Het is één van de meest gehoorde uitspraken als het gaat om de tweejarige medemens: ‘Ik ben twee en ik zeg nee.’ Als je vertelt dat je een tweejarige rond hebt huppelen krijg je deze zin  gegarandeerd naar je hoofd geslingerd. Hoe zit dat eigenlijk met onze kroonprins? Voldoet hij aan de peuterstandaard?

We zijn inmiddels zo ver, dat we het eerste antwoord van onze peuter niet meteen voor het juiste en definitieve antwoord aannemen. Op de vraag: ‘Laurens, kom je eten?’ krijgen we meestal eerst een ‘JAAAAA!’, dan een ‘Nee!’ en vervolgens een jammerend: ‘Wil WEL eten mama!’ Het is een gok om het juiste antwoord te raden. Het lijkt een beetje op vragen beantwoorden in Ron’s Honeymoonquiz: als je te vaak fout gokt, loopt alles in de soep.

Laat ik jullie meenemen naar een willekeurig  gesprekje op een willekeurige vrijdagavond:

‘Ga je met papa mee om frietjes te halen?’
‘JAAAA!
‘Pak je schoenen maar in de gang.’
‘Jaa, gympies aan!’
Vader neemt peuter op schoot om schoenen aan te doen. Peuter wurmt zich los.
‘NEEEEEE! Wil niet schoenen aan!’
‘Oké, dan ga je op je blote voeten in de kinderwagen.’
‘NEEEE! Wil niet kinderwagen! Wil niet frietjes halen!’
‘Oké, dan blijf je thuis. Ook goed.’
‘NEEEE! Wil niet thuis! Wil WEL frietjes halen!’
Peuter pakt schoenen en wil deze zelf aan doen. Lukt niet. Gooit schoenen boos op de grond.
‘Wil WEL in kinderwagen!’
Moeder zet peuter in kinderwagen, maakt er een grapje van en lacht heel hard.  Peuter giert het uit.
‘Kom papa, daar gaan we! Dag mama! Tot zooooo!’

Meer lezen? ‘Je bevalling op de foto? Ja of nee? ‘

Stiekem is het hartstikke leuk hoor, zo’n kabouter van nog geen 90 centimeter hoog met een eigen willetje. Het is dolkomisch om te zien dat hij nog wispelturiger is dan een gemiddelde vrouw die een outfit voor een avondje uit zoekt. Want laten we eerlijk zijn: wel of geen hoge hakken aan, of al wel of geen saus bij de frietjes, het is allemaal één pot nat.

Over 16 jaar pakken we hem wel terug:

‘Mam? Pap, mag ik een auto?’
‘Ja hoor! Oh nee toch niet! Nou, misschien! NEE! Ga nu maar raden wat het juiste antwoord is jongen.’

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

10 Reacties

  1. Hahaha, héérlijk! Hier nog een van bijna 2, ik kan er alleen niet altijd om lachen 😉

  2. Haha, heel herkenbaar. Ze begon hier oom precies op haar tweede verjaardag met het woord nee. Inmiddels zijn we twee maander verder en het is alleen maar erger geworden 😉

  3. Haha Spencer is iets jonger en die kan nog niet praten, maar wel heel goed met zijn hoofd ‘nee’ schudden. Ook heeeeeel fijn.

  4. Haha! Herkenbaar… Het is dan ook niet mijn favoriete fase. (Ik zit er al ongeveer een jaar in, mijn zoontje begon met 1,5 met dit soort gedrag.) Gelukkig heeft deze tijd ook een heleboel andere dingen die wel leuk zijn 😉

  5. Haha… sommige mensen komen hier nooit meer over heen, die blijven maar nee zeggen ;)..

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.