Dit ga je toch niet menen hè? Ik ben er echt nog totaal niet klaar voor dat je me in de steek laat. Een gevoel van paniek overvalt me en ik ben ook een beetje boos. Het interesseert me vrij weinig hoe je het voor elkaar gaat krijgen, maar je zorgt maar dat je nog even blijft…
Al die tijd geef jij me alle tijd en ruimte voor mezelf. Even in bad, een paar honderd woorden schrijven of gewoon duf voor me uitkijken: jij maakt het mogelijk. Zonder morren, het hoort er gewoon bij. Tot twee weken geleden. Mijn moeder logeerde hier en ze vertelde me dat je het al een aantal keer had laten afweten. Ik was niet zo blij, dat kan ik je wel vertellen. Ik keer mijn kont en meteen haak je af. Lekker verhaal weer hoor. Gelukkig bleek het niet structureel, anders waren de spreekwoordelijke rapen wel degelijk gaar geweest.
Weet je, ik ben zo dankbaar dat je er bent. Zonder jou zouden mijn dagen er ZO anders uitzien. Ik zou naïef zijn als ik denk dat je voor altijd bij me blijft. Dan moet ik toch echt naar een warmer oord verhuizen. Je geeft me elke dag een fijn cadeautje, dat ik met veel liefde in ontvangst neem. Ik pak het uit, bewonder het en koester het.
Hoe moet dat straks als je er niet meer bent? Wat moet ik dan beginnen? Ja, ik weet dat het vanzelf wel goed komt. Dat ik even door de zure appel heen moet, om te kunnen accepteren dat je voorgoed verdwenen bent. Maar, mijn lieveling, de gedachte alleen al maakt me zo onrustig. We zijn zo’n goed team samen, hoe moet ik dit varkentje nou in mijn eentje gaan wassen? Hopelijk blijf je nog even in de buurt, gewoon een paar maandjes, om me door de donkere winterdagen heen te helpen. Daarna mag je wel gaan…
Ik beloof je plechtig, dat ik er dan geen groot drama van zal maken. Beloof jij mij dan dat je af en toe nog even terugkomt? Gewoon, for old time’s sake? Het hoeft geen uren te duren hoor, ik ben al blij met een uurtje op zijn tijd.
Dankjewel lief middagdutje! ♥
De foto van de handen komt van Shutterstock
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
15 Reacties
Ik dacht eerst even dat het om je laptop ging.. Haha, leuk geschreven.. 😀
Hihi, thanks!!
Hahahahaha een goeie!
Haha ja die dutjes zijn heilig!
Nou he! Hopelijk worden mijn gebeden verhoord! ??
Haha ik had echt geen idee waar dit heen ging! Leuk hoor. Ik zou ook wel eens een middagdutje willen doen maar ik weet gewoon niet wanneer.. Als de dreumes slaapt zijn er zoveel huishoudelijke taken die op me wachten. Zeker in de winter zijn die dutjes welkom, dan gaan die donkere dagen tenminste sneller voorbij!
Ja ik wil dat ook! Heel soms geef ik me eraan over als Laurens slaapt, zalig!
Hahaha! Bij mij slaapt Jim ook altijd beter tijdens zijn misdagdutje. Ik ben gewokn meer gemotiveerd om het te laten slagen dan alle opas omas en juffen. 😉
Te leuk artikel! Ik probeer het vaak maar het lukt mij nooit zo goed. Alhoewel ik denk dat het binnenkort wel zomaar gaat gebeuren, want de eerste nachtelijke schopjes zijn een feit!
Oh ja tijdens de zwangerschap sliep ik van 8-12 en ‘s middags nog even. ‘s nachts kwam er weinig van! 😉
Hahaha heerlijk, leuk. Ik kan het me helemaal voorstellen. Wij zitten voorlopig nog in de overgang van 2 naar 1.
Zo herkenbaar, bij Liam, nu ruim 2 jaar, weet ik uit ervaring van die andere 2 kinders dat het eraan zit te komen, elk moment…. ga het nu al missen, ben er eigenlijk nog lang niet klaar voor ;(.
Hahaha wat een spanning. Ik was eigenlijk heel blij om te lezen dat het om het middagdutje ging. 😉 Maar inderdaad, die dutjes zijn toch echt wel onmisbaar.
Herkenbaar. Die zalige dutjes in de middag. Bij mij zijn ze ook gestopt, maar ineens kwamen ze toch weer even terug! Lucky me 🙂
Oooh en dan waardeer je ze extra he!! 😉