Toen ik in januari 2015 bedacht dat ik ging bloggen, had ik geen idee wat er daardoor allemaal op mijn pad zou komen. Nu mijn derde blogverjaardag nadert, vond ik het mooi om eens stil te staan bij wat bloggen mij allemaal heeft gebracht.

Vriendschappen

Dankzij mijn blog heb ik ontzettend veel mensen leren kennen. Sommige contacten waren oppervlakkig en verdwenen net zo snel als ze kwamen. Anderen waren een tijdje intensief, maar verwaterden uiteindelijk. En dan is er een hele bijzondere groep: de vriendschappen die door het bloggen zijn ontstaan. Ik heb een aantal ontzettend fijne vrouwen leren kennen dankzij mijn blog. Vrouwen met wie ik kan lachen, huilen, kletsen en flauwekul uit kan halen. Waarmee ik graag afspreek, ook al is dat door de afstand soms best een uitdaging. Het is zo leuk dat we altijd de draad weer oppakken, alsof er niet weken of soms maanden tussen hebben gezeten. Ik koester ze en hoop dat we nog heel lang mooie dingen mogen beleven!

blogvriendinnen-bregblogt.jpg.jpg

Ontwikkeling

Laten we het eens over mijn ontwikkeling hebben. Ik heb in drie jaar tijd zoveel beter leren schrijven. Als ik weleens terug kijk naar mijn eerdere blogs en nu, zie ik dat ik zoveel beter in mijn pen zit. Ik heb in de afgelopen jaren veel gelezen over content creatie en schrijven en dat werpt zijn vruchten af. Feit blijft wel dat ik het vooral moet blijven doen, want anders loop ik het risico dat mijn schrijfmotor een beetje roestig wordt. Ik kan er echt van genieten als ik overloop van inspiratie en op één dag meerdere artikelen schrijf.

Naast het bijschaven van mijn schrijfkunsten heb ik ook veel geleerd over het beheren van een website. Toen ik in oktober 2015 overstapte naar mijn eigen domein heb ik echt uuuuuuuuren zitten sleutelen en knutselen. Ik moest en zou het zelf kunnen, leren en weten. En dat lukte! Alleen op het einde, vlak voor mijn nieuwe website live zou gaan, heb ik even de hulp ingeroepen van mijn broer. Ik vind het echt heel cool dat ik al die dingen gewoon kan. En als ik het niet kan is Google altijd nog mijn trouwe vriend.

Ik heb ook geleerd om commerciëler te zijn. Ik heb regelmatig samenwerkingen voor mijn blog en om zoiets te regelen is het handig als je een beetje stevig in je schoenen staat. Dat je weet waar jij en je site voor staan en dat je daar trouw aan blijft.

Tot slot onder het puntje ontwikkeling: ik heb geleerd om goed te luisteren naar mezelf. In 2016 heb ik dagelijks geblogd. Dag in dag uit was ik bezig met mijn site. Dat kon destijds ook makkelijk, want ik werkte de helft van dat jaar niet, terwijl mijn zoon gewoon naar de kinderopvang ging. Dus had ik zeeën van tijd om te bloggen, foto’s te maken, inspiratie op te doen en ga zo maar verder. In 2017 hangt de vlag er behoorlijk anders bij en heb ik geleerd op naar mezelf te luisteren en prioriteiten te stellen. Ik wil niet bloggen om het bloggen, ik wil schrijven over dingen die er voor mij toe doen. Dus als dat betekent dat er soms maar 1 keer per week een artikel online komt dan is dat zo. En dat voelt lekker joh! Let it go, let it gooooooooo!

Uitstapjes

Een blogreis is een groot woord, maar dankzij mijn blog ben ik al een aantal keer op pad geweest. Eén van de fijnste tripjes was voor de opening van het Jaz Hotel in Amsterdam, waar ik samen met (blog)vriendin Margot mocht genieten van eten, drinken, feest en de beste hotelbedden OOIT!

vriendinnen - bregblogt.nl

Of mijn tripjes door het Limburgse land, waarbij ik nieuwe mensen en mooie plekken in mijn eigen achtertuin leerde kennen. Laatst genoot ik nog van een gezellige dag in de heuvels, waarbij ik druiven plukte en een mooie wandeling maakte. Zonder mijn blog had ik deze dingen allemaal niet gedaan, tenminste niet op deze manier en dat vind ik echt te gek!

