Oh Happy Day #21

Dansen, verliefd staren naar mijn favoriete band én mijn roodharige hunk, het allerlekkerste broodje kip ever en fijn gezelschap: dit is zo ongeveer de samenvatting van ons festivalweekend en vandaag laat ik jullie meegenieten in een nieuwe Oh Happy Day!

Zaterdagochtend ging de wekker op tijd: het halve huishouden moest namelijk verplaatst worden voor ons logeerpartijtje. Laurens ging met zijn hele hebben en houwen naar opa en oma en Etienne en ik logeerden bij vrienden. Toen de logistieke operatie succesvol was afgerond konden we eindelijk gaan feesten. Na een uur (!) in de rij te hebben gestaan bij de ingang betraden we het gezellige park in hartje Heerlen. Het terrein was ontzettend leuk aangekleed en verdeeld in een aantal area’s. Wat me meteen opviel was het grote gedeelte met foodtrucks. Voor mij gaat een festival gepaard met lekker eten, dus hier werd ik wel blij van. First things first: we installeerden ons op ons dekentje en proostten op het leven met het eerste biertje!

Blije eieren waren we! Onze liefde is begonnen op een festival en hopelijk blijft het altijd een rol in ons leven spelen. Ik zie ons over 50 jaar al met de rollators op het rolstoelpodium staan!

Met grote verbazing aanschouwden we vervolgens de heren Lil Kleine, Polska en Ronnie Flex. Ligt het aan mij, ben ik een oud wijf of is het niet helemaal normaal dat hordes jonge tieners meezingen met teksten als h**ren n**ken? 😱

We gingen weer over tot belangrijkere zaken: eindelijk eten! Ik koos voor een portie saté en Etienne tikte deze hamburger achterover. Hier konden we wel weer even op vooruit…

Dat een festival ontspannend kan zijn bewees mijn roodharige hunk wel. Hij heeft de gave om rustig een tukkie te doen, terwijl de wereld om hem heen continu in beweging is. Ik sta dan altijd stiekem naar hem te gluren, schattig is ie hè? 😉

Jaaa, eindelijk was het zover! Racoon! Kijk me eens stralen! Ik heb heerlijk uit volle borsten meegezongen en gedanst. Beetje jammer dat ik regelmatig om alle telefoons heen moest kijken, omdat dat voor veel mensen blijkbaar de beste manier is om een concert te zien. Sowieso is de sfeer bij een festivaloptreden vaak anders dan bij een concert van een artiest zelf. Maar mij hoor je verder niet klagen, ik heb mijn shotje wasberen weer gehad en ik ben een blij meisje!

Inmiddels was het weer tijd voor eten en bij onderstaande tent haalde ik echt een MEGA lekkere pita kip! Ik ga proberen om hem deze week na te maken, mocht het lukken dan deel ik het recept op de blogggggg! Helaas geen foto van het broodje gemaakt, ik was te druk met eten. Sorry!

De rest van de avond genoten we nog van Jett Rebel en een stukje Bløf, tot ik van de pijn echt niet meer lekker kon staan. Vergeleken bij Pinkpop vorig jaar ging het nu stukken beter, maar ik heb wel nog best wat pijn gehad. Dat was wel even een domper helaas. Gelukkig deed een nacht slaap (zelfs op een luchtbed) echt wonderen, in combinatie met een paracetamolletje. De volgende ochtend begon ik met een warm bad en toen kon ik er weer tegenaan.

Tegen een uur of 3 waren we weer ter plekke. Dit keer hoefden we geen uur in de rij te staan, mooi om te zien dat de organisatie de feedback van zaterdag ter harte nam. Ja, echt op facebook stroomde het opbouwende en minder opbouwende kritiek op het festival en dat hebben ze mooi opgepakt. Mag ook gezegd worden!

Tegen kwart over vier was het feest dan eindelijk compleet: Laurens was weer bij ons! Ik knuffelde en kuste hem tot hij er helemaal knettergek van werd. Kan me niks schelen, hij moet er maar mee leren leven! 😉

Hoe schattig is hij met zijn oorkappen op? Morgen lees je hier een review over én ik mag een paar weggeven!

Met zijn drietjes op een kleedje luisteren naar de muziek. Laurens keek zijn ogen uit, speelde en danste. Oh en net als zijn ouders: hij at alles wat hij in zijn handjes kreeg. Nu al een echte festivalganger!

Hoogtepunt van het festival was toch wel het optreden van deze Special Guest! Wát een talent had die jongen zeg!!

Terwijl Etienne en Laurens een rondje over het terrein maakten, kon moeders zich even tegoed doen aan een lekker biertje. Ik ben hier als tiener een keer ZO ziek van geweest, dat ik het nooit meer heb gedronken. Nu weet ik weer hoe zalig ik het vind en snap ik waarom het destijds misging…;)

Vader en zoon swingen nog even bij UB40 en dan is de koek toch echt op…

Rond 21.00 gaf Laurens aan dat het klaar was, dus we pakten de boel in en vertrokken. Zodra we het terrein verlieten begon hij te zingen, waardoor we wisten dat het de juiste beslissing was om te gaan. Meneertje kletste er nog flink op los, over alles wat hij dit weekend had meegemaakt. Moe, maar zeer voldaan lagen we om half 10 allemaal in bed. Het was een mooi weekend! ♥

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.