Potje Inspiratie #3: De mooiste dag, thee en mijn lieve oma'tje

Vandaag graai ik weer eens in mijn Potje Inspiratie en vertel je over de mooiste dag van mijn leven, wat ik heb geleerd van mijn oma en met welke beroemdheid ik graag eens een kopje thee zou willen drinken…

Met welke beroemdheid zou jij een kopje thee willen drinken?

Laten we deze maar meteen als eerste doen. Ik ben er eens even voor gaan zitten en moest toch wel stevig nadenken. Ik ben een groot fan van Racoon, maar heb weer geen behoefte om een kopje thee met ze te drinken. Liever een biertje na een concert. 😉 Wel zou ik eens thee willen drinken met Chantal Janzen. Ik vind haar zo geweldig grappig en leuk. Ik bewonder haar vanwege de vele dingen die ze doet, een eigen (heel tof) magazine, acteren, presenteren. Ik doe het haar niet na. Daarom heet ik ook geen Chantal Janzen denk ik. Dus, Chantal, wanneer zullen we? 😉

Wat is het leukste dat heb hebt geleerd van je oma?

Mijn lieve oma’tje is in 2013 overleden, een paar maanden voor we wisten dat Laurens eraan kwam. Ik vind het zo jammer dat ze elkaar niet hebben leren kennen, omdat ik denk dat ze een mooi duo hadden gevormd. Mijn oma en ik woonden best een stukje uit elkaar toen ik kind was. Hierdoor zagen we elkaar meestal tijdens verjaardagen, familiedagen of logeerpartijtjes. Ik heb warme herinneringen aan de bezoekjes die we samen brachten aan Diergaarde Blijdorp in Rotterdam. Of we namen het pontje van Zwijndrecht naar Dordrecht om poffertjes te eten en naar de speelgoedzolder bij Museum van Gijn te gaan. Even een zijstapje: mijn moeder werkt nu als vrijwilliger in datzelfde museum en gaat er weleens met haar kleinkinderen heen. Mooi dat de cirkel zo weer rond is. ♥

Naarmate ik ouder werd, was oma niet meer alleen mijn oma, maar werd ze ook een dierbare vriendin. In 2002 liep ik stage in Parijs en we schreven elkaar wekelijks een brief. Ik met pen of op de computer, oma trouw op haar typmachine, waarna ze eventuele typfouten corrigeerde met pen in haar vertrouwde, kriebelige handschrift. Oma wist veel van me, ik vertrouwde haar al mijn geheimen toe. Ze was lief en zorgzaam, maar liet zich de kaas niet van het brood eten. Ze was ontzettend zelfstandig en dopte haar eigen boontjes. Tot haar 92e woonde ze zelfstandig, wat ik ontzettend knap en goed vond. En daar heeft ze mij ook geïnspireerd: na de nodige tegenslagen kun je altijd weer opkrabbelen, je rug rechten en doorgaan. Ik denk nog regelmatig terug aan haar, zittend in haar stoeltje bij het raam, met een glaasje vermouth in de ene en een Dunhill sigaret in de andere hand. ♥

Wat was de mooiste dag van je leven?

De aller- aller- allermooiste? Jeetje, wat een vraag. Ik denk dat ik – zoals je van me gewend bent – eigenwijs ga zijn. Ik kies er een aantal, omdat het mooie van een dag in zoveel verschillende dingen kan zitten.

Klein vooruitblikje op dag 2 Pinkpop 2011.

13 juni 2011: de dag dat de vonk eindelijk oversprong tussen de roodharige hunk en mijzelf. De dag dat we na een potje ouderwets zoenen allebei vlinders in onze buik voelden. Ik denk terug aan die dag als onbezorgd, liefdevol en tijdloos. Alles klopte, de juiste mensen om ons heen, perfecte muziek, de zon hoog aan de hemel. Ik krijg weer een big smile als ik eraan terugdenk.

12 september 2013: de dag dat ik om 7.00 ‘s ochtends met een positieve zwangerschapstest in mijn handen stond. Ik weet het nog zo goed. Twee dagen eerder had ik ook al getest (want ongeduldig) en toen was er een heel vaag streepje te zien. We deden twee nieuwe tests op die bewuste 12e september en na een paar minuten durfden we voorzichtig te kijken. ZWANGER stond op de ene en een dikke vette streep op de andere test. En toen vertrok Etienne na een dikke knuffel naar zijn werk. Ik zat aan tafel en dacht echt: ‘Wat nu? Hoe moet dat, zwanger zijn?’ Ik straalde van oor tot oor en zat echt in mijn roze bubbeltje. Wat was het een feest om in de weken die daarop volgden het nieuws bekend te maken aan familie en vrienden. Soms vind ik het best wel jammer dat we dat nooit meer mee gaan maken…

24 mei 2014: dit is zo’n dag die niet per definitie mooi is vanwege de ontspanning. Een hele dag weeën, eruit zien als een ontplofte walvis en zoveel pijn. Maar toen, in de avond was hij er eindelijk en voelde ik me zo opgelucht en gelukkig. Een klein glibberig wezentje lag op mijn borst en tranen stroomden over mijn wangen. We waren een gezin! Ik was moeder!

heel veel data: de pareltjes zijn ook de dagen die bijzonder zijn in al hun gewoonheid. Die aan het einde van de dag een glimlach op mijn gezicht bezorgen. Dagen waar ik nog heel vaak aan terugdenk en me dan zo gelukkig voel. Oh, wacht, volgens mij heb ik daar een rubriek voor die ‘Oh Happy Day heet!’ 😉 Ik zet er een paar op een rijtje.

Met welke beroemdheid zou jij eens een kopje thee willen drinken?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.