Boerenkool en ossobucco, wijn en diksap #16van2016

Eén van mijn wensen voor 2016 is “Een uitgebreid diner koken voor vrienden”. Ha, check! Deze week werd er druk gekookt en gesmikkeld. Ik vertel je er vandaag alles over! Een waarschuwing vooraf: zorg dat je al gegeten hebt als je verder leest, want ik ben niet verantwoordelijk voor cravings en rammelende magen…..

We begonnen in 2010 met het zogenaamde “Boerenkoolfestijn”. Mijn oudste vriendin, waar ik het laatst ook al over had, kan geweldig koken. Zoals zij boerenkool maakt, zul je hem niet gauw ergens anders vinden. Samen met een single vriend en single vriendin lieten wij ons anno 2010 maar al te graag in de watten leggen bij “Tante Hen”, zoals we onze bonusmoeder liefkozend noemen. Denk maar niet dat je alleen een schepje boerenkool op je bord krijgt. Nee, je krijgt er een halve slagerij. een berg spekjes en de hele afdeling zoetzure lekkernijen van Kühne bij.  Dit alles afgetopt met een kuiltje met jus. Eerlijk gezegd vond ik boerenkool altijd maar zo-zo, in mijn beleving was het een droge, saaie groente. Tot we begonnen met het Boerenkoolfestijn. Zo smeuïg, smaakvol had ik hem nog niet eerder gehad. Ik was verkocht. Wist je trouwens dat boerenkool en picalilly een topcombi zijn? Het feest werd elk jaar uitgebreid gevierd met kleine cadeautjes, in het kader van Sinterkerst. Want, dat zal ik je ook nog even vertellen, de boerenkool wordt pas gegeten als de vorst zijn intrede heeft gedaan. Meestal gebeurt dit rond november, een enkele keer wordt uitgeweken naar oktober of december.

Het gezelschap groeide, omdat in 2011 de roodharige hunk zijn intrede deed. Vervolgens kreeg ook mijn vriendinnetje verkering en onze vriend neemt regelmatig één van zijn beste vriendinnen mee. Zo zaten w in 2010 met 5 man aan tafel, inmiddels zijn het er 9 en vaak 10! In 2014 werd Laurens geïnstalleerd als nieuw lid en een jaar later volgde nog een klein mannetje die het gezelschap verblijdde met zijn aanwezigheid. We besloten in de loop der tijd ook om het niet alleen bij de boerenkool te laten, maar om vaker samen te eten. De eetclub was geboren. We hebben geen creatieve naam voor de club, zoals de Gouden Garde of de Bourgondische Boerenkoolclub, gewoon Eetclub.  Lekker makkelijk te onthouden dus.

Afgelopen woensdag was het weer zo ver: de hele bende zou bij ons komen eten, want de keuken moest toch eens goed ingewijd worden. Tante Hen kwam al in de vroege middag om met de voorbereidingen te beginnen, want er stond Ossobucco op het menu! * insert vreugdedansje*. We stortten ons op snijden, schillen, fruiten en aanbraden en het huis vulde zich met een verrukkelijke geur. Koken met een dreumes aan je been is overigens best een uitdaging, dus daar besloot ik een praktische oplossing voor de bedenken. Lang leve de Manduca!

Aan het einde van de middag kwam de roodharige hunk thuis en langzaam druppelde de rest van het gezelschap binnen. De borrelhap stond op tafel, Laurens maakte gretig misbruik van alle tantes en ooms die hem wel een sjippie toestopten, terwijl ik zei dat hij genoeg had gehad. (Echt, dat snoetje toen hij stiekem een chipje naar binnenpropte en mij onder zijn wimpers aankeek: priceless!) We proostten met wijn en diksap: op het leven, de liefde en elkaar.

Ondertussen vulde het huis zich met de heerlijkste geuren….soms zeggen foto’s meer dan woorden dus kijk maar:

We hebben een hele gezellige avond gehad. De kindjes zaten vol smaak mee te eten aan het hoofd van de tafel, waarvan elke millimeter bedekt was met schalen met eten, servies en flessen en glazen wijn. Ik kan niet wachten tot de volgende editie van de eetclub, ik heb al uit betrouwbare bronnen vernomen dat het een zomereditie wordt in een zonnige tuin….

Vind jij het ook zo gezellig om samen te koken met en voor vrienden?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.