Mindful met slingers en ballonnen

Tweeënhalve maand na mijn laatste bezoekje aan Eijsden parkeer ik mijn auto op de zonovergoten parkeerplaats van het station. Ik sta even bewust stil bij dit moment en deze plek, waar de laatste keer dat ik er was mijn wereld volledig op zijn kop kwam te staan.

Begin maart startte ik heel enthousiast met een cursus mindfulness. Ik was van plan om jullie zes weken lang op de hoogte te houden van deze cursus en mijn ontwikkeling hierin. Ik wist dat we een moeilijk jaar zouden krijgen vanwege de gezondheid van mijn vader, maar dat ik na twee lessen van de cursus de handdoek al in de ring moest gooien, had ik nooit kunnen bedenken. Op die bewuste 11e maart reed ik met dikke tranen en trillende handjes naar huis. Nog geen kwartier eerder was ik volledig zen geweest en kon ik de hele wereld aan. Dat weekend stond er een feestje voor Etienne gepland, dat we direct hebben afgeblazen.

Het is eind mei als ik dezelfde parkeerplaats opdraai. Dit weekend staat er toevallig ook weer een feestje gepland. Het zal toch niet dat ook dit feest in het water valt? En trek ik het allemaal wel? Ik kan zo’n enorme stresskip zijn op onze eigen feestjes. Mindful met slingers en ballonnen? Mij niet gezien! Ik haal even diep adem, pak mijn tas en stap uit de auto. Het kleine stationsgebouw straalt rust uit en ik ontspan direct als ik over de drempel stap.

Binnen wachten onze docent Anique en nog twee dames me op. Even later volgt de derde dame en zo zitten we al gauw met zijn vijven gezellig te kletsen. Ik voel me direct op mijn gemak in deze groep. Vandaag is les twee van de 6-delige cursus. Een opfrissertje voor mij, waar ik dankbaar gebruik van maak. Ik kan wel stellen dat mijn geheugen de afgelopen 2,5 maand een flinke opsodemieter heeft gekregen. Dankbaar onderga ik een meditatie en ik luister naar de verhalen van mijn medecursisten. We worstelen allemaal met onze eigen uitdagingen en tegelijkertijd zijn er zoveel overeenkomsten. Ik blijf dat bijzonder vinden, dat je met een groep onbekenden in heel korte tijd een fijne vertrouwensband kunt opbouwen.

Wanneer ik mijzelf voorstel en vertel dat ik al eerder aan de cursus ben begonnen, merk ik dat er emoties loskomen. De associatie van deze plaats, het vertellen van het verhaal van mijn grote verlies en de meelevende blikken van mijn medecursisten geven me een warm en tegelijkertijd verdrietig gevoel. En dat is prima. Ik zie het als weer een stap in de verwerking en een stap richting het langzaam terugkeren in het ‘normale’ leven.

Ik vertel over het grote feest dat die middag gepland staat. Dankzij mama en Etienne kan ik nu met een gerust hart lekker twee uur alleen maar aan mezelf denken, hoe luxe is dat? Terwijl we een uitgebreide bodyscan doen, dwalen mijn gedachten geregeld af. ‘Wat moet ik aan in deze hitte?’ ‘Ik moet niet vergeten om de taart op te halen!’ ‘Zouden ze eraan denken om de satéprikkers in het water te leggen?’ ‘Oh wacht, wat zei ze nou? Linkerbeen? Oké, aandacht naar linkerbeen.’ Terwijl ik mijn gedachten hun gang laat gaan en er geen aandacht meer aan besteed voel ik mijn hele lijf ontspannen. Ken je dat gevoel wanneer je het ene moment nog een boek leest in bed en het andere moment kwijlend wakker wordt? Dat heerlijke zwevende gevoel daartussenin? Dat voel ik tijdens deze meditatie. Wat een heerlijkheid is dat toch weer. En wat ben ik er trots op dat ik mijn altijd drukke hoofd toch rustig weet te krijgen. Dat ik in staat ben om mijn aandacht te richten op datgene waar ik van kan ontspannen.

Na afloop van de les loop ik fluitend naar buiten. Ik stap in de loeihete auto en rijd met de ramen open terug naar Maastricht. Ik haal de taart op en rijd naar huis. Ik ben klaar voor het feest. Mindful met slingers en ballonnen, het kan dus echt!

Ik volg de komende weken elke zaterdag een training ‘In de flow van mindfulness’ bij Belle Vie coaching in Eijsden. In mijn blogs houd ik je op de hoogte van de voortgang en na afloop van de training zal ik uitgebreid verslag uitbrengen. Mocht je vragen hebben, stel ze dan gerust! ❤