Op een koude zaterdag in november stapte ik met knikkende knieën uit de tram in het immer pittoreske Nieuwegein. Ik haalde diep adem en begon te lopen. Vol verwachting en ontzettend nieuwsgierig stapte ik de zaal in. Ik had nooit gedacht dat ik zes uur later zo rijk weer naar buiten zou lopen…
In deze blog:
Chickstart!
Een tijdje geleden maakte ik kennis met Chickstart. Dit initiatief komt van Nienke en Martine, twee dames die ik sinds afgelopen weekend in mijn hart heb gesloten. Martine ken je misschien wel van het blog 2WMN.nl, dat ze samen met Willemijn runt. Nienke is coach en samen besloten ze vorig jaar dat ze jonge vrouwen willen inspireren. Via via kwam ik terecht op de Instagrampagina van Chickstart en ik was direct enthousiast. Op 26 november organiseerden de dames een evenement voor jonge vrouwen die zich willen laten inspireren om te kiezen voor wat ze nu écht willen. Voor mij kwam dit op het juiste moment, omdat ik op dat moment nog geen baan had gevonden en me af en toe een beetje verloren voelde in de zoektocht naar ‘wat ik nou echt wilde’. Ik twijfelde nog heel even of ik zo uit mijn comfortzone zou durven stappen, gaf mezelf een schop onder mijn kont en bestelde een ticket.
Gezonde spanning
Vooraf wist ik een beetje wat me te wachten stond, maar niet helemaal. De perfectionist in mij vond dat wel een beetje spannend. Ik had me ingeschreven voor twee workshops. Ik begon met een ‘Talentenproeverij’ waarin we meer leerden over onze talenten en het inzetten daarvan. Daarna was het tijd voor ‘Passion & Purpose’: wat is jouw doel, je purpose en hoe bereik je dat?
Met licht trillende handjes stapte ik ‘s ochtends in de trein. Toch wel behoorlijk uit mijn comfortzone hoor, naar zo’n event met 120 onbekende vrouwen. Gelukkig voelde ik vooral gezonde spanning en verheugde ik me ook enorm op wat komen ging. De gedachte dat het allemaal meiden zouden zijn die met dezelfde dilemma’s worstelen gaf al een gevoel van vertrouwen.
Kwetsbaarheid van het hoogste niveau
Tijdens de workshops heb ik ervaren hoe krachtig, loyaal en sterk een groep vrouwen kan zijn. In beide gevallen ging je aan de slag met jezelf en was het noodzakelijk om je (in ieder geval naar jezelf) kwetsbaar op te stellen. Aan het einde van de eerste workshop sprak ik Nienke, die me vroeg hoe de eerste sessie was geweest. Ik vertelde haar over de workshop, dat ik het af en toe best lastig vond, maar dat aan het einde toch alles op zijn plek viel. Ik zei: ‘Het moet allemaal nog even landen in mijn hoofd.’ Waarop ze zei: ‘Ik zie het aan je!’ en ze me een dikke knuffel gaf. Op dat moment realiseerde ik me wat voor impact deze dag op me had. Ik was bezig om een stukje dieper te gaan dan normaal en om die binnenkant weer wat beter te leren kennen. Nog licht emotioneel nam ik plaats bij de tweede workshop. Eén van de eerste vragen was: ‘Met welke emotie zit je hier?’ Ik voelde me vooral kwetsbaar, op een hele mooie manier. De sfeer was ontzettend vertrouwd en open, waardoor er niks mis was met dat gevoel. Ik gooide mezelf vol overgave in de workshop. Man, oh man, wat een ervaring! Tranen vloeiden, er werd gelachen, ervaringen gedeeld en de knikjes van herkenning vlogen over en weer. Wat was dat bijzonder! Ik leerde hoe ik dichtbij mijn échte gevoel kan komen. Dichtbij mijn angsten, maar zeker ook mijn dromen. Het was intens, het was bijzonder en ik had het niet willen missen.
Spiegel voorhouden
Ik leerde in beide workshops ontzettend veel over mezelf. Sommige dingen wist ik stiekem al, zoals het feit dat ik erg kritisch kan zijn naar mezelf. En wat mijn grootste angsten zijn. Toch is het een soort bevestiging als je het jezelf hardop hoort zeggen, er werd me echt een spiegel voorgehouden. Een opdracht tijdens Passion & Purpose was om in tweetallen te gaan zitten en elkaar vervolgens vijf minuten lang in de ogen te kijken. Eén van de twee vertelde en elke zin begon met ‘Diep in mijn hart…’ De ander keek alleen maar terug en luisterde. Een intieme en emotionele ervaring, waarbij weer duidelijk werd waar ik me diep van binnen echt mee bezig houd. Ik vond het heel bijzonder om te ervaren dat ik en de hele lieve vrouw die tegenover mij zat, heel veel herkenning bij elkaar vonden in de dromen, angsten en verlangens die we uitspraken.
