Afgelopen weekend zou Laurens uit logeren gaan en konden wij eens even lekker in de lampen gaan hangen. Zoals het wel vaker in mijn leven gaat, liep het allemaal een beetje anders dan gepland…
Vrijdagavond ging Etienne met collega’s de stad in bij wijze van Kerstborrel en deze loedermoeder reed met Laurens door de Mc Drive. Dat snoetje toen hij zelf zijn doosje met kipnuggets openmaakte en zag wat erin zat: priceless! We nuttigden deze feestelijke maaltijd in de stijl van het Happy meal…
‘s Avonds kreeg ik een appje van Laurens zijn peettante, waar hij zaterdag zou gaan logeren. Haar zoontje was ziek geworden en had vermoedelijk buikgriep. Zo zielig! We besloten om zaterdagochtend even te kijken hoe het ging en dan te beslissen of Laurens zou komen logeren.
Zaterdag was de kleine man nog niet opgeknapt en besloot ik samen met Etienne dat logeren geen strak plan was. Laurens is net 3 weken achter elkaar ziek geweest en we wilden het hem niet aandoen om weer iets op te lopen. Dus besloten we om hem mee te nemen op ons uitstapje die middag.
Eerst deden we nog even boodschappen en gingen op de koffie bij Laurens zijn crèchevriendje, wiens moeder jarig was. De jongens waren blij om elkaar weer te zien, want hállo het was alweer een dag geleden, en gingen samen lekker spelen.
We gingen bowlen, wat mijn guilty pleasure is, en vonden dat Laurens prima mee kon. Hij keek zijn ogen uit met alle lampen, mensen en muziek. Met behulp van een rekje kon hij zelfs af en toe ook een balletje gooien 😉
Na het bowlen hebben we meneertje meteen wat te eten gegeven en vervolgens vertrokken we naar een restaurant voor ons eigen diner. De kroonprins zat aan het hoofd van de tafel en genoot in de eerste instantie van alle aandacht en speelde wat. Helaas duurde het heel lang voor het hoofdgerecht kwam, waardoor Laurens zijn geduld verloor. We zijn daarