Na lang zoeken, Pinteresten en windowshoppen vonden we eindelijk een tof bed voor Laurens.Wij (lees: ondergetekende) zijn heus niet kieskeurig. Alle websites die je maar kon bedenken werden afgestruind. Uiteindelijk vonden we het dichtbij huis, lekker bij de Zweedse möbelvrinden! Een aantal weken geleden was het zo ver: de grote jongenskamer werd ingericht en Laurens zei zijn ledikant vaarwel….om er later weer in te belanden!
Ledikant naast het grote bed
De zaterdag dat Etienne het bed in elkaar zette, hebben we het ledikant ook op Laurens zijn nieuwe kamer gezet. Zo kon hij in zijn vertrouwde bedje wennen aan zijn nieuwe kamer. De volgende dag hadden we ook al het nieuwe beddengoed in huis en kon het eerste slaapje in het grotejongensbed plaatsvinden. Laurens liet zich neerleggen, instoppen en ging lief slapen. Wauw, dat ging echt heel makkelijk! Die avond was het naar bed brengen ook geen probleem. We kabbelden zo een paar dagen voort en het slapen ging prima. ‘s Ochtends riep Laurens ons als hij wakker was en dan haalde één van ons hem uit bed. Dat hij er ook zelf uit kon klimmen was nog niet helemaal tot hem doorgedrongen en dat vonden wij helemaal niet zo erg. 😉
Onrustige nachten
Twee weken geleden begon het leed dat doorkomende kiezen heet, waardoor we een aantal onrustige avonden en nachten hebben gehad. Eerlijk is eerlijk: dat zijn we niet gewend, want Laurens is een enorm goede slaper. Toen we tijdens één van die nachten zaten te knuffelen wees hij naar het ledikant dat ook op zijn kamer staat en zei snikkend: ‘Kleine bed slapen mama!’ Ik legde hem in het ledikant en hij vertrok meteen naar dromenland. Ook wel logisch, als je je niet lekker voelt verlang je toch naar een vertrouwd en geborgen plekje. Waarschijnlijk voelde zijn nieuwe bed op dat moment nog te groot, ondanks de zeshonderd knuffels die hij er in heeft liggen! 😉
Zelf kiezen
Inmiddels laten we de keuze aan Laurens: grote of kleine bed. De ene keer kiest hij voor het grote bed, de andere keer voor het ledikant. Soms, zoals laatst, valt hij in slaap in het grote bed. Na een tijdje wordt hij wakker en horen we door de babyfoon: ‘Oh nee, Lautje moet in het kleine bed! Maaaaaam!’ We leggen hem dan over en hij slaapt zo weer verder. Het gebeurt ook andersom: dan geeft hij bij het naar bed brengen aan dat hij in het kleine bed wil en voor ik de deur achter me dichttrek zegt hij: ‘Nee, Lau grote bed!’
Ik vind het echt mooi om te zien dat ons kereltje al zo goed kan aangeven wat hij wel en niet wil. Ons maakt het echt niet uit of hij in het grote of het kleine bed slaapt, als hij zich maar lekker voelt. Er komt vanzelf een dag dat hij écht niet meer in het ledikant past…;)
Hoe ging de overgang van ledikant naar groot bed bij jullie kindje(s)?
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
12 Reacties
Wij zijn nog niet in die fase, maar dit lijkt me een prima oplossing toch?!
Goede oplossing denk ik! Bij ons ging het gelukkig erg makkelijk maar wij hebben een peuterbedje gekocht. Vond ik zelf een fijn idee, nog een beetje klein 🙂
Ah wat goed dat hij het zo goed zelf aan kan geven. En inderdaad, hij slaapt over een tijdje heus wel in het grote bed 🙂
Aah wat een kanjer! Ook fijn voor jullie dat hij het zelf zo goed aangeeft.
Dit lijkt me een super goede oplossing! Wel fijn dat hij dan na zijn keuze goed gaat slapen, ik zal de tip onthouden voor als wij zover zijn
Aaaaah wat n lekker jongetje hebben jullie toch!
Wat super schattig! Lijkt mij ook helemaal prima dat ie zo zelf kan kiezen. Dit is niet iets waar je drama om gaat maken, en wat je zegt, hij past vanzelf niet meer in z’n ledikantje 😉 Roan slaapt nog steeds in een campingbedje. Dat is ie zo al bijna een jaar gewend (zolang slapen we al in een caravan). Als we straks verhuizen krijgt ie ook weer gewoon een campingbedje op z’n kamertje want een bed houten spijlen vindt ie niks. Ieder kind z’n eigen willetje he 😉
Fijn dat hij het zelf aangeeft…Lola slaapt sinds kort in haar eigen grote bed, maar roept nu “Lola grote bed slapen”…als in…die van papa en mama 😉 hahaha…helaas pindakaas, daar gaan we niet aan beginnen 😉
We spraken er pas nog over hoe we dit moeten gaan aanpakken. Ik vind jullie oplossing heel mooi, hij kan inderdaad zelf kiezen en soms is die controle/vrijheid alles dat je als peuter nodig hebt…
Ik zit even te denken hoe dat bij ons gaat passen, een groot bed en het ledikant op dat kleine kamertje… Niet, haha! Zou het liefst ook zo’n geleidelijke overgang willen, dus misschien toch eerst een peuterbedje.
Ik zocht dit artikel net! Lieve heeft sinds deze week haar grote bed maar erin slapen .. Ho maar ! Daarom apen wij jullie talrijk na, laten heg ledikantje lekker staan. Ben benieuwd wanneer ze echt erin gaat slapen? Slaapt jullie knappe man al ieder nachtje in zijn grote bedje ? ?
Je gelooft het nier,maar een week na het plaatsen van dit artikel heeft Etienne samen met hem het ledikant afgebroken en sindsdien gaat het goed! X