Na afloop van de tweede workshop zag je overal dames met rode koontjes en ietwat rode ogen, die wel straalden. De saamhorigheid, de openheid en de kwetsbaarheid hadden ons allemaal met elkaar verbonden. Ze bevestigden wat we stiekem altijd al wel wisten: we zijn niet alleen. Elke vrouw worstelt met haar eigen onzekerheden, dilemma’s en dromen. Je ziet of hoort het alleen niet altijd. Ik vind het onwijs bijzonder dat al die mooie vrouwen zich zo openstelden. Dat we er samen achterkwamen dat dilemma’s van alle leeftijden zijn: of je nou 25, 35, 45 of 55 bent: er zijn altijd vragen. Er zijn altijd momenten waarop je denkt: ‘Is dit het nou? Wat wil ik nu echt?’
Vol energie naar huis
Ik verliet het evenement vol energie, maar tegelijkertijd ook helemaal leeg. Leeg, omdat het me zoveel energie had gekost, maar vol omdat ik de nieuwe energie alweer voelde binnenstromen. I know, het klinkt een beetje zweverig, maar ik kan het niet anders omschrijven. Ik kreeg weer eens de bevestiging dat er niks mis is met een beetje kwetsbaarheid. Kwetsbaarheid uit zich niet altijd in vertellen van dingen die niet goed gaan of door te huilen. Het is zoveel meer dan dat. Het is je masker een stukje laten zakken, de werkelijkheid tonen en jezelf durven zijn.
Wat neem ik mee?
Ik ben ontzettend blij dat ik uit mijn comfortzone en in de trein ben gestapt. Dat ik het aandurfde om tussen allemaal onbekende vrouwen te gaan zitten en me mee te laten voeren met de stroom van die dag. Dat ik weer goed op het vizier heb wie ik ben en wat mijn kwaliteiten en valkuilen zijn. En: het is niet de bestemming die belangrijk is, maar de reis ernaartoe. Dit laatste heb ik ook zeker in de afgelopen zes maanden echt geleerd. Het waren af en toe pittige tijden (‘Wat een toestand!’ sorry…) en ik dacht soms echt: ‘Het komt nooit meer goed!’. Als ik terugkijk zijn die maanden enorm leerzaam geweest en koester ik ze, omdat ik juist door die minder leuke momenten weet dat ik altijd wel weer op mijn pootjes terecht kom. Als het het me niet alleen lukt, zijn er altijd anderen om me te helpen. Meestal bekenden, maar ook soms, zoals dit weekend, 120 geweldige en liefdevolle vrouwen die zich open stelden voor een onvergetelijke ervaring… allemaal alleen en toch samen ♥
Heb jij ervaring met zulke inspirerende meetings? En durf jij je eigenlijk kwetsbaar op te stellen? Please, do share in de comments!
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
22 Reacties
Wat fijn dat het zo’n onvergetelijke ervaring is geweest. Ik zou dat ook wel heel spannend vonden hoor, zo’n groot evenement in mijn eentje. Ga het liefste met iemand samen, lekker veilig 😉
Ja ik snap je hoor! Dit wilde ik wel bewust alleen doen. Als je met iemand samen gaat trek je daar toch sneller naartoe, waardoor ikzelf dan merk dat ik me dan minder open stel voor onbekenden. Dus in dit geval was het de beste keuze. <3
Wauw jouw ervaring brengt mij wat traantjes in de ogen. De manier waarop je het beschrijft en de kracht die je er eigenlijk uit geput hebt. Ik weet hoe moeilijk de afgelopen tijd is geweest en zelf heb ik ook niet de makkelijkste tijd gehad. En dan is het super om te lezen hoeveel je uit zo’n enge maar geweldige dag hebt gehaald.
Wat een lieve reactie Nicole! Je bent een schat! <3
Mooi geschreven Breg!! Blij dat je hier zoveel van hebt meegenomen! Hou het vast!
