Dezelfde vragen, anderhalf jaar later

Anderhalf jaar geleden, in oktober 2014 deed ik mee aan de rubriek “Mama Maandag” op Fitte Vrouwen. Dit was mijn eerste blogervaring en ik vond het prachtig om te doen. Uiteindelijk was dit zelfs de aanleiding om een aantal maanden later zelf te beginnen met bloggen. Ik las het interview weer eens door en het leek mee een goed plan om mezelf een aantal vragen nog eens voor te leggen…..

Wat voor soort moeder ben jij?

Mijn antwoord in 2014:
Ik vind mezelf tot nu toe een makkelijke moeder. Ik vind het belangrijk dat Laurens zich lekker voelt en dat wij hem alle ruimte kunnen geven om zich te ontwikkelen. Het is nu al een vriendelijk en vrolijk mannetje en we hopen dat hij dit kan blijven. Verder vinden we het belangrijk dat hij respect heeft voor anderen en beleefd is. We geven hem veel rust en regelmaat, maar nemen hem aan de andere kant ook veel mee op pad. Hij is heel sociaal en geniet van alle aandacht die hij krijgt als we bijvoorbeeld door de stad lopen.
Ik vind het belangrijk dat we een goede balans hebben thuis qua werk en privé en ik ben heel blij dat het mogelijk is dat ik 2 dagen werk en daardoor veel tijd heb om met de kleine man door te brengen. Op de dagen dat ik werk kan ik mijn energie steken in en nieuwe energie opdoen door te doen, waardoor ik thuis een leuke moeder en vriendin ben.

Mijn antwoord in 2016:

Ik vind mezelf nog steeds wel een makkelijke moeder. Gelukkig is  Laurens echt een makkelijk mannetje, al begint de peuterpuberteit wel langzaam door te breken. Dit maakt het weleens lastig om rustig te blijven! We gaan regelmatig samen op pad en dat gaat steeds makkelijker nu we niet meer het halve huis mee hoeven te slepen. Ik werk nu3 dagen per week en dat is nog steeds heel goed te doen, werken geeft me energie en door de regelmaat voel ik me goed. Over goed voelen gesproken: ik zit sowieso een stuk lekkerder in mijn vel dan 1,5 jaar geleden, dus dat maakt genieten van Laurens alleen maar makkelijker en fijner.

Hoe houd jij je relatie goed en leuk?

Mijn antwoord in 2014:
We blijven elkaar in de gaten houden, regelmatig even checken hoe het gaat en elke avond even rustig samen eten. Één keer per maand samen iets leuks te gaan doen. Als stok achter de deur heb ik in augustus een hele berg theaterkaartjes gekocht, verspreid over het seizoen. Binnenkort gaan we 2 dagen naar Amsterdam en gaat Laurens voor het eerst uit logeren bij mijn ouders. Verder ondernemen we ook apart van elkaar dingen, zodat de ander extra quality time met Laurens heeft én het altijd leuk is om daarna weer thuis te komen na een gezellige avond met vrienden.

Mijn antwoord in 2016:
We gaan regelmatig samen naar het theater, we zijn afgelopen jaar 3 dagen naar Pinkpop geweest en Laurens logeert ook regelmatig bij één van zijn suikertantes, zodat wij lekker op datenight kunnen. Van zulke weekends laden we weer helemaal op en het is fijn om niet alleen bezig te zijn met “dreumespraat”. Alhoewel, het is zo verleidelijk en makkelijk om tijdens een romantisch etentje alleen maar over Laurens te praten…daar is nog weleens ruimte voor verbetering 😉

Ben je bewust bezig met de voeding van je kind?

Mijn antwoord in 2014:
Omdat de borstvoeding niet echt aan mij besteed was, ben ik vrij snel overgestapt op flesvoeding. Een paar weken geleden zijn we begonnen met de eerste hapjes en ik maak ze zoveel mogelijk zelf. Enerzijds omdat de hoeveelheden die Laurens eet nu nog heel klein zijn en ik dan steeds halve potjes weg moet gooien, anderzijds omdat ik dan weet dat het vers is. Als hij straks groter wordt laten we hem ook zoveel mogelijk met ons mee-eten. En als hij net zo’n lekkerbek is als zijn ouders, komt dat helemaal goed!

Mijn antwoord in 2016

HAHAHAHA! ik heb geloof ik 2 weken zelf eten gemaakt en toen gingen we al gauw over op de potjes. Puur uit gemak en tijdgebrek. En soms ook omdat hij dan tenminste überhaupt iets at, daar schreef ik weleens over op Meer voor Mama’s. Inmiddels eet Laurens in 9 van de 10 gevallen met de pot mee of we koken wat groente, rijst en vlees voor hem. Die tiende keer pakken we nog een potje. Ik ben nou eenmaal een potjesmoeder…

Nou, dat valt nog reuze mee moet ik zeggen. Ik ben ongeschonden uit de hormonentijd gekomen en trek lekker mijn eigen plan. Eigenlijk doe ik dat laatste steeds meer (samen met Etienne he) en dat voelt goed. Het resultaat is een vrolijk mannetje dat goed speelt, eet, drinkt en slaapt en groeit, wat willen we nog meer?

Vertel eens, in hoeverre ben jij veranderd sinds het begin van het moederschap tot nu?