Vanaf het eerste moment dat ze elkaar zagen was het raak: deze twee hadden een bijzondere band. Al gauw bleken ze onafscheidelijk en brachten ze zoveel mogelijk tijd samen door. Toen zij jarig was, wilde hij haar een bijzonder cadeau geven…

Soms komen mensen op je pad, waarvan je meteen weet dat het goed is. Dit hebben wij met onze buren. Vanaf de eerste kennismaking is er een klik. We hebben al zoveel leuke en mooie dingen meegemaakt samen en ik weet zeker dat er nog veel meer gaat komen.

Op het moment dat Laurens geboren werd, zat de buurvrouw vol spanning thuis. Ze had wel in de gaten dat er iets gaande was en toen ze mij op een warme zaterdagmiddag op de achterbank van de auto zag kruipen, wist ze dat het niet lang meer zou duren. De kersverse en trotse vader werd de volgende ochtend met open armen ontvangen.

Vanaf het eerste moment dat Laurens en zij elkaar zagen was het raak. Ze konden uren knuffelen en tuttelen. Ik kan me nog een keer herinneren, Laurens was een maand of vijf oud en ontroostbaar. Ik was de wanhoop nabij en liep maar op en neer met een huilende baby. De buurvrouw kwam op de koffie en vroeg of ze Laurens even over moest nemen. Ik legde hem in haar armen en wat er toen gebeurde vergeet ik nooit meer. Hij nestelde zich in haar omhelzing, keek mij nog eens zelfvoldaan aan, sloot zijn ogen en viel in slaap. Ik wist niet wat ik zag!

Toen Laurens begon te praten en de naam van de buurvrouw voor hem wat te lastig bleek, begon hij haar Owa te noemen. Die naam is tot op de dag van vandaag nooit meer weggegaan. Hij heeft altijd zijn oren gespitst en zijn ogen op scherp. Zodra hij haar ziet of hoort begint hij te stralen en te stuiteren. ‘Mama? Mag ik even naar Owa toe?’ Want bij Owa is het feest. Daar heeft hij zijn eigen speelgoed en daar weet hij precies waar de koekjes staan.

Toen Owa onlangs jarig was, dachten we na over een cadeau. Laurens wilde graag iets voor haar maken en dat werd een kleurrijk schilderij. Toen we het erover hadden hoe leuk het was om samen uit eten te gaan, vroeg ik hem of hij niet ook met Owa uit eten wilde voor haar verjaardag. Zij staat altijd voor ons klaar en dit leek ons een perfect cadeau om haar te bedanken. Laurens begon te stralen als de mooiste ster en riep: ‘Ja! Dat is een goed idee! En dan gaan we naar Burger!’ Het restaurant waar hij het over heeft is Burgerlijk, een hele fijne hamburgerzaak in Wyck, Maastricht. Hier hebben ze kleine burgertjes voor de kids en daar is hij dol op.

Op de verjaardagskoffie bij zijn grote vriendin vroeg hij, een beetje stamelend en verlegen, aan haar: ‘Owa, wil je met mij uit eten?’ Een stralend en volmondig ja was het antwoord en de datum werd geprikt.

Op een warme donderdagmiddag was het dan zo ver. Owa haalde Laurens uit school en een uurtje later stonden ze stuiterend voor de deur. Ik had de eer om voor taxi te spelen en stuiterde vrolijk met hen mee. Druk kletsend zaten we in de auto en ze straalden allebei van oor tot oor. Ik zette ze af voor de deur en maakte nog een foto van het gelukkige duo.

Laurens had een eigen portemonnee meegekregen, zodat hij zijn date ook echt kon trakteren. Een leuke manier om met geld om te leren gaan. Al hebben we daar nog een weg te gaan. Na het ontvangen van de rekening gooide hij een briefje van vijftig op tafel en zei: ‘Zo, ik heb betaald, we kunnen gaan!’ ?

Na het eten zijn ze samen nog gaan wandelen langs de Maas. Als afsluiter gingen ze ijs eten bij Mc Donalds, waarna ik een appje kreeg of ik ze wilde ophalen.

Ik kwam aanrijden en zag op het terras twee gelukkige mensen zitten. Stralend van oor tot oor vertelden ze me hoe leuk het was geweest en wat ze allemaal hadden gezien en gedaan. Ik straalde mee, want dit was toch wel een van de mooiste momenten die ik ooit had beleefd.

Ik wil afsluiten met een tip: geef eens wat vaker een herinnering cadeau. Ga lekker eten met een vriend of vriendin, een oom of tante of wie dan ook. Maak er samen iets moois en bijzonders van en strooi het geluk in het rond.

 

Ik deelde dit verhaal op Twitter en de reacties zijn overweldigend. Zoveel mensen die ook een grote glimlach krijgen van dit lieve duo en hun date. Ik ben blij dat we zo de wereld weer een stukje mooier hebben kunnen maken. ♥

Geef jij weleens een herinnering cadeau?

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

6 Reacties

  1. Wat leuk om Anjola, mijn vroegere afdelingshoofd hier te zien!
    Is ook een hele grote schat 😉

  2. Pingback: Dit was juni 2018! - Breg Blogt

  3. Claudia Diependaal Antwoord

    Ik lees dit nu met zoveel plezier. Een van mijn kleinkinderen geeft mij ook dit geweldige gevoel. Ik zie haar heel vaak omdat mijn oudste dochter bij me werkt omdat ik ziek ben. Zo leuk en trots, ze wordt eind oktober 4, ze over mijn rolstoel praat zo intens! En lief. Ik ben pas 43. Maar ze weet niet beter. Mijn kleinzoon van 7 van mijn stiefdochter, ik vind dat zo’n vies woord maar om het even uit te leggen. Heeft dat ook wel. Maar hij vergeet het nog wel eens omdat ze veel verder weg wonen. Ik was trouwens tienermoeder 28 jaar geleden voor je gaat rekenen hoe ik aan een kleindochter van bijna 4 kom ?❤

  4. Pingback: Tips voor het vinden van een betrouwbare oppas* - Breg Blogt

  5. Pingback: Wat kun je doen tegen geluidsoverlast van je buren?* - Breg Blogt

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.