Ik doe de gordijnen open en word bijna verblind door het stralende zonlicht. Dit belooft een prachtige dag te worden. Lekker genieten in de tuin, hopelijk zelfs een paar letters lezen in mijn boek, terwijl de peuter braaf speelt…

GRAPJE NATUURLIJK! Het regent pijpestelen uit de grauwe wolkenhemel. Wat nou zomer? Ik zucht diep en begin na te denken over een alternatief programma voor vandaag. Maandag is mijn minst favoriete dag van de week. Etienne heeft dan avonddienst en is vaak  pas tegen 21.00 thuis. Sinds de peuterpuberteit zijn intrede heeft gedaan bij ons in huis, is dit soms best weleens heftig. Op de “terrordagen” ben ik vaak tegen etenstijd helemaal kapot en sta ik nog net niet te juichen als het kinderbedtijd is. Aangezien ik dondersgoed weet dat ik grote invloed heb op het verloop van de dag, besluit ik het roer om te gooien en slim te zijn. We gaan vóór het middagdutje iets actiefs doen, zodat we ‘s middags lekker thuis kunnen aanrommelen.

Zo gezegd, zo gedaan. Om 11.00 zitten we op de fiets, gezellig samen met de roodharige hunk die dezelfde kant op moet als wij. Bestemming: de bibliotheek. Laurens is al een jaar lid van de bieb en hij heeft er nog nooit een voet binnen gezet. Shame on me! Vol enthousiasme en druk kletsend fietsen we naar de stadsbieb. Het is opgehouden met regenen, dus wie weet zit er zelfs nog een lunch op een fijn terrasje in straks. Als we aankomen bij de bieb ziet het er erg donker uit. En erg dicht. Ja hoor, op maandag is het boekenwalhalla gesloten! Daar staan we dan met ons cultureel verantwoorde ochtendprogramma. Plan B dan maar: een stukje verder fietsen langs de Maas.

img_20160627_113010.jpg

We hadden ‘s ochtends al geappt met Tante Chellie, één van Laurens’ suikertantes, en een lunchdate was zo geregeld. Om de tijd tot de lunch te vullen maken we een rondje door de stad. Eerst mag de peuter nog zelf lopen, maar als hij bij de H&M met de meest lelijke kledingstukken komt aanzetten is het mooi geweest. Ik slinger hem – onder licht protest-  in de draagzak en we gaan verder met ons rondje. Mijn peuter vindt het al gauw wel prima om zo rondgedragen te worden en ik geniet van de zachte blonde haartjes die mijn neus kriebelen. Al kletsend en kusjes gevend scoren we wat grotejongensondergoed en vangt meneertje nog wat complimentjes op van voorbijgangers. “Wat een knap kindje! Hij kan zo fotomodel worden” en “Wat een braaf mannetje!” Moet ik er nog bij zeggen dat ik stond te glunderen van trots op die momenten?

We installeren ons voor de lunch en het is een waar feest. Ten eerste om mijn vriendinnetje weer te zien. Ten tweede omdat Laurens echt geniet! Hij eet zijn tosti op tot de laatste kruimel, scoort nog wat koekjes bij de eigenaar en gaat vervolgens braaf in een hoekje zitten spelen met zijn toettoet auto’s. Hmmm wacht effe, als hij in een hoekje kruipt betekent dat meestal wel dat ik daarna aan de bak kan met luiers en doekjes. En ja hoor, na een paar minuten komt hij aangeschuifeld met zijn handen tegen zijn kontje. “Poep mama. Bove toe? Soonmake?” Oké, das duidelijke taal. Ik graai in mijn tas, pak een luier en duw Laurens, die wil heppele een pak doekjes in zijn handen. Halverwege de trap kijk ik naar het pakje in zijn hand. Huh, dat ziet er gek uit. Oh wacht, ik heb hem het net aangeschafte zakje sesamzaadjes gegeven in plaats van de billendoekjes. Goedemiddag Breg, lekker bezig! Ik roep lachend mijn vriendinnetje en ze gooit hoofdchuddend, in een vloeiende beweging de billendoekjes naar me toe, waarna ik haar trakteer op een zakje sesamzaad.

Als we fris en wel weer beneden komen is het tijd om het feest af te ronden. We lopen naar de fiets, knuffelen Tante Chellie nog eens flink en fietsen door de stromende regen naar huis. Voor het eerst vind ik het helemaal niet erg om door de regen te fietsen. Voor mij zit een meneertje dat vol verwondering de wereld aanschouwt. Geen vrachtauto, annelans, bus of vliegtuig blijft onopgemerkt en wordt uitgebreid benoemd en bejubeld. Thuis aangekomen breng ik meneer naar bed en kruip ik zelf even op de bank. Die maandag is zo gek nog niet….

Wat vind jij de lastigste dag van de week?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

8 Reacties

  1. Leuk geschreven. De maandag vind ik zelf ook altijd een minder leuke dag, gelukkig kunnen we hem zelf zo leuk maken als we willen en dat heb jij zeker gedaan!

  2. Ah heerlijk dagje! Ik hou juist van de maandag haha. De enige dag dat Maikel vrij is. Enne, wij komen ook zelden in de bieb, ook maar weer eens een keertje doen…

  3. Ben zelf niet zo dol op dinsdag. Beetje een dag zo tussendoor, aan alle kanten net niks zeg maar. Haha lekker negatief! Wat ik ook niet heel leuk vind is als je het gevoel hebt dat je een dag verder zit (of zelfs dat het vrijdag is, terwijl je nog op maandag leeft)

  4. Ramona (Kijk, mama!) Antwoord

    Ook maandag. Omdat ik dan boodschappen moet doen, zwemles heb en vaak een avonddienst. Gewoon voor mijn doen veel verplichtingen. En het regent de afgelopen 4 weken ALTIJD op maandag.

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.