…die maar beter gauw voorbij kan zijn!
Op dinsdag gaat Laurens naar de opvang. Meestal ga ik dan thuis fanatiek aan de slag met solliciteren en het schrijven van blogs. Deze week had ik bedacht dat ik eens buiten de deur fanatiek ging wezen. Nu vraag ik me echter af of dat wel zo’n goed plan was…
Rond 7.00 werd ik wakker gekust door mijn roodharige hunk. ‘Welke dag is het?’ vroeg ik verward, in de hoop dat het antwoord ‘Zaterdag’ was. ‘Dinsdag lieverd,’ antwoordde mijn lief. Oh ja, dinsdag, ik ga vandaag op pad. Na een half uurtje doezelen kwamen er enthousiaste geluiden uit de aangrenzende slaapkamer. De kroonprins is wakker, tijd om in beweging te komen. Ik had zowaar zin om eruit te gaan. Laten we wel wezen, thuiszitten is gewoon niet tof. Echt, ik had grootse plannen, maar de praktijk is lastiger dan gedacht.
Knuffelen, ontbijten, douchen, aankleden: alles gaat soepel. Dat belooft wat! Als Laurens aangekleed is en we klaar zijn om te vertrekken, kijk ik naar buiten. Kak, regen! Ik hijs Laurens in zijn regenpak en kijk nog een keer meewarig in de spiegel. Dag leuk haar, dag perfect gelukte makeup! Ik heb toch tien minuten van jullie mogen genieten!
We fietsen naar de opvang en de kroonprins is goedgemutst. Fijn, want een dramatisch afscheid op de crèche zal deze dag niet ten goede komen. Gelukkig gaat het goed en vallen er geen tranen, wat een opluchting!
Na nog een dikke knuffel en kus vertrek ik naar de bibliotheek en laat me rustig natregenen. De beloning die ik mezelf voorhoud is een latte macchiato en een croissant, daar heb ik wel wat regen voor over! In de bibliotheek zit een fijne koffiebar, waar ik me installeer aan een tafeltje voor het raam. Klaar om ertegenaan te gaan!
Ik open mijn mail en zie dat er een reactie is op een sollicitatie. Helaas, weer een afwijzing. Een zwaar gevoel nestelt zich in mijn maag. Meerdere -onpersoonlijke- afwijzingen per week doen echt wel iets met mijn zelfvertrouwen. Hoe hard ik ook mijn best doe, de juiste match komt er maar niet. Het lijkt wel of ik weer single ben en een man zoek…Nu kwam dat uiteindelijk ook goed, dus ik blijf positief: ergens wacht mijn werkgever op het witte paard op mij!
Ik raap mezelf bij elkaar en sla aan het solliciteren. Als ik daar klaar mee ben stort ik me op mijn blog. Het enige nadeel van mijn plekje bij het raam, is dat er geen stroom is. Na drie uur noeste arbeid is de batterij van mijn laptop leeg. Ik besluit dat dit een teken is om te gaan. Tijd om wat boeken te lenen en me thuis op te sluiten om ongestoord te lezen.
Ik kies drie romans uit en ga op zoek naar mijn biebpasje. Totaal in de lijn der verwachtingen: SPOORLOOS! Ik vraag aan een medewerkster of ik ook zonder pasje kan lenen. Ik bedoel, anno 2016 hebben ze al mijn gegevens digitaal, ik kan me legitimeren, dus lijkt me geen probleem, toch? Had je gedacht Breg! Geen pasje is geen boeken. De medewerkster geeft me nog de tip om een klacht in te dienen, want ‘als veel mensen klagen helpt dat misschien.’ Ik kan wel janken. Ja, om zoiets stoms. Het is gewoon onnodig en ik heb juist die uurtjes wegzwijmelen nodig. Geïrriteerd druip ik af…
De dag wordt er niet beter op als ik mezelf geheel vrijwillig nog een keer laat natregenen. Eenmaal thuis ruim ik wat boodschappen in. Als ik een zakje broccoli uit de vriezer haal om plaats te maken voor het brood, lazert er een halve kilo groene roosjes over de vloer. (Etienne, lieverd, ziplockzakjes moet je effe sluiten voor je ze in de vriezer legt. 😉 )
Ik zucht diep, vloek een paar keer hard (want geen papegaaiende peuter in de buurt) en besluit dat het klaar is. Netflix, chocola en thee zijn nog mijn enige redding vandaag. Morgen ga ik weer positief en enthousiast aan de slag, vandaag zet ik gewoon even in de ijskast.
Het is weer zo’n dag….
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
10 Reacties
Gelukkig gaat zo’n dag ook weer voorbij. Jammer van je sollicitatie, maar ooit kom je dat witte paard tegen! Sterkte x
Jammer van je sollicitatie, maar dat komt vast goed. En natte haren drogen ook weer op. De troost van chocolade doet vast veel goed. Op naar morgen ?
Ohhh grr!
Btw als je je pasje weer vind, is dan zo’n app voor al je kaartjes in je telefoon geen goed idee?
Netflix ze ?
Nou, je hebt echt het fysieke pasje nodig bij de bieb…anno 2016 vind ik daar wat van ?
Oooh wat een baaldag. Maar je hebt er het beste van gemaakt!
En die baan wacht ergens op jou, dat kan niet anders!
Houd moed! 😉
Ahh, sterkte Bregje!
Ooh wat herkenbaar! Ik heb ook vaak van die dagen die perfect beginnen en dan wordt dat grijze wolkje langzaamaan steeds meer een donderwolk… Grr! Gelukkig bestaat er Netflix en chocolade 😉 Succes met solliciteren. Aan je inzet kan het in ieder geval niet liggen!
Ah dikke knuf lieverd! Wel sterk trouwens dat het eerste wat je vroeg vanochtend was welke dag het was, dat is ook serieus het eerste wat ik me elke ochtend afvraag als ik wakker word!
Ah man, en het begon allemaal zo goed! Morgen gelukkig weer een dag, pff.
Sommige dagen kun je inderdaad beter in bed blijven… Hopelijk vandaag beter!