bregblogt.nl wijngaard sint martinus vijlen limburglonkt

Een veelzijdige baan

Toen tijdens mijn sollicitatiegesprek het filmpje van ‘pineapple pen’ ter sprake kwam, dacht ik dat mijn kansen verkeken waren. Gelukkig bleek het tegendeel waar, want de heren konden onze humor wel waarderen. 😉

Maargoed, even terug naar die baan dus! Ik mag ook daar veel doen met mijn schrijfkunsten, alleen dan op zakelijk vlak. De leukste stukken om te schrijven vind ik die onder het kopje storytelling vallen. Zoals deze, over de dag dat ik mee ging werken op een groot paardensportevenement. Het zakelijk schrijven is een andere tak van sport dan het delen van mijn persoonlijke hersenspinsels, maar minstens zo leuk om te doen! Ook hierin heb ik me al ontwikkeld, als ik kijk naar de teksten die ik een paar maanden geleden schreef en wat ik nu op het digitale papier slinger. Het is dus goed geweest dat mijn collega’s dezelfde humor delen en het aandurfden om dat gekke mens met die knot op haar kop in dienst te nemen!

Een hobby waar ik van ga stralen

Ik ben nooit zo van de langdurige hobby’s geweest. Zo heb ik een blauwe maandag getennist (geen balgevoel), waagde ik me aan ballet (motorisch ongeschikt) en liggen er een heleboel onafgemaakte breiwerken, moodboards en knutseloplevingen in de kast. Bloggen blijkt toch wel onder de blijvertjes te vallen, gezien de ruim 700 (!!) artikelen die ik heb gepubliceerd en de drie jaar dat ik het al volhoud. Ik blog dus niet meer dagelijks en ben er ook niet meer dagelijks mee bezig, maar zodra ik mijn vingers over het toetsenbord laat razen voel ik mijzelf ontspannen. Bloggen laat me stralen, ik geniet er echt enorm van. Het is ook een fijne uitlaatklep. Zoals toen Laurens ons laatst weer flink liet schrikken en we op de huisartsenpost belandden. Of na het verlies van papa, toen ik mijn verdriet kon uiten door het te vangen in woorden. De steun en reacties die ik krijg op mijn persoonlijke blogs betekenen heel veel voor me. Het is fijn om te lezen dat mijn gedachten, gevoelens en belevenissen herkenbaar zijn. En dat ik mensen een hart onder de riem kan steken door het delen van mijn verhaal.

Ik hoop dat ik nog heel lang blijf stralen van het bloggen, dat ik de 1000 artikelen mag halen en daarna misschien wel de 2000. Dat er nog elke dag veel liefhebbers van verhalen, recepten en outfitposts een kijkje komen nemen in mijn leven. ♥

Ik ben benieuwd, hoe lang lees jij mijn blogs al? En welk artikel is jou het meest bijgebleven?

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

6 Reacties

  1. Wat ben je toch leuk lieve Bregje! Ik lees je blogs nu denk ik zo’n anderhalf jaar. Voordat ik m’n eigen blog had in ieder geval al. De blog over je vader raakte me heel erg, maar ook die over dat jullie met z’n drieën zijn en blijven. Zelf toen daar erg mee bezig en dus op het juiste moment voor mij die blog. De blog over de lovestory van jou en de hunk vond ik ontzettend tof!

  2. Ik lees je blog ook al een tijdje..Weet niet eens meer hoelang al. De ene keer wat vaker dan de andere – tja niet altijd tijd met een loslopende peuter thuis haha. De artikelen die je schrijft komen recht uit het hart en zijn zo gemeend. Ik hoop dat ik nog heel veel meer avonturen en schrijfsters van je mag lezen!

  3. Zo leuk om te lezen en veel ook herkenbaar. Wanneer ik aan jou denk, denk ik ook automatisch aan roodharige hunk. Je schrijft heel leuk! Op de volgende 3 jaar en dan nog eens en nog eens.

  4. Wat leuk Bregje! Op de een of andere manier ben ik je blog een tijdje geleden ‘kwijt geraakt’ maar ga vanaf nu zeker weer vaker komen kijken!

  5. Mooi om te lezen wat het bloggen je allemaal gebracht heeft en hoe je deze hobby gelukkig nog jaren wilt doen. Ik vind je hersenspinsels het mooiste om te lezen. Hoe jij je gevoelens onder woorden kunt brengen, echt mooi..

  6. Pingback: Ik ben trots! - Breg Blogt

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.