Hé pap, dit hadden we niet afgesproken….je zou dit jaar ook gewoon mijn ode aan jou lezen, een traantje wegpinken en daarna een grapje maken…

Ik sloot mijn Vaderdagblog van vorig jaar af met ‘Op naar de Vaderdag ode van 2017’. Ik was er heilig van overtuigd dat je deze nog gewoon zou lezen, maar ik had het mis. Nou, je kent me, ik ben eigenwijs en schrijf hem lekker toch, wie weet lees je wel mee over mijn schouder.

Of misschien zweef je nu wel ergens om me heen en zit je te lachen om Lau die hier staat te dansen op de gitaarklanken van Nirvana. Of zit je te popelen om een of andere leuke anekdote te vertellen, want dat deed je altijd zo graag. Ik ben niet zo spiritueel ingesteld, dus in het hiernamaals en de hemel en alles geloof ik niet echt. Toch heb ik wel het gevoel dat je bij me bent, in mijn hart en mijn hoofd. Elke dag praat ik wel even over je, met Etienne, Lau, mama of vriendinnen. Dat vind ik fijn, want zo blijf je dichtbij.

We deden de afgelopen jaren niet zoveel aan Vaderdag. Wel zorgde ik er elk jaar voor dat ik je op zijn minst even belde. ‘Met je leukste, knapste en slimste dochter spreek je!’ zei ik dan als je opnam. Dat was echt ons grapje en zoiets kleins mis ik nu enorm.

Ik vroeg me laatst af hoe jij Vaderdag altijd hebt beleefd. Je kreeg tenslotte elk jaar niet 1, niet 2, maar 3 zelfgemaakte knutsels cadeau. Nu spreek ik alleen voor mezelf, maar een echt knutseltalent ben ik nooit geweest. Arme jij. Zat je daar weer met een berg zelfgekleide asbakken op je schoot te luisteren naar ingestudeerde rijmpjes. Tot zover ik me kan herinneren nam je de knutsels, ontbijtjes en knuffels altijd wel met een lach in ontvangst. Later, toen het knutseltijdperk ten einde was, hielden we het bij een cadeau in de vorm van sokken of een boek. Toen ik het huis uitging kwam daar het telefoontje voor in de plaats. Jij en mama hebben nooit van ons verwacht dat we iedere Vader- en Moederdag om 11.00 zouden verschijnen op de koffie. Tenslotte zagen we elkaar zeer regelmatig door het jaar heen, dus deze twee dagen hadden niet echt een toegevoegde waarde, daar waren we het allemaal over eens. Nam niet weg dat we wel gewoon welkom zijn op die dagen. Stiekem vond je het altijd wel heel leuk als wij je alle drie los van elkaar even belden om je een fijne Vaderdag te wensen.

Meer lezen: Met papa naar Soldaat van Oranje

bregblogt.nl

Vandaag is dan de dag waarvan ik wist dat hij ooit zou komen, maar die veel te snel kwam. De eerste Vaderdag zonder jou. Ik dacht er eerst wat luchtig over, maar toen ik er deze week met een vriendin over sprak voelde ik wat het eigenlijk echt met me doet. Ik ben al een paar dagen een beetje kriebelig, prikkelbaar en emotioneel. Ik doe ook al twee dagen over het schrijven van deze brief en houd het daarbij niet altijd droog.

Toen Laurens deze week ‘s avonds overstuur was, omdat hij jou miste was het hek helemaal van de dam. Hij wilde het knuffeltje terug dat hij aan jou heeft meegegeven. We hebben hem uitgelegd dat het knuffeltje bij jou blijft. ‘Waarom dan?’ ‘Omdat opa anders alleen is.’ ‘Maar waarom dan?’ ‘Omdat opa niet meer terug komt bij ons.’ ‘Maar waaróm komt opa niet meer terug mama?’ Toen had ik geen antwoord meer klaar.  Na een paar dikke knuffels viel Lau tevreden in slaap en de volgende dag was zijn verdriet weer over. Je kleine blondje vriendje en zijn neefjes en nichtje missen je enorm, hun grote vriend, hun grote rots. Wij grote mensen missen je ook zo erg. Het is voor ons als volwassenen al niet te bevatten, laat staan voor die kleintjes. Het is mooi om te zien dat Laurens veel over je praat en naar je vraagt, al doet het soms ook zeer. Heb ik je trouwens al verteld dat er ook een heus Duplo poppetje naar je is vernoemd? Dat levert weleens gekke situaties op, als ik ineens hoor: ‘Nee opa Jan, je mag die poplietsie niet omduwen!’

