Ik ben, zoals je waarschijnlijk wel weet, blond. Vroeger was mijn haar spierwit en met het verstrijken van de jaren wordt het steeds donkerder. Dat vind ik stom, dus laat ik het sinds dit jaar af en toe weer kunstmatig blonder maken. Ik ben niet alleen blond qua uiterlijk, mijn gedrag doet mijn haarkleur ook regelmatig eer aan. Zo ook op een zonnige woensdagochtend…
Op woensdagochtend ben ik vrij en dat betekent vaak lekker rustig aan doen. Helaas zitten echte woensdagochtendknuffels er niet meer in, maar lekker samen met Laurens wat aanrommelen is bijna vaste prik. Zo ook op deze bewuste woensdagochtend. Laurens verleidde mij met zijn blauwe ogen tot een uurtje Netflix en ik gaf toe, zodat ik lekker rustig wakker kon worden. De zon deed verwoede pogingen om door de houten luxaflex te dringen en dat triggerde mij om nog even een uurtje naar buiten te gaan voor ik moest gaan werken. Ik zette Netflix uit en dirigeerde de peuter via het potje naar boven. Dat verliep niet helemaal volgens plan en de dweil kon weer eens uit de kast komen.
Ik overtuigde mijn peuter er vervolgens van dat je echt beter wél kunt gaan douchen als je net een ‘ongelukje’ hebt gehad. Dat was echt een super succesvol voorstel, dat juichend werd ontvangen (sarcastische modus uit). Stel je maar eens voor hoe het is om met de liefdesbaby van een speenvarken en een wilde octopus te douchen en je begrijpt dat mijn workout voor die dag er weer op zat. Voor ik er goed en wel erg in had waren we in 45 minuten verder voor we beiden gedoucht en aangekleed weer beneden verschenen.
Laurens had geen zin om te wandelen, maar wilde wel graag spelen in de voortuin. Prima jongen, doen we dat! Ik liep naar de gang en zag mijn huissleutels schitteren door afwezigheid. Ik graaide in de tas die ik de dag ervoor bij me had. Niks. Nada. Noppes. Mijn grijze massa begon te draaien en ineens viel het kwartje. Ik wist waar mijn sleutels waren! In de auto! De auto stond netjes voor de deur geparkeerd. Ik duwde de klink van de voordeur naar beneden, maar die gaf geen milimeter mee. Hartstikke op slot. Hetzelfde gold voor de achterdeur. Superlief en handig, zo’n man die ons veilig achterlaat als hij gaat werken, alleen suuuuuperonhandig als de achterblijver zo blond is als ondergetekende.
Ik belde de buurvrouw, mijn reddende engel, die een reservesleutel heeft. Zij was uitgerekend op dat moment de deur uit. Ik bedacht snode uitbraakplannen, bijgestaan door mijn eigen Brandweerman Sam die de voordeur wel even open zou breken met een meetlint. Ik lachte vooral heel hard om deze debiele situatie en belde uiteindelijk een vriendin die me een halfuurtje later zou komen redden. Vervolgens uitte mijn domheid via de app met de roodharige hunk.
(Oké, ik ga nu echt het dieptepunt in mijn domheidscarrière met jullie delen. Lachen mag, graag zelfs, maar in ruil daarvoor wil ik wel dat je ook een blunder van jezelf deelt in de comments straks, oké?)
Goed, daar gaan we dan. Wat nu volgt is een vermakelijk appgesprek tussen de roodharige hunk en mijzelf…
B: ‘Als je nou eens een nieuw cilinderslot zou bestellen voor de voordeur, net zo eentje als van de achterdeur en de schuur, waar we die universele sleutels van hebben liggen, dan komt dit probleem niet meer voor!’
(kwartje viel nog steeds niet)
Hunk: ‘Uhm schat, de reservesleutels van de achterdeur liggen toch gewoon boven?’
B: ‘……..’
B: ‘????????’
Ik rende naar boven, hees Laurens in een paar laarzen en een jas en bevrijdde onszelf. Frisse lucht! Buiten! We zijn vrij! Keihard lachend om mijn eigen stupiditeit liep ik naar de auto en viste mijn sleutelbos er uit.
En zo lieve mensen, zo deed ik mijn mooie blonde haarkleur weer eer aan en heb ik jou als het meezit even heel hard laten lachen. Graag gedaan!
Kom maar op met die blunders en laat me weten dat ik ECHT NIET DE ENIGE BEN!
