Oh Happy Day #44: Minivakantie, chique bruiloft en een knallende afsluiting

Een weekend vol leuke feestjes én prachtig weer: dat was voor ons hét moment om te gaan kamperen en vanaf de camping erop uit te gaan!

Op de camping, lalala!

Op vrijdagmiddag laadden we de auto van mijn schoonmoeder (iets met een kapotte accu in onze eigen auto) vol met kampeerspullen, om deze vervolgens 7 minuten later weer uit te laden op de plaats van bestemming. Huh? Wat? Yep, we gingen weer kamperen in de achtertuin! Na een paar drukke en hectische weken, waarin de verjaardag van Laurens en zijn start op de basisschool centraal stonden, was het tijd om even te onthaasten. Als je mij een jaar of tien geleden had verteld dat ik regelmatig zou gaan kamperen en dat ik dat ook nog in een tent zou doen, had ik je vierkant uitgelachen. Tot ik in 2011 voor het eerst naar Pinkpop ging en ontdekte dat ik het heerlijk vind op een camping. Goed, we vertrokken dus bepakt en bezakt naar Berg en Terblijt om daar te genieten van het lekkere weer en de rust, afgewisseld met wat sociale activiteiten op andere plekken…

Van campingsmoking naar echte smoking

Vrijdagavond was de bruiloft van mijn baas. Hij trouwde op een prachtig kasteel en de dresscode was black tie. Dat vind ik echt te gek, want zo vaak mag ik mijn galajurk niet meer uit de kast halen. Omdat het een tikkeltje ongemakkelijk voelde om bij daglicht in vol ornaat over de camping te struinen, vertrokken we vanaf de camping, via culinair restaurant de Gouden Bogen, naar huis om ons om te kleden. Ik vond het heerlijk om me mooi te maken en was ook erg blij met de knappe man in smoking aan mijn zijde. Zie hier het resultaat.

De bruiloft was prachtig en ontzettend gezellig. Het feest was tot in de puntjes georganiseerd en de sfeer was top. Rond 1.00 uur ’s nachts kwamen we weer terug op de camping, dit keer wel in vol ornaat. Alle andere gasten sliepen, dus niemand kon raar opkijken van een ietwat lollige dame in een galajurk en haar knappe roodharige bob. 😉

Weer compleet, genieten maar!

Nu vraag je je waarschijnlijk af waar Laurens al die tijd was. Die bofkont was twee nachten logeren bij zijn opa en oma, waar hij heerlijk in de watten werd gelegd. Op zaterdagochtend leverden mijn schoonouders hem weer af. Ondanks mijn wat gammele gesteldheid was ik heel erg blij om die kabouter weer te zien, want twee nachten zonder hem was stiekem best lang.

Terwijl Etienne onze auto ophaalde bij de garage, nam ik met Laurens een verfrissende duik in het zwembad. Daarna was het tijd voor middagdutjes in de schaduw. De zaterdag gleed voorbij als een zacht zomerbriesje en we waren alle drie helemaal in ons element.

Campingkoken voor gevorderden

We maakten een makkelijke maaltijd klaar in de vorm van een couscoussalade met kip, feta, tomaat en komkommer. Makkelijk in één pan te bereiden en zo klaar: dat is dus campingkoken voor gevorderden!

Na het eten was het tijd om te douchen en daarna stond er weer een feestje op de planning. Dat feestje was de oorspronkelijke aanleiding van het campingbezoek, omdat het op een half uurtje lopen vanaf de camping plaatsvond. We zouden dus te voet gaan en na afloop terug wandelen met de buggy. Dankzij (of vanwege…) de nasleep van de avond ervoor, besloot ik dat het verstandiger was als ik de bob was. Dus reden we in 5 minuten naar onze jarige vriendin toe om te proosten op haar nieuwe levensjaar.

Kampvuur en live muziek

De zwoele zomeravond en een prachtige heringerichte tuin waren de perfecte ingrediënten voor een mooi tuinfeest. We werden getrakteerd op livemuziek bij het kampvuur en de sfeer was top. Laurens was als enige kindje aanwezig, maar zijn jarige suikertante heeft een grote doos vol speelgoed voor hem, dus hij vermaakte zich prima.

Ook vond hij het heel cool om smores te snoepen. Dat zijn marshmallows die je verwarmt in het kampvuur en daarna doe je het spekje tussen 2 koekjes. Rond half 12 (I know, loedermoeder…) was het mooi geweest en vertrokken we weer naar de camping. Met het gesnurk van ongeveer de halve camping op de achtergrond viel ik uiteindelijk in slaap.

Zwemmen!

Op zondagochtend begonnen we met verse broodjes en wat spelen. Daarna was het weer tijd voor het zwembad! En zwemmen, dat is wel een dingetje hier in huis. Laurens wordt steeds zekerder, maar vindt bijvoorbeeld het diepere bad best spannend. We waren dan ook supertrots toen hij een paar rondjes mee zwom in het grote bad. Met zijn armpjes stevig om mijn nek geklemd liet hij zijn angst langzaam een beetje los. Toen ik hem later die dag vroeg wat hij het allerleukste vond, antwoordde hij: ‘Zwemmen in het diepe bad mama!’

Na het zwemmen was hij zo moe, dat we er weer een middagdutje ingooiden. Dit keer lekker in de frisse buitenlucht, onder de boom. Het weer was inmiddels wel een beetje omgeslagen, dus ik hield de wolken en het gedonder scherp in de gaten. We besloten om de tent alvast in te pakken, want als het zou gaan regenen was opruimen daarna niet zo’n pretje. Laurens sliep lekker en wij laadden in een mum van tijd de auto vol. We lieten de tafel en stoelen nog even staan, want volgens buienradar dreven de buien om ons heen. Etienne besloot om alvast wat spullen naar huis te brengen en daarna weer terug te komen om nog een paar uur te relaxen op de camping. En toen nam het campingavontuur een verrassende wending…

Knallend einde…

Etienne was net een paar minuten weg, toen ik druppels hoorde vallen. Hoorde? Ja, ik zat onder de boom naast Laurens, dus daar was het droog. Ik keek eens goed en kreeg al gauw in de gaten dat het geen druppels waren, maar hagelstenen. Ter grootte van een kers om precies te zijn. Samen met de buurvrouw tilden we Laurens met campingbed en al op, om hem bij de buren in de voortent te zetten. Laurens werd wakker terwijl we hem over het veld droegen en hij keek met grote ogen naar ons op.

Ik rende nog een keer terug om onze boeken, de elektrische koelbox en de stekkerdozen veilig te stellen. Ik was nog maar net binnen in de voortent of de hagelbui barstte in alle hevigheid los. Niet normaal meer, het leek wel alsof alle hagel van een heel jaar naar beneden viel. Ware het niet dat het deze week al eerder zo vreselijk had gehageld en ik er zelfs al een beetje aan gewend ben. Goed, we mochten gelukkig bij de buren blijven plakken (het campingleven is zó relaxed!) met een kopje koffie. Laurens lag met zijn handjes op zijn oren in bed en wilde er niet uit. Het was ook een hels kabaal, die hagelstenen op het dak van de voortent, dus ik snapte hem wel. Etienne was inmiddels teruggekomen en wachtte in de auto tot het ergste voorbij was. Toen dronken we samen nog even koffie en na ongeveer drie kwartier hagel en regen konden we weer naar buiten. Als dat geen knallend einde is van een mini-vakantie weet ik het ook niet meer…

Heb jij dit weekend ook zo genoten van het mooie weer? En ga jij graag kamperen?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.