Alle gekheid op een stokje, maar ik zal je zeggen pap, ik vind dit hele gebeuren zo verschrikkelijk stom. Ik vind het stom dat ik je niet even kan bellen vandaag. Stom dat we geen grapjes meer kunnen maken samen. Stom dat we niet meer op elkaar kunnen mopperen. Stom dat we niet meer kunnen kletsten. Stom. Stommer. Stomst.

Zou het maar zo werken dat je met hard mopperen iemand terug kon laten komen. Al zou de wereld daar ook niet echt gezelliger van worden denk ik, want dan zouden heel veel mensen mopperen. Dus denk ik met een grote glimlach terug aan onze fijne herinneringen. Ik ben zo dankbaar en blij dat we vorig jaar nog samen naar Soldaat van Oranje konden gaan. Dat we in Zeeland hebben genoten van elkaar. Dat we in de laatste weken dat je nog bij ons was nog zoveel tijd hebben kunnen doorbrengen. Dat verzacht de pijn van het gemis een beetje.

Lieve papa, ook al ben je fysiek niet meer bij ons, ik wil je een fijne Vaderdag wensen. Ik hoop dat je kunt zien dat het goed gaat met ons, ook al missen we je enorm. We bewegen rustig mee op de golven van het verdriet, op en neer en langzaam vooruit. Ik hoop dat je ziet dat we Etienne vandaag een fijne Vaderdag bezorgen en dat ik af en toe even een liefdevolle blik op jouw foto werp. We zullen straks een lekker borreltje op jou drinken en genieten van deze warme zondag. Je zou het niet anders gewild hebben. ♥

Voor alle lieve lezers die hun papa ook moeten missen vandaag: dikke knuffel. Voor alle lieve lezers die hun papa nog hebben: knuffel hem maar eens extra als je de kans krijgt. Fijne Vaderdag lieve mensen ♥

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

8 Reacties

  1. Lief voor je vader. Sterkte vandaag op deze dag waar het gemis zo aanwezig is.

  2. Lieve Bregje, ik lees het met tranen in mijn ogen. Heel veel sterkte alle dagen maar ook zeker vandaag. Knuffel van mij. Ik hoop dat je vandaag ook hele mooie herinneringen mag hebben en dat die er ook kunnen zijn…

  3. Brok in mijn keel van je mooie verhaal. Ik hoop dat jullie vandaag een hele fijne dag hebben en dat je papa daar in jouw hart ook bij is. Mijn papa is op vakantie, maar ik ga hem zeker eventjes bellen straks…

  4. Pffff lijkt me echt moeilijk.. Ik heb m’n papa zeker even extra geknuffeld!

  5. Jeetje! Ik kreeg echt de kriebels van deze blog. Heel mooi geschreven en wat moet dat een ontzettend nare dag voor je zijn geweest. Ik moet er absoluut niet aan denken, maar dat het ooit gaat gebeuren staat helaas vast. Ik hoop er nog lang niet over na te hoeven denken. Heel veel sterkte, mooie blog!

  6. Jeetje! Ik kreeg echt de kriebels van deze blog. Heel mooi geschreven en wat moet dat een ontzettend nare dag voor je zijn geweest. Ik moet er absoluut niet aan denken, maar dat het ooit gaat gebeuren staat helaas vast. Ik hoop er nog lang niet over na te hoeven denken. Heel veel sterkte, mooie blogpost!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.