Gisteren vertelde ik al even over mijn zolder, hoe die eruitziet als een uitdragerij, zoals mijn mams dat zou zeggen. Later kwam het onderwerp rommel ter sprake in een groepsapp met mijn blogvriendinnetjes en toen bedacht ik me dat ik maar eens met de billen bloot moet…

Hoi. Mijn naam is Bregje en ik ben een rommelkont.

Het grappige is: vooral thuis ben ik een enorme rommelkont. Op kantoor ben ik verantwoordelijk voor het facilitaire reilen en zeilen en daar zie je me geregeld mopperend in de weer met een doekje of ik heb een enorme opruimaanval en dan moet alle rondslingerende zooi weg. Mijn collega’s worden gek als ik weer een clean desk Friday aankondig. Zuchtend en steunend ruimen ze dan hun bureaus op, zodat er weer eens flink gepoetst kan worden.

De Stoel

Maargoed, dat is op kantoor. En niet thuis. thuis ben ik echt wel een rommelkont. Zo heb ik bijvoorbeeld een meubelstuk dat velen van jullie bekend voorkomt…

Dé stoel, wie kent hem niet?
Dé stoel, wie kent hem niet? bron

Er staat een stoeltje aan het voeteneind van mijn bed. De laatste keer dat daar iemand op zat was in de kraamweek van Laurens. Dat is inmiddels, pak ‘m beet, een jaar en 8 maanden geleden. Sinds er niemand meer op zit doet de stoel dienst als stortplek. Zeker nu het ‘s avonds koud is. Ik kleed me dan namelijk zo dicht mogelijk bij mijn bed uit, wurm me in mijn pyjama, pleur die kleren op de stoel en kruip in bed. Op zich niet zo erg voor één keer. Als je het dagelijks  doet ontstaat er een kleine uitdaging.  En is de stoel niet meer zichtbaar. Arm ding.

Ontplofte kledingkast

Hetzelfde fenomeen als op de stoel ontstaat ook in mijn kledingkast. Eens in de zoveel tijd is de maat vol en ruk ik heel pissig al mijn kleren uit de kast en gooi ze op het bed. Ik zet een film of serie aan en ga vouwen. Vouwen en uitzoeken. Er ontstaat een stapel “ja” een stapel “nee” en een tafel “misschien”. Etienne wordt meestal ingeschakeld om de stapeltjes die door de keuring zijn gekomen in de kast te leggen. De stapel “nee” prop ik in een zak en breng ik naar de kringloop en de kledingcontainer. De stapel “misschien” wordt nog eens grondig gekeurd en belandt deels terug in de kast en deels op de stapel “nee”. Als deze takkeklus is geklaard en ik een slapend been en een zere rug heb, zet ik alle deuren van mijn kasten open. En dan ga ik helemaal blij zitten kijken naar mijn perfect opgeruimde kast. De euforie is alleen meestal van korte duur, want binnen een paar weken is het vaak weer een ontplofte bedoeling.

Struikelen over speelgoed

De woonkamer is hier ook regelmatig een slagveld. Van de week gleed ik nog uit over een klein bordje uit het oh-zo-schattige Zweedse speelgoedkeukentje van de kroonprins. Als hij wakker is ligt het speelgoed hier door de hele kamer en neem ik niet de moeite om op te ruimen. Als hij slaapt neem ik de moeite soms nog niet, omdat ik dan lekker aan het bloggen ben of er gewoon geen zin in heb. Helemaal rustig zit ik dan ook niet, want soms lijkt het wel of de ToetToet auto’s en de duploblokjes me verwijtend aankijken. Ik voel een venijnige kriebel in mijn buik. Pissig sta ik op en begin alsnog op te ruimen. Om aansluitend als een blij ei rond te kijken in mijn woonkamer die bijna in een woonmagazine zou kunnen. Als je slechts een paar hoekjes op de foto zou zetten.

