Morgen is het kerst. Ik kijk er ieder jaar naar uit, alleen gebeurt dat dit jaar voor het eerst met gemengde gevoelens. Zeg maar gerust met angst en beven. Het gemis is er iedere dag, hoe gaat het zijn op zulke beladen dagen? Dagen die in het teken staan van samenzijn en liefde. Dagen waarvan ik er in de afgelopen 36 jaar minimaal één doorbracht met mijn beide ouders.

Het seizoen van de tranen

Ik verbaas mezelf over het feit dat ik de dagen vrij kalm tegemoet treed. Rustig, een beetje alsof ik in mijn bubbel zit. Maar die bubbel is wel kwetsbaar, ik voel de emoties prikken tegen de zijkant. Ik ben een gevoelig type en mijn waterlanders vinden in wat ik noem het ‘Jankseizoen’ bij het minste of geringste de weg naar buiten. Of het nou bij de nieuwe kerstcommercial van Albert Heijn is of wanneer iemand me een ontroerend verhaal vertelt. Ik kan amper naar Serious Request kijken, omdat ik steeds moet huilen bij de schrijnende verhalen, maar ook bij de emoties van de dj’s die deze dagen zo aan de oppervlakte liggen. Ik huilde al toen Etienne me vanochtend vertelde dat Prinses Margriet bij het Glazen Huis was geweest.

De bubbel barst…

Op Kerstavond kijken we traditiegetrouw naar All You Need Is Love, terwijl we tussendoor even naar Serious Request zappen voor het eindbedrag. Dubbel janken dus. Ik jank van geluk, dat ik deze dagen mag doorbrengen met de mensen waar ik van hou. Ik jank van immens verdriet, omdat de grote man waar ik mijn hele leven op kon terugvallen er niet meer is. Ik jank omdat ik nooit meer even tegen hem aan kan kruipen op de bank, terwijl we tevreden knabbelen aan een kaasstengel. Ik jank omdat het zo verdomde oneerlijk is dat hij zo ziek moest worden en de strijd niet kon winnen. Ik jank bij de herinnering aan Kerstavond 2016, toen papa, mama en ik zaten te janken bij All You Need Is Love, terwijl Etienne zich afvroeg hoe hij in hemelsnaam deze situatie was beland. 😉

Terwijl ik dit typ stromen de tranen over mijn wangen, de bubbel is even geknapt. Ik jank omdat het verdriet na negen maanden nog steeds zo rauw en onaangekondigd over me heen kan vallen. Ik jank alle tranen die ik heb, want het lucht ook op, het moet eruit. Met iedere traan laat ik een stukje verdriet naar buiten. Met iedere traan ben ik volledig met mijn aandacht bij het hier en nu. Met iedere traan neem ik weer een beetje afscheid van papa.

Ik ben heel gelukkig

Ondanks het grote verdriet ben ik momenteel oprecht heel erg gelukkig. Ik heb het fijnste gezin dat ik me maar kan wensen, we hebben zoveel plezier met zijn drietjes. Ik heb een leerzaam en mooi jaar op mijn werk afgesloten met een nieuw contract. Ik heb nu niet alleen thuis mijn mannen die blij met me zijn, maar op mijn werk heb ik er ook een stel zitten. Ik heb een groep fantastische mensen om me heen, zowel offline als online, die altijd voor me klaar staan en ik voor hen. Mensen waarmee ik het afgelopen jaar heel wat heb af gejankt, maar nog meer heb gelachen en genoten. Ik ben ontzettend trots op mijn veerkracht en de manier waarop ik het afgelopen jaar ben doorgekomen, ik ben trots op alles wat ik heb geleerd en hoe ik elke dag nog sterker word. Ik voel me goed en het verdriet doet daar geen afbreuk aan. Dat geeft me veel vertrouwen.

Toch een beetje uitkijken naar Kerst

De tranen die over de kaasstengels zullen vloeien, nemen niet weg dat ik ontzettend uitkijk naar het samenzijn met mijn familie deze dagen. Naar herinneringen ophalen met de lieve mensen die papa ook zo goed hebben gekend. Naar de vijf stralende koppies van onze kinderen, die met al hun onschuld, onbevangenheid en energie zorgen dat we het verdriet een plekje kunnen geven. Die symbool staan voor de toekomst, voor het leven in het moment, voor het zien van geluk in kleine dingen. En ik kijk uit naar al het lekkere eten, de bubbels en het gebak, want verdrietig of niet: een bourgondische vreetzak ben ik voor altijd.

Ik hoop dat papa op zijn wolk zit en tevreden toekijkt deze dagen. Dat hij trots is op het zootje ongeregeld dat het samen voor elkaar bokst om het leven weer op te pakken en door te gaan. En als het regent weet ik dat hij meehuilt omdat hij er zo ontzettend graag bij had willen zijn.

Ik wens jou en degenen die je lief hebt hele mooie kerstdagen. Heb lief en maak het mooi. ♥

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

9 Reacties

  1. Je hebt het weer ontzettend mooi verwoord!
    Het is herkenbaar! Al die eerste keren zijn ruk! Ook wij hebben een wat meer beladen kerst ivm het missen van mijn schoonvader.
    Ondanks het gemis van je vader wens ik jullie toch hele fijne kerstdagen met zijn allen. En een liefdevol 2018! X

  2. Pfff, herkenbaar! Mijn lieve papa is vorig jaar kerstavond overleden…. Wat een gemengde gevoelens he! Sterkte en geniet van de kleine mooie momenten!

  3. Het is steeds zo herkenbaar, maar toch merk ik daarin dat ik ook alweer een stapje verder ben in het proces. Het verdriet blijft, en het blijft je overvallen maar je leert er steeds beter mee om te gaan. De ene keer makkelijker dan de andere dag! Ik wens jullie hele fijne dagen, met al die lieve mensen om je heen! En het is voorbij voor je er erg in hebt.. en dan besef je dat ook de kerstdagen eigenlijk maar “gewoon” dagen zijn die ook weer voorbij gaan! ?

  4. Wauw, ja super gemengde gevoelens zo natuurlijk rond deze tijd. En gewoon lekker janken als het nodig is 😉 Fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt. Fijne dagen! <3

  5. Heel veel sterkte deze eerste Kerst zonder jouw lieve vader Breg. Geniet van alle mooie herinneringen samen met jouw dierbaren. Als ik zo lees over de sterke band die jullie hadden, weet ik zeker dat hij ergens nog bij jullie is!

    Knuffel!

  6. Dat missen ook steeds hè… Het zou verboden moeten worden. Sterkte de komende dagen, Bregje. En maak het mooi. Hier is het clubje waar we kerst mee vierden de laatste jaren ook aardig geslonken. We genieten des te meer van elkaar.

  7. Pingback: Persoonlijk: Kerst, vakantie en verjaardagsvoorpret - Breg Blogt

  8. Beetje mosterd na de maaltijd, want door mijn eigen verdriet heb ik jouw artikel even bewust overgeslagen. Stom en onaardig, maar je begrijpt het hopelijk wel. Wat heb je het mooi omschreven. Ik hoop dat jij samen met de jouwen een hele fijne kerst hebt gehad en dat jullie weer mooie herinneringen samen hebben gemaakt. Dikke knuffel vanuit het verre noorden!

    • Natuurlijk begrijp ik dat! Vind het heel lief dat je het nu alsnog hebt gelezen en een berichtje achterlaat! ❤
      Het was fijn, fijner dan verwacht. Het preventief huilen deed zijn werk 😉

      Hopelijk heb jij het ook fijn gehad! Liefs!!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.