Het is 24 november, dat betekent dat het weer tijd is voor de halfjaarlijkse brief aan de kroonprins!

Lieve Laurens,

Vandaag ben je 3,5 en dat betekent dat de peutertijd nu heel snel voorbij zal zijn! Je bent al een half jaar ingeschreven op de basisschool en vandaag over zes maanden zullen we je daar voor de eerste keer een hele dag achterlaten. Ik moet zeggen, ik vind het best wel spannend hoor!

Jij kijkt er enorm naar uit en vertelt aan iedereen die het maar horen wil dat je binnenkort naar de grote school gaat. Want, voeg je er dan aan toe, je bent heus geen kleine baby meer. De laatste weken heb je weer enorme sprongen gemaakt. Na de paniek in oktober besloot je al gauw dat luiers voor jou niet meer hoefden. Dus ben je overdag zo goed als zindelijk. Zodra we je komen ophalen bij de kinderopvang schreeuw je: ‘IK HEB OP DE WC GEPOEPT MAMA!’ om er dan bij te stralen als de felste ster aan de hemel. Ik vind het mooi om te zien dat je dit ook weer op je eigen manier aanpakt, net als toen je leerde lopen. Iedereen kan willen dat jij iets gaat doen, maar uiteindelijk doe jij het pas wanneer je er zelf echt aan toe bent. Ik hoop dat je deze eigenschap nooit kwijtraakt, want het is een hele mooie en waardevolle. En ook een irritante af en toe, getuige het tempo waarin de ochtendspits regelmatig verloopt bij ons thuis. Als jij geen zin hebt om je aan te kleden gooi je jouw lange lijf met alle passie languit op de grond en maak je je extra zwaar. Dan is 16 kilo ineens het dubbele en valt er weinig met je aan te vangen. Gelukkig komt het elke keer weer goed en stap je even later vrolijk je klasje binnen.

Je bent ontzettend beleefd en netjes, waar je zelf dan ook weer trots op bent. Ik kan je maar weinig weigeren als je mij met jouw grote blauwe ogen aankijkt en zegt: ‘Mag ik alsjeblieft eventjes tv kijken mama?’ Netflix is dan ook niet meer weg te denken uit ons huishouden! Jij kan gerust een uurtje lekker Netflixen en dan mag ik van jou in bad. Tussendoor kom je dan regelmatig even kletsen en je merkt dat we op die momenten allebei tevreden zijn.

Jouw speelkamer is je lievelingsplek. Hier mag je alles uit de kasten trekken en speel je soms wel uren, terwijl je helemaal opgaat in je eigen fantasiewereld. Ik luister weleens stiekem mee om het hoekje en weet je Lau? Ik krijg dan helemaal vlinders in mijn buik. Je bent gewoon zo leuk en grappig en schattig!

Je praat nog regelmatig over Opa Jan en jouw kinderlijke nuchterheid hierin is heel verfrissend. Je noemt het beestje gewoon bij zijn naam en hoewel dat soms een beetje rauw op mijn dak of dat van anderen kan vallen, is het wel gewoon zoals het is. Als ik weleens verdrietig ben kom je lekker bij me liggen om te knuffelen en dan voel ik me meteen weer beter. Wat ik ook heel bijzonder vind is dat je echt op Opa lijkt! Als we kinderfoto’s van jullie twee naast elkaar leggen zie je twee dezelfde snoetjes. Ik vind het stiekem wel fijn dat jij op Opa lijkt, dan is hij toch een beetje bij ons.

Laurens consultatiebureau bregblogt.nl

Je wordt steeds stoerder en durft nu dingen die je een half jaar geleden echt nog niet deed. Zoals lekker hard scheuren op je loopfiets of klimmen in de speeltuin. Je stapt vol zelfvertrouwen en dapper de wereld rond en als het je allemaal te druk wordt, zoek je een rustig plekje op. Ik vind het fijn om te zien dat je op die manier al jouw grenzen aangeeft.

Wanneer ik wat gespannen of verdrietig ben, pik je dat meteen op. Met als gevolg dat we er allebei niet gezelliger op worden en er soms maar één oplossing is. Pyjama aan, Netflix aan en lekker samen onder een dekentje liggen. Jij geniet daar ook echt ontzettend van en kruipt dan helemaal tegen me aan. Je kunt wel raden hoe ik die momenten vind… 😉

Met papa ben je een gouden team. Jullie kunnen samen zo leuk spelen, dansen en gek doen! Papa heeft nét iets meer geduld dan ik en daar ben ik soms best wel jaloers op hoor. Maar vooral ben ik zo gelukkig als ik jullie twee samen zie, terwijl jullie het uitschateren of weer eens helemaal op gaan in jullie fantasie! Ik ben dan echt supertrots dat ik met jullie twee samen een gezinnetje mag vormen!

ontroering bregblogt.nl

Lief mannetje, papa en ik houden zielsveel van jou en we zijn ontzettend trots op hoe jij door de wereld wandelt. We hoeven jou niets meer wijs te maken, want je weet precies hoe alles in elkaar zit. Je houdt precies in de gaten wat er om je heen gebeurt en voorziet dat ook nog eens van scherp commentaar. Zodra je de kans krijgt glip je het huis van de buren binnen, waar je je urenlang kunt vermaken met de liefdevolle aandacht van jouw vriendin ‘Owa’. Nog zo’n superteam, vanaf de eerste keer dat jullie elkaar zagen was er een enorme klik. Ik vind het zo leuk dat jij op je gevoel afgaat en dat je precies uitkiest met wie je graag tijd doorbrengt.

Als je ergens geen zin in hebt doe je het niet, en die koppigheid is weleens een uitdaging. Wat zeg ik, we hebben er al menige strijd over gevoerd. Gelukkig gaan die buien net zo snel als ze komen en dat is maar goed ook, want het allerliefste knuffel ik zoveel mogelijk met je en jouw schaterlach is de mooiste muziek.

Lieve Laurens, geniet nog van de laatste maanden op de opvang, voor je naar de ‘grote school’ gaat! Blijf je mooie lieve zelf, jij kleine flapkip! ♥

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.