wat ben je mager!’ Ik kreeg het gevoel dat ik me moest verantwoorden voor hoe ik eruit zag en daar werd ik heel verdrietig van. Ik heb in de jaren tussen mijn twintigste en dertigste wel wat meer geschommeld, met als uitschieter mijn stage in Parijs: door de croissants en de wijntjes kwam ik in 2 maanden tijd tien kilo aan. Gevolg: een plofkop, flinke buik en een voorgevel waar Brigitte Bardot jaloers op zou zijn. Zo extreem als toen is het nooit meer geweest. Ik heb altijd geschommeld tussen de 50 en de 60 kilo. Hoeveel ik nu weeg? Geen idee, de weegschaal is een paar jaar geleden kapot gegaan en we hebben hem nooit meer vervangen.

Zoals ik net al schreef voelt het alsof mijn figuur nu beter bij me past. Ik weet welke kledingstukken me goed staan en hoe ik deze kan combineren, zodat mijn figuur goed uitkomt. Opmerkingen over mijn figuur heb ik niet veel meer gehad sinds ik er in 2016 een artikel over schreef, dat ook werd gedeeld door Vrouw magazine van de Telegraaf. Ik denk dat mensen niks meer durven te zeggen! 😉

Noem een overwinning van wat jouw lijf je heeft laten doen?

Dat is met stip op 1 een kind op de wereld zetten. Tijdens de zwangerschap en de bevalling heeft mijn lijf hard moeten werken en daar hebben we samen een hoge prijs voor moeten betalen. Ik ben nooit meer helemaal hersteld na de bevalling en dat maakt me weleens verdrietig. Ik ben bij vlagen beperkt in mijn doen en laten. Dan kan ik echt boos worden, want ik ben pas 37 en dan lig ik soms als een bejaarde op de bank. Enkele gevolgen van (met name) de bevalling zijn: aambeien, een verzwakte bekkenbodem, een pijnlijk litteken van de knip. Kort samengevat: vanaf mijn navel naar beneden heb ik geregeld heel veel pijn. Ik doe oefeningen om mijn bekkenbodem te verstevigen, toch blijft het een zwak gebied. Lang staan bij bijvoorbeeld een concert of een festival is gegarandeerd een paar dagen pijn lijden. Toch blijf ik niet in een hoekje zitten huilen, want daar wordt mijn leven niet leuker van! Ik accepteer dat ik deze beperkingen heb en probeer ze zoveel mogelijk te voorkomen of te verzachten. En Laurens zal de rest van zijn leven horen dat ik 37 uur heb moeten werken om hem op de wereld te zetten. 😉

Vind jij dat er meer size diversiteit in de media mag komen? (denk bijvoorbeeld aan curve model) en waarom?

Ja, er heerst nog teveel een perfect plaatje. Afgetraind lijf, zongebruind kleurtje, perfect kapsel en noem maar op. Ik laat mezelf daar niet zo door beïnvloeden (ik ben gewoon realistisch, dat gaat mij niet lukken zo’n lijf haha) maar ik kan me heel goed voorstellen dat het vrouwen onzeker maakt. Ik hou mezelf altijd voor ogen dat ook die perfect uitziende vrouwen zo hun gebreken hebben, waar je aan de buitenkant niets van ziet. Ieder huisje heeft zijn kruisje, het gras is altijd groener bij de buren en we hebben allemaal zo onze ongemakken. Dus mogen er wat mij betreft wel wat meer échte beelden komen: vrouwen, gewoon zoals ze zijn.

Je favoriete bodypositivity instagram account is

Poeh, dat zou ik niet weten. Ik volg niet bewust mensen vanwege bodypositivity, ik volg ze omdat ze me inspireren. Een vrouw die me inspireert is Judith Noordzij, zij was ooit advocaat op de Amsterdamse Zuidas en kreeg toen een burnout. Dit zorgde ervoor dat zij het roer en haar leven omgooide en voor zichzelf koos. Judith sport heel veel (daar ben ik nog niet mee besmet helaas) en deelt in alle openheid haar struggles en inzichten. Ik herken er veel in en dat is prettig.

Je beste zelfacceptatie tip:

Ik heb het net eigenlijk al gezegd: onthoud dat iedereen zijn of haar eigen struggles heeft en kijk met liefde naar jezelf. Je bent een mooi mens met een lichaam dat er elke dag voor zorgt dat je kunt functioneren. De mate van functioneren kan beperkt zijn door ziekte of andere beperkingen. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het helpt om het zoveel mogelijk te accepteren. Dit betekent niet dat ik al mijn kwalen altijd maar liefdevol omarm, maar wel dat ik accepteer dat ze er zijn. Ik kan er toch weinig aan veranderen, dus kijk ik liever naar wat wél mooi en goed is. Lief zijn voor jezelf: het is zoiets krachtigs en het geeft je zoveel moois, probeer het maar eens.

Zo, dit was mijn spreekbeurt over bodypositivity. Ik hoop dat je het interessant vond en dat ik je misschien heb kunnen inspireren, laten lachen, stof tot nadenken heb gegeven of gewoon heb vermaakt. Als je de tag wilt overnemen is dat super, vergeet je dan niet om te linken naar Cassandra?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

3 Reacties

  1. Wat een fijne antwoorden lieve Breg! Zulke gave foto’s van je, ik kende ze al wel allemaal al maar toch. Dank je wel voor het invullen en bijzonder om te lezen hoe jij naar jezelf kijkt. Ik zie namelijk geen spillebeentjes etc maar gewoon een prachtige en lieve vrouw ❤

  2. Ah, super mooie foto’s! Ik vind je toch zo’n tof persoon, über grappig, mooi, gave kleding stijl! Ik hoop dat je jezelf voortaan ook altijd alleen maar zo ziet maar je bent goed op weg 🙂 Wel heftig dat je zoveel hebt overgehouden aan de bevalling. Not cool.

  3. Leuk om te lezen! Ik heb volgens mij dezelfde bloemenprint rok en heb m ook een tijd geleden gedragen met een streepjes shirt!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.