Lieve mensen, vandaag heb ik weer een prachtige brief aan Laurens voor jullie. Dit keer van mijn lieve vriendin Nathalie. We kennen elkaar zo’n 8 jaar (denk ik) en maken onderdeel uit van een gezellige vriendengroep waarmee we regelmatig leuke dingen ondernemen. We spreken elkaar niet dagelijks of wekelijks, maar onze vriendschap is solid as a rock en dat telt. Lees je mee wat Nathalie aan Laurens wil vertellen?
Hé Laurens,
Je hebt al meerdere brieven mogen ontvangen met allerhande tips, tricks, inside informatie over je ouders en de allerbeste wensen. Dus je zou zeggen: Je hebt voorbeelden genoeg 😉 Toch vind ik het lastig om een brief te schrijven. Dit staat trouwens geheel los van jou.
Ik ben heel nieuwsgierig tot wat voor een man je gaat opgroeien. Als je zo schattig blijft kijken als dat je nu (moment van schrijven 10-2-2016) doet, dan wind je iedereen met gemak om je vinger(s). En met iedereen om je heen, die van je houd en helpt waar nodig, kan het bijna niet anders dan dat je tot een spontane, vrolijke en sociaalvaardige kanjer opgroeit.
Je hebt een bewogen start gemaakt en iedereen is toen behoorlijk geschrokken. Je hebt je hier zo goed doorheen geslagen. En wat waren je ouders (en iedereen om hen en jou heen) blij dat je weer naar huis mocht. Ook ik ben bij je in het ziekenhuis geweest en mijn hart brak toen ik je daar zo hulpeloos en toch met een glimlachje zag liggen. En na het geweldige nieuws dat je naar huis mocht, kon eindelijk het grote genieten beginnen. En dat deden jullie 🙂 En ik geniet lekker mee tijdens verjaardagen en andere spontane afspraken.
Bovendien stuurt je moeder soms foto’s en een filmpje door waardoor we meegenieten van jouw ontdekkingen en ontwikkelingsmijlpalen 🙂
Lieve Laurens, ik ben niet iemand die bij vrienden de deur plat loopt, maar voor mijn beste vrienden zal ik er altijd zijn als het nodig is. Ook voor jou geldt: Geef een gil als ik iets kan of misschien moet doen (je ouders “ontvoeren”, zodat je het huis voor jou alleen hebt ;)) Soms pik ik het niet op dat ik nodig ben, waarvoor excuses. Dus trek gerust aan de bel.
Als afsluiting van deze brief wil ik je mee geven, wat mijn opa mij ooit op het hart gedrukt heeft:
Luister bij grote, belangrijke beslissingen ook naar je hart (buikgevoel), dan zul je zelden spijt hebben van een genomen beslissing.
Dikke knuf,
Nath
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
3 Reacties
Laurens boft maar met zoveel mensen in zijn omgeving!
Lief!!
Zo mooi. Het advies is helemaal waar, volg je buikgevoel!