Nu de rust weer is wedergekeerd heb ik mijn Potje inspiratie er weer eens bijgepakt. Tijd voor drie nieuwe vragen en mijn eerlijke en spontane antwoorden. Here we go!
(Heb je nou geen idee wat een potje inspiratie is, check dan even mijn eerste blog over dit bijzondere potje!)
In deze blog:
Wat is jouw favoriete sprookje?
Als kind kwam ik bijna elke week wel in de Efteling. Ja heus, elke week! We woonden op een flinke steenworp afstand en een abonnement kostte destijds drie tientjes voor een heel jaar. Er was altijd wel een moeder die op woensdagmiddag de achterbak vol laadde met kinderen (dat kon in de 80’s gewoon!) en vertrok naar het bekendste pretpark van Nederland. Destijds was het nog niet zo heel groot en vonden wij het Sprookjesbos het allerleukste. Ik was dol op Hans en Grietje en mijn fascinatie ging vooral uit naar het huisje van snoep. Ik was keer op keer teleurgesteld dat het niet echt was, mijn liefde voor lekker eten gaat dus echt way back zoals je merkt.
Later heb ik nog de videoband van Sneeuwwitje voor mijn verjaardag gevraagd, omdat ik zo dol was op deze Disneyfilm. Klein detail: ik vroeg het voor mijn 15e verjaardag. Anno 2017 zou dat echt geen cool verjaardagscadeau meer zijn denk ik.
Wat is voor jou het beste gevoel ter wereld?
Het allerbeste gevoel vind ik het gevoel van puur geluk. Dat kan ik voelen als ik gewoon thuis op de bank zit met mijn mannen, maar bijvoorbeeld ook wanneer ik in Zeeland ben. Of als ik urenlang kan eten, borrelen en bijkletsen met een vriendin. Wanneer ik een dikke, natte zoen van Laurens krijg. Als ik een fijne werkdag heb gehad en met de wind in mijn haren naar huis fiets. Wanneer ik een blog schrijf en de woorden in één keer perfect uit mijn vingers rollen. Als de zon schijnt en ik in mijn hangmat heen en weer wordt gewiegd door een zacht zomers briesje.
Enfin, you get the point: het allerbeste gevoel van puur geluk zit in zoveel grote en kleine dingen, dat ik nog wel uren door kan gaan.
Waar ben je dankbaar voor in het leven?
Deze vraag hangt wel een beetje samen met de vorige vraag. Op geluksmomenten voel ik me vaak ook extra dankbaar, dan ben ik me er nog meer van bewust lijkt het wel. Want ondanks de stormen, groot en klein, die ik heb doorstaan, heb ik het heel goed. Met een dak boven mijn hoofd, een gezond gezin, lieve familie en vrienden en een fijne baan ben ik gewoon heel erg gezegend. Allemaal clichés, maar daarom niet minder waar. Ik kan gewoon boodschappen gaan doen als ik honger heb, ik pak de auto als het regent, wil ik nieuwe schoenen, dan kan ik ze kopen.
Los van deze tastbare dingen, ben ik heel dankbaar voor mijn eigen kracht. Als ik Breg anno 2017 vergelijk met Breg anno 2007, lijken het bijna twee andere mensen. Ik heb zoveel geleerd en ben op eigen kracht enorm gegroeid in de afgelopen jaren. Door tig keer te vallen, maar vooral door elke keer weer op te staan ben ik gekomen waar ik nu sta. Met mijn fijne mannen aan mijn zijde kan ik voor mijn gevoel sowieso de hele wereld aan. En als er iets gebeurt waar ik hulp bij nodig heb, schakel ik die zonder twijfel in. Zo begon ik in maart heel enthousiast met een cursus mindfulness, die ik helaas voortijdig moest staken. Eind mei begin ik er opnieuw mee, hopelijk kan ik hem dit keer wel gewoon afmaken. Ik merk dat ik op dit moment nog wel een extra zetje kan gebruiken. Ik zit veel in mijn hoofd en ik denk dat het voor velen herkenbaar is hoe het voelt als je gedachten een loopje met je nemen. Ik kan soms zolang over iets piekeren, om er dan in de praktijk achter te komen dat het allemaal reuze meevalt. Beetje zonde van mijn tijd en energie, maar oh zo lastig om te doorbreken. Dus ben ik al wel weer begonnen met oefenen van het leven in het nu en hoop ik straks met de cursus grote stappen te zetten om uit mijn hoofd te komen. Eerst ga ik eens even lekker op vakantie en (zoveel mogelijk offline) genieten van zon, zee, strand, veul eten en mijn twee mannen…een betere oefening voor mindfulness bestaat er niet toch?
Ik ben ook dankbaar voor het feit dat ik een gezond kindje op de wereld heb mogen zetten. Ook al was het hele bevallen en de periode daarna niet bepaald om over naar huis te schrijven, Laurens is gezond en dat is het allerbelangrijkste. Dat hij ook nog eens lief, grappig, sociaal, beleefd en een geweldige slaper is, is natuurlijk de slagroom en de kers en de chocola en de discodip op de taart.
Waar ben jij dankbaar voor?
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
1 Reactie
Whoe ik zou echt niet kunnen kiezen wat mijn favo sprookje is en ik werk nog wel in de Efteling 🙂 Ze zijn allemaal zo mooi! Qua Disney is het echt Belle en het Beest, van vroeger af aan al. En heerlijk maar ook moeilijk om mindful bezig te zijn, zou voor mij ook echt een (goede) uitdaging zijn… Good luck met de cursus!