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
10 Reacties
Ik heb 10 keer dat app-gesprek gelezen en daarna viel het kwartje pas. En ik ben verre van blond. ?
Een blunder van mezelf? Pfff. Waar moet ik beginnen. Maar om bij het onderwerp van dit artikel te blijven: Ik heb wel eens mijn sleutelbos in de voordeur laten zitten, ‘s avonds laat, toen ik alleen thuis was. Daar werd ik op gewezen door een wildvreemde meneer die door de straat liep en aanbelde. Ik was nog helemaal geërgerd, want welke gek belde nu aan op dat tijdstip?! De beste man heeft me behoed voor een inbraak…
Het is niet het blonde, it’s in the name! Hier mogelijk nog dommer. 2006 hittegolf, net bevallen en cup V ( VAN VRESELIJK VEEL MELK). Boodschapje doen met 2 weken oude Fleur. Fleur IN auto met mijn telefoon en auto/huissleutels (want daar speelt ze zo leuk mee?). Ik buiten badend in zweet en melk ZONDER sleutels…… hoe het kan weet ik niet maar ik heb daar zeker 10 minuten in paniek doorgebracht tot de buurman naar buiten kwam en gewoon de autodeur open trok????nee I say more?
Wij hebben een druppel voor de slagboom van onze parkeerplaats. Je moet hiermee in- én uitchecken. Gisteravond, ik helemaal opgetut, klaar voor een bioscoop bezoekje. Ik sta voor de slagboom en de druppel valt uit mijn handen. Recht in het gat van de handrem, ergens in het oneindige. Ik heb vervolgens mijn bioscoopje af moeten zeggen, want kwam de parkeerplaats niet af. *huilen*
Heb mezelf met ijzerdraad op de autovloer gegooid en heb lopen vissen in een heel klein gaatje. Tevergeefs.
Na een uur heb ik het opgegeven en vriendlief een appje gestuurd met hangende pootjes. Zegt hij:”ahh joh, geen punt! Je kunt dat kapje zo optillen door een schroefje los te maken.”
En zo had Roy binnen 5 minuten de druppel. En ik heb een uur huilend hysterisch op de autovloer gelegen.
Dus.
??
sleutels in de deur, in m’n fiets, sleutels in de auto, sleutels van de zaak in m’n tas. En dat zijn alleen de sleutels, schaam me soms echt voor m’n stomme dingen. Fijn om te weten dat ik de enige niet ben ?
Van huis gaan en de voordeur gewoon wagenwijd open laten staan (ja, ook heel handig, NOT). Bij terugkomst gelukkig geen ongenode gasten binnen gehad. Autosleutels aan de autodeur laten hangen op een grote parkeerplaats (zuslief bracht deze later naar mij toe met de mededeling of ik deze niet toevallig nodig had)… en zo kan ik nog wel even doorgaan
Haha. Ik was als kind ALTIJD mijn fietssleutel kwijt. We hadden er zelfs kennissen voor bij school wonen (Oh hallo, zijn jullie daar weer?) waar ik dan mijn fiets kon stallen zolang totdat we het reservesleuteltje hadden gevonden. Dus ik dacht, ik zorg dat Anna geen fietssleutel heeft, maar een cijferslot. Dus raakten we eerst de combinatie kwijt (die we gek genoeg door proberen weer vonden) en nu zijn we het hele slot kwijt geraakt 🙂
Vlak voor kerst jezelf buiten sluiten met de sleutels in de deur, aan de binnenkant natuurlijk. En omdat de achterkant van mijn huisje direct aan het water lag, geen mogelijkheid om via die kant binnen te komen. Deze blunder gebeurde ook nog eens op zaterdag. De slotenmaker was blij met me toen ik 180 euro af kon rekenen.
Sindsdien laat ik nooit meer een sleutel in de voordeur zitten.
Yup die van de voordeur, wagenwijd, tussendeur wagenwijd en hond los in de kamer op m’n gemakkie met de jongens naar de Action gereden. Kom ik terug zegt F; mama, de deur is nog open ??. Hond ligt keurig in de gang te wachten ( loopt normaal weg als ze de kans krijgt) hahaha
Ik heb mijn auto in slot laten vallen met autosleutels in de laptopzak die al in de koffer zat. Daar stond ik dan op de parking van mijn werk een goede 35km verwijderd van thuis en niemand die mij mijn reservesleutel kon brengen. Gelukkig kon ik auto ontgrendelen via de app :).