Vandaag deel ik alweer de tiende brief aan Laurens met jullie. En, net als de vorige brieven, is het wederom een pareltje. Antoinette en ik kennen elkaar ongeveer 9 jaar. We werkten allebei op het callcenter van Vodafone toen we ontdekten dat we het ook buiten het werk goed met elkaar konden vinden. Een warme, eerlijke en liefdevolle vriendschap was geboren. Lees je mee wat zij aan Laurens wil vertellen?

Lieve Laurens,

Ik kan me de dag nog goed herinneren dat ik jouw mama leerde kennen. “Ga eens staan? Hahaha ben jij die?” “Ja hahaha, leuk, weten we eindelijk hoe we eruit zien!”
Dat was het begin van een hele mooie “kwaliteit geen kwantiteit” vriendschap. Want ook als we elkaar met fases niet vaak zagen, als we elkaar dan weer troffen was het altijd feest. In de beginjaren letterlijk feest…. maar daar krijg je later wel wat meer informatie over, zo ongeveer als je het tegen haar kunt gaan gebruiken ;).
Na het feesten kwam de serieuzere periode, en toen kwamen de kindjes. Ik kreeg Thomas, en niet heel veel later kreeg jouw mama jou. Dat vonden we erg fijn, nog een onderwerp waar we over konden kletsen. Al snel bleek dat we ook hier hetzelfde over denken, dezelfde normen en waarden hoog in het vaandel, dezelfde irritaties om je heen die je tegenkomt als je moeder wordt. Wat is het leven leuk nu als vriendinnen, met Thomas samen speeldates plannen en lekker klepperen. Maar ook lekker aan de wijn en “op jats” als we de kans hebben.
De kwaliteit van onze vriendschap is er alleen maar op vooruit gegaan. Zelfde stijl van opvoeden en gedachtegang, dus ook daar een mooie match tussen twee vriendinnen. Die enorme vreugde, het intense geluk met onze kinderen, maar ook de ongemakken, de emotionele heftigheid en de vermoeidheid delen we, heel cliché lief en leed dus. Maar dat was niet altijd zo, want weet je, jouw mama dacht namelijk, net zoals heel veel jonge mama’s (ondergetekende was hier geen uitzondering in) dat je geen negatieve aspecten aan het kersverse ouderschap mag koppelen, dat je dat allemaal maar zomaar moet kunnen. Gelukkig heeft jouw mama jouw papa. En die heeft haar zo fijn geholpen, haar gesteund en verteld dat ze het zo ontzettend goed deed, ook als ze zich af en toe wat minder voelde. Dat gaf jouw mama kracht, en die kracht die ze in zichzelf heeft gevonden, die geeft ze door aan jou samen met jouw papa.
Jij groeit op als een heerlijke kleine donderstraal, die alles lekker op zijn eigen tempo mag doen. En als een leeuwin (jouw mama houdt van deze printjes) trotseert ze het consternatiebureau wel even als ze haar daar even vertellen dat er een norm is. Die norm, trek je daar dus net als je mama nooit iets van aan. Jouw mama heeft het bij het juiste eind, jij moet doen wat voor jou goed voelt op de manier die daarbij past. En jouw papa en mama laten je zien hoe je dat doet. Kijk het maar goed af, ik weet zeker dat jij een hele leuke kerel wordt en ik heb er veel zin in om jou te zien opgroeien! Als je later groot bent en je leest alle mooie brieven aan jou gericht. Als je deze leest, bedank je mama dan even, dat ze het lef heeft om haar leven te leiden op haar manier die voor haar goed voelt. Want daarom ben jij de man die je bent geworden als je dit leest.
Liefs Antoinette
Ps 1 om misverstanden te voorkomen: ik bedoel dus niet dat je mag doen en laten waar je zin in hebt als ik zeg dat je moet doen wat voor jou goed voelt…..
Ps 2 ik kan natuurlijk ook nog schrijven dat je altijd bij mag aankloppen, dat de deur altijd open staat, etc etc. Maar ik ga ervan uit dat ik dat niet hoef op te schrijven, dat weet je namelijk allang als je dit later leest.
Ps 3 vertel je ook tegen je mama dat ze een supervriendinnetje is…
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

10 Reacties

  1. Ah wat lief! En nu wil ik natuurlijk weten wat “op jats” betekent! Die term kennen we hier niet hoor!

    • Op jats is zoiets als lekker op pad, op stap, vooral veel gezelligheid! Ik neem je graag een keer mee op jats! X

  2. Ik wil ook op jats, gewoon omdat het leuk klinkt. Wat een lieve brief!

  3. Mooie brief, zeker een fijne herinnering voor later! Ik schrijf ook brieven aan mijn Yaartje 🙂

  4. Super leuk geschreven en je inspireert mij om ook een brief te schrijven maar dan aan mijn eigen kinderen. Het lijkt mij mooi om de kleine dingen in het leven op te schrijven.

  5. Heel leuk geschreven Net, vriendschap door de jaren heen is prachtig! Bregje/Laurens/Etienne gefeliciteerd met weer zo’n mooie brief!

    X
    Det

  6. wow wat een bijzondere mooie woorden zeg! k werd er stil van…enne koesteren die vriendschap!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.