Voor de woonkamer zijn twee periodes overigens funest: carnaval en swaptijd. Een swap is een uitwisseling van cadeautjes, meestal met andere bloggers. Binnenkort staat er weer eentje op de planning, dus de eettafel wordt langzaam bedolven onder cadeautjes  en inpakpapier. Tel daarbij op dat het volgende week carnaval is en je weet dat we de komende tijd aan de salontafel zullen dineren…

Ravage!
Ravage!

Patroon

Ja mensen, we hebben een patroon te pakken:

Ik maak rommel → Ik negeer de rommel → De rommel maakt me boos → Ik ruim de rommel op → Ik ben blij → Ik maak weer nieuwe rommel.

Af en toe steekt die venijnige kriebel weer de kop op en begin ik als een malle op te ruimen. Nou ja, ik prop zooi in kastjes, laatjes en mandjes tot die helemaal vol zijn. Om daar dan weer de kriebels van te krijgen. Ik lees vaker over het boek van Marie Kondo, maar ik zie er zó tegenop wat ik dan allemaal moet doen, dat ik nog maar lekker even de struisvogel uithang. En in de tussentijd zorg ik dat mijn moeder regelmatig op bezoek komt, dan heb ik tenminste een goede stok achter de deur om af en toe weer even op te ruimen.

Als je me nu wilt excuseren, het is half twaalf en ik moet even wat kleding op De Stoel gooien, omdat ik lekker in bed wil gaan lezen.

Vertel eens, ben jij ook een rommelkont of is jouw huis altijd spic en span?

xBreg

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

17 Reacties

  1. Die kledingkast komt mij bekend voor haha. Al probeer ik steeds vaker kleding meteen op te vouwen en terug te leggen tijdens mijn ochtend sessies van ‘wat moet ik nooooou weer aan’. haha. Scheelt een hoop als ik het meteen terug leg 🙂

  2. Ik ben ook een enorme rommelkont en volg precies hetzelfde patroon. En nu is er ook nog eens een heleboel speelgoed bijgekomen! Wat een ellende haha

  3. Hahaha lekker mens ben je ook!
    Ik herken het wel, hoewel ik best wel geordend en netjes ben en het zoooo niet kan hebben als mijn huis rommelig is. MAarja… als ik dan thuis kom na 10 uur rijden, klachten oplossen, kind ophalen en koken.. dan denk ik ook wel eens “fuck de rommel”… om dan in het weekend weer een paar uur van mijn kostbare tijd kwijt te zijn!

  4. Ken je de aflevering van Friends waar ze de secret closet van Monica laten zien? Ik ben Monica. Hier zal ik binnenkort over schrijven op mijn blog.

    De zolder en souterrain zijn beide een soort van oorlogsgebied MAAR je kunt gerust de vloer likken want de rest van het huis is schoon en opgeruimd 😉

    • Hahaha, leukerd! Weet t zo gauw niet welke aflevering dat was, dus ik wacht vol smart op je blog! ?

  5. Hahaha heerlijk stuk!! Ik heb het probleem alleen plaatselijk. Mijn kast: sokken, sjaals, en wattenschijfjes…alles door elkaar, en het gekke is dat ik altijd nog alles kan vinden!! Goed he 😉

  6. Rommelkont 😉 nou weet ik waar laurens het van heeft. Op het kdv maakt die ook zoveel rommel 😉

  7. Haha, ik herken mezelf in het patroon!
    Dus ja hier ook een rommelkont, het punt hier is echter wel dat we vrij klein wonen… dat betekend dat het cirkeltje vrij kort/snel wordt afgewerkt omdat de rommel in de weg ligt (okay of als er visite komt ;)).

  8. Hier ook altijd een rommel. En o0zich vind ik t niet heel erg maar wel als dan de eettafel en mijn aanrecht (1 van de 2) steeds voller en voller wordt.
    Opslag Is ook altijd vol getouwtrek met vanallerlei zooi die “bewaard” moeten worden. Word er doodziek van.
    Maar om t opgeruimd te houden………

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.