Maandag stond ik ergens voor het middaguur op Laurens zijn kamer. Ik verschoonde zijn luier en we waren gezellig aan het kletsen. Vanuit mijn ooghoek zag ik ineens iets bewegen. Iets donkers. Iets met acht pootjes dat vrolijk door de kamer liep….

‘Holy macaroni’

Het mag een wonder heten dat ik niet begon te gillen. Ik bleef rustig en een ‘Holy macaroni’ rolde uit mijn mond. Laurens vroeg me wat er was. Ik wees naar de spin en zei: ‘Daar zit een spinnetje.’ Laurens keek me even aan en zei: ‘Oh, wij vinden spinnetjes beetje vies he mama?’ Ik dacht op dat moment hele andere dingen dan ‘een beetje vies’ maar beaamde wat hij zei. Het ‘spinnetje’ in kwestie was overigens een vies bruin exemplaar met een diameter van zo’n 5 centimeter. Ondertussen draaide mijn grijze massa overuren om te bedenken hoe ik de kamer uit kon komen. Ik kleedde Laurens weer aan, zette hem op mijn heup en rende met een licht hysterische slalombeweging de kamer uit. Laurens gierde het uit van het lachen. ‘Wat doet mama nou?’ ‘Mama loopt even om het spinnetje heen.’

Bovenaan de trap keek ik nog even de peuterkamer in, waar ik het ‘spinnetje’ richting Laurens zijn bed zag lopen. Choose your battles Breg, die vind je straks wel weer. Nu eerst naar beneden. Eenmaal beneden gaf ik mezelf een high five voor mijn heldhaftige gedrag. Dat ik vervolgens elke keer een halve meter overeind sprong als er een vlieg bewoog in mijn ooghoek, laten we voor het gemak maar even buiten beschouwing.

Tijd voor een dutje…

Inmiddels had het middagdutje zich aangediend. Ik probeerde Laurens zo gek te krijgen om met mij in het grote bed te komen liggen. Dat leek hem wel een goed plan, dus daar gingen we. Aangezien ik nog niet fit was, kon een middagdutje geen kwaad. We installeerden ons in bed met de gordijnen dicht en een stinkende knuffel Apie onder mijn neus. So far, so good.

Na een minuut of twee zei Laurens: ‘Mama, Lau wil in eigen bedje.’ Ik haalde diep adem, sloeg mijn Superwoman cape om mijn nek en droeg mijn peuter naar zijn kamer. ik keek om me heen, screende de muren en alle hoeken en zag niks. Nou, dan zou spinnemans wel onder zijn bed zitten. Daar kon ik wel mee leven. Laurens kroop in bed en viel vrijwel meteen in slaap. Ruim tweeënhalf uur later werd meneer zingend wakker. Ik haalde hem uit bed en de rest van de dag liet ik zijn slaapkamer links liggen. Luiers verschonen kan ook prima in de woonkamer gelukkig.

Etienne had avonddienst en zo dus pas tegen half 9 thuis zijn. Laurens was, dankzij zijn megadut, niet moe en mocht dus opblijven. Etienne kwam thuis en ging direct naar boven. Hij keerde de hele kamer binnenstebuiten en vond niks. Echt, geloof me, hij checkte achter de kasten, gordijnen en onder en achter het bed: geen spin te zien. Shitterdeshit, daardoor zat ik niet rustiger op de bank….

De snoekduik van Bollo de Beer

Toen Laurens klaar was voor zijn nachtzoen liep ik naar boven. Net voor ik de slaapkamer binnenliep zag ik Etienne met Bollo de Beer in zijn hand naar het raam lopen, terwijl hij dwingend tegen mij zei: ‘Blijf daar!’ Hij deed het raam open en Bollo maakte een mooie snoekduik richting tuin. Samen met de spin. ER LAG DUS AL DE HELE DAG EEN DIKKE VIEZE SPIN IN HET BED VAN MIJN PEUTER! Excuseert mij mijn capslock gebruik, maar dit was ongeveer mijn reactie toen het tot me doordrong. Daar moest ik even van bijkomen.

Laurens heeft tientallen knuffels in bed en toen hij zag dat Bollo gelanceerd werd, begon hij hartverscheurend te huilen. ‘Boohoolloo Beeheeer hebbe!’ Dus liep Etienne naar beneden, plukte Bollo van het terras, controleerde onder mijn hysterische aanwijzingen of die arme beer spinnenvrij was en bracht hem weer naar Laurens. Die meteen als een blok in slaap viel. Of ik die nacht zou slapen viel nog maar te bezien…

ps. bespaar jezelf opmerkingen als ‘ze zijn altijd met z’n tweeën’ en ‘weet je dat je elk jaar 7 spinnen opeet in je slaap’. Dank u!