Dankjewel! En jij bedankt voor het delen destijds, anders was ik misschien nooit gegaan! 😉 <3
Jeetje, wat mooi en gaaf om te lezen! Wat goed dat je inderdaad gegaan bent, en zo mooi dat kwetsbaarheid zoveel oplevert, hoewel het onwijs spannend is natuurlijk! Ik merk dat persoonlijk de laatste jaren ook wel. Kwetsbaarheid is ook kracht! En het geeft zoveel terug. You go girl!
Thanks, lief van je! Ik geniet nog steeds na, ook door alle lieve reacties op mijn artikel. <3
Wauw Bregje. Wat mooi omschreven en wat heerlijk dat je er zoveel kracht uit hebt gehaald. You go girl!
Lief van je!! <3
Je kwetsbaar openstellen brengt je inderdaad veel verder en heb dat ook pas 3 jaar geleden ervaren. Wat een prachtig verslag van een intens maar mooie dag. Ik heb nog zitten twijfelen om te gaan maar eigenlijk had ik het gewoon moeten doen. Ik ben momenteel namelijk ook helemaal kwijt wat ik nu echt wil en had mijzelf hier echt weer verder op weg kunnen helpen!
Wauw wat lijkt me dat een mooie ervaring. Moeilijk wel om je zo open te stellen. Maar mooi!
Prachtig omschreven. Klinkt als een heel bijzonder evenement. Stoer dat je het gedaan en dat het je zoveel inzichten heeft gegeven!
Als ik dit zo lees heb ik een beetje spijt dat ik er geen tijd voor vrij heb kunnen maken. Maar ik ben nu nog volop aan het studeren (laatste jaar, master) en ik denk dat het volgend jaar mijn tijd is voor dit soort dingen en dat ik nu maar even moet doorbuffelen om m’n master af te ronden.
Wat mooi verwoord. En wat fijn dat het je zo”n fijn gevoel heeft gebracht.
Supermooi beschreven en ultiem herkenbaar. Ik heb exact hetzelfde ervaren. Het begon mondjesmaat (rond mijn dertigste). In eerste instantie zelfs met een cursus van een week van mijn werk (destijds). De cursus ‘beïnvloeden en beïnvloed worden’ waar ik (echt waar) als (harde) zakenvrouw, stug, afstandelijk, als ijskoningin werd gezien. Via een hele lastige en moeilijke periode in mijn leven (ik noem o.a. burn out) ben ik via extreem extravert (acteerlessen in Nederland, in je eentje een week naar Frankrijk rijden met twee onbekende meiden om een acteercursus ‘inhouden’ te volgen) tot een turbulente periode gevuld met juist de dingen doen die mij angstig maakten. Uiteindelijk is de geboorte van Mila op mijn 41ste de èchte eye-opener geworden waardoor ik veel meer mijn innerlijke kind, de echte Rory, zoals ik die ken van vroeger, ben geworden. Grappig genoeg is de feedback die ik nu heel regelmatig krijg: lief, open, zich kwetsbaar durven opstellen. Dus ja, dit soort momenten, dit soort gebeurtenissen kunnen je zóveel brengen. Als je jezelf er maar voor open durft te stellen. Jemig wat een reactie, bijna een complete blogpost 😉 Maar het is dan ook een zeer inspirerend artikel.
Wat een mooie reactie Rory! Heel herkenbaar ook! Mensen zagen mij ook vaak als hard, streng, afstandelijk. Langzaam heb ik dat masker laten zakken en laat ik mijn kwetsbare kant vaker zien. In het begin overigens iets te vaak en toen jankte ik om alles! Mooi om te zien hoeveel dit je brengt hè? Dankjewel voor je lieve bericht! <3
En ik bedoel natuurlijk een acteercursus ‘in house’ ipv ‘inhouden’. Zucht, autocorrect…
Mooie blog, klinkt als een geweldige ervaring. Ik heb inderdaad ook een aantal bijzondere ervaringen op dat gebied, deze workshop klinkt erg mooi.
Wat beschrijf je dat mooi en wat moedig dat je je er volledig aan overgegeven hebt. Ik denk dat als ik zoiets zou doen, dat ik dan die kraan niet meer dicht kan draaien. Dat houdt me dan ook gelijk tegen, want ik zou het niet willen. Goed van je dat je dit gedaan hebt voor jezelf.
Dankjewel Esmée! Ik kan het iedereen aanraden 🙂
Pingback: 111 x ultiem geluk - Breg Blogt