Wanneer je zoals ik bent opgegroeid op een steenworp afstand van de Efteling, is het woord ‘jeugdsentiment’ zacht uitgedrukt bij alle herinneringen die ik heb aan het park. Je snapt dus wel dat toen mijn moeder ons hele gezin trakteerde op een lang weekend in de Efteling met overnachtingen in het park Efteling Bosrijk, ik zo blij als een kind was!

Na een halve dag werken reed Etienne de auto voor op mijn werk. Ingepakt en wel, met een enthousiaste peuter in zijn kielzog. Die al gauw in een diepe slaap viel, want ook voorpret is vermoeiend!

Weekendje Efteling bregblogt.nl

We maakten een tussenstop in Tilburg, waar ik een afspraak had bij Maaike van MmePomm. In juni heb ik samen met haar twee ringen ontworpen, waarin de as van mijn papa is verwerkt. Nu was het moment om ze op te halen, superspannend en bijzonder! Het eindresultaat is te bewonderen dit artikel!

Na het bezoek aan Maaike reden we via de toeristische route naar de Efteling. We maakten een rondje door mijn geboortedorp, Loon op Zand. Als een ware papparazzo schoot ik wat plaatjes van mijn oude basisschool en het huis waar ik ben geboren en vervolgens de eerste 15 jaar van mijn leven heb doorgebracht. Ik vind het elke keer weer fijn om daar te zijn, er zijn zoveel mooie herinneringen.

Oude huis bregblogt.nl

Midden in een lekkere plensbui arriveerden we bij Efteling Bosrijk. Wat een prachtig park! De huisjes zijn in het bos gebouwd, in plaats van een park waar bomen in zijn geplant na de bouw. Je hebt direct een vakantiegevoel, gemengd met het nostalgische gevoel dat de bouwstijl van de Efteling met zich meebrengt. Etienne, Laurens en ik installeerden ons vast in het huisje, in afwachting van de rest van de familie.

Na een lekkere pasta en nog wat laatste boodschappen lagen de kleinste bewoners van ons huis in bed en konden wij even lekker op de bank ploffen. Met twee dagen struinen door het park in het vooruitzicht was dat geen overbodige luxe. En de borrel die ik donderdagavond had met mijn collega’s droeg er ook aan bij dat de luikjes vroeg dicht gingen. De nacht was een beetje onrustig. Laurens vond het stapelbed wat te spannend en besloot om bij ons in bed in te slapen. Toen wij naar bed gingen wilde hij niet verplaatst worden, dus brachten we de nacht weer eens met zijn drietjes door. Stiekem hartstikke knus, maar tegelijkertijd slaap ik dan heel slecht, omdat ik honderd keer per nacht check of het goed met hem gaat. Co sleepen is dus niet echt aan mij besteed… 😉

Op zaterdagochtend bereidde iedereen zich voor om naar het park te gaan. Broodjes werden gesmeerd, tassen ingepakt en kinderwagens volgeladen. Helaas was een van de kleine nevenvrienden gesneuveld door een buikgriep, dus bleef hij ‘s ochtends onder oma’s vleugels. Wij trokken met een deel van de familie het park in voor een bezoek aan het Sprookjesbos!

Hans en Grietje bregblogt.nl

Het is zo leuk om te zien hoe de oudste kinderen zo lief zijn naar de kleintjes toe. Ze leggen alles uit en vertellen hele verhalen. Laurens keek zijn ogen uit en straalde van oor tot oor!

Laurens paddestoel bregblogt.nl

Na een rondje door de Droomvlucht (groot succes!) wachtte de rest van de family ons op. We struinden op ons gemakje verder door het park. Dankzij Buienradar zaten we in het Carnaval Festival toen een wolkbreuk zich boven het park liet gaan. Na een lekker rondje koffie en warme chocomel brak de zon door en liepen we verder. Mijn middelste broer trotseerde ook nog ‘even’ de Baron 1898, ik kreeg al buikpijn als ik ernaar keek, hij wilde zo nog een paar keer gaan!

Tegen het einde van de middag was het mooi geweest en liepen we terug naar de huisjes. Met een taftel vol borrelhapjes en de nodige biertjes en wijntjes en een afsluitend potje rummikub kwamen we de avond prima door. Op naar dag 2!

hapjestafel bregblogt.nl

Rummikub bregblogt.nl

De tweede dag begon met een wandeling richting de Efteling. Check die twee fashion twins even de show stelen hier…

We dokenen als eerste in Symbolica. Deze attractie is op zijn zachtst gezegd nogal populair en de wachtrij stond om 10.00 uur al tot ver buiten. Gelukkig was mijn oudste broer zo slim om me te wijzen op de single riders rij, waardoor we binnen 20 minuten weer buiten stonden. Je wordt dan als aanvulling in karretjes geplaatst die niet helemaal vol zijn. Ik heb de mooie foto van een Belgische familie verrijkt met mijn stralende aanwezigheid. Mijn schoonzusje en nichtje deden hetzelfde in hun karretjes. 😉

Na Symbolica stond de Droomvlucht opnieuw op het programma. De kinderen genieten daar zo enorm van, om over de ouders nog maar te zwijgen, getuige deze (nogal wazige, maar niet minder hilarische) foto van broerlief en ondergetekende…

Efteling Droomvlucht bregblogt.nl

Na de Droomvlucht splitsten we op en vervolgden onze weg naar het Land van Laaf, eveneens een grote favoriet bij de kleine laafjes in ons midden!

Land van Laaf bregblogt.nl

Na het Land van Laaf namen mama en mijn schoonzusje de kleinste mannen onder hun hoede en konden mijn broer, Etienne en ik met mijn nichtje in de Bob. Effe lekker racen en een potje gillen (ik). Na de Bob volgde nog de Pirañha, die Laurens supercool vond, behalve wanneer we gingen botsen… Loedermoeder als ik ben moest ik daar stiekem wel een beetje om lachen…

We sloten de middag af in de carroussel. Ik was helemaal enthousiast en zag mezelf al helemaal op een paard zitten met Laurens. Hij dacht daar anders over en zei toen we aan de beurt waren: ‘Ik wil niet hoor mam, zet mij er maar uit.’ Gelukkig was daar ome Floris to the rescue, die hem met alle liefde opving, terwijl Etienne en ik weer even kind waren…

Eenmaal terug in de huisjes besloten we nog met een borrel, waarna de gezinnen van mijn broers terug naar huis gingen. Wij hadden nog een fijne avond met mama in ons huisje, waarna we op maandag toch echt weer terug naar het normale leven moesten. Al hebben we nog even getwijfeld om nog een derde dag in het park door te brengen, maar stiekem waren die 2 dagen zo vermoeiend dat het wel even mooi was geweest. We sloten het weekend af met een heerlijke lunch bij Van Wyck in Maastricht (aanrader!!), waarna ik nog een paar uurtjes acte de présence mocht geven op kantoor.

lunch van Wyck Maastricht bregblogt.nl

Het was een ontzettend fijn weeekend en ik kan mijn lieve mama niet vaak genoeg bedanken dat ze dit voor ons mogelijk heeft gemaakt. Ouder herinneringen herleefden en nieuwe herinneringen werden gemaakt, het was mooi, bijzonder, grappig, emotioneel en onvergetelijk tegelijk. ♥

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.