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

19 Reacties

  1. Hahaha, o, sorry, ik zie dit helemaal voor me ?. Gisteren zag ik al wat op Twitter voorbij komen, dus heute morgen moest ik natuurlijk even lezen of er een tarantula ergens was ontsnapt ?. Maar goed dat je zo’n heldhaftige man hebt!

  2. Ah joh die spin is kleiner dan jou, doet helemaal niets. Ook zo’n opmerking waar ik niets mee kan. Stomme spinnen! Ik weet precies hoe jij je hebt gevoeld haha. En dan komt de herfst er ook nog aan…. Kunnen we onze lol op 🙁

  3. IIIIIIIE!!!!�� Wat een helden!! Hoewel jij Breg natuurlijk geridderd moet worden voor het bewaren van rust in een crisissituatie, Etienne een lintje verdient voor het binnengaan en grondig onderzoeken van het rampgebied is Bollo toch wel de superheld!! Met gevaar voor eigen berenleven heeft hij De Spin bij zich weten te houden zodat Prins Laurens zijn dut spinnenvrij kon uitslapen. Wauw. Heeft hij wel een aspirientje gekregen en een verbandje om zijn hoofd? En zijn jullie een beetje bijgekomen? X

  4. Hahaha ? ik zie het helemaal voor me! Arme jij! Laatst ook als een soort platte ninja langs de deurpost gelopen toen aan de andere kant ineens een behoorlijke spin zat. Ondingen! Gelukkig heeft Etienne hem eruit gegooid en over de rest moet je maar niet te veel nadenken ?

  5. Hahah ik ben nier bang voor spinnen maar in bed vind ik ook onsmakelijk.

  6. Vreselijk! Held ben je 🙂 Hier zit de hele tuin vol met spinnen waardoor ik ‘s ochtends als een ninja in sluipstand van links naar rechts door de tuin heen beweeg om ze te ontwijken. Vreselijk, je voelt het meteen overal kriebelen haha! Sterkte 🙂

  7. Vroeger was dit huis omringt door weilanden en wij hadden dus regelmatig van die enorme zwarte boerderijspinnen in huis. En de tweede was nog.nog . groter dan de eerste.
    Gelukkig komt dit nog amper voor omdat alles zo volgebouwd word.
    Maar spinnen hebben we nog keiveel. Das de enige reden waarom ik mijn flatje mis

  8. Haha, verschrikkelijk! Stoer dat je voor je zoon alle hysterie bij je hield. Zou ik niet kunnen joh, zou nog eerder mn hele kind naar buiten gooien

  9. Haha! Geweldig stukje! Ik vind dat je rustig bent gebleven hoor. Dat is hier niet gelukt. Mijn meiden gillen net zo hysterisch als hun moeder als ze een spin zien. Mijn schuld ?

  10. Ik berg bang voor vogels. Als er een mus binnen zit dan word ik hysterisch. Of bij meeuwen die op het strand je brood willen pikken. Of duiven op de dam. Helaas begrijpt helemaal niemand dit.
    Wat iedereen dan wel begrijpt is dat je bang bent voor een miniscuul zwart beestje dat niets eet, geen onverwachte bewegingen maakt en ook nog muggen vangt. Echt hoor, sla mij maar dood. Sla ik die spinnen wel dood, wordt gezien als heldendaad!

    • Ik ben niet vang voor vogels, maar snap je wel hoor! Ik vind sowieso dat elke angst serieus genomen moet worden, want voor degene die er last van heeft is het een groot probleem. Ik kom wel vogels verjagen als jij af en spin voor me vangt ?

  11. Haha! Geweldig geschreven! Ik vind spinnen ook walgelijk… Zeker in de slaapkamer, bleehh!

  12. Hahahaha, ik kan eigenlijk niet anders dan hardop lachen met je verhaal. Ik ben totaal niet bang van spinnen, maar ik geef het toe: ik durf ook al eens schrikken als ik zo’n langpotig beest in mijn badkuip of emmer zie zitten. Uit principe doe ik geen enkel dier dood, dus ik probeer ze zachthandig te verjagen. Nadat ik eventjes ben bekomen van het schrikmoment. 😉

  13. LOLOL +1 herkenbaar. Wij hebben die vieze dikke griezels ook. Dave zet ze meestal buiten, maar ik red me er net mee met een bezem. Ze kunnen niks hebben trouwens, godzijdank! Wat als het ook nog badass mofo’s zouden zijn die bij de aanblik van een bezem een paar vuistjes naar je schudden van “Is that the best you can do!?” 😀

  14. Whahaha, geweldig! Ik loos ze meestal gelijk als ik ze zie omdat ik bang ben ze anders niet meer terug te vinden. Ga ik me allemaal gedachtes op de hals halen van waar ze zouden kunnen kruipen haha. Echt bang ben ik er niet van maar vind ze gewoon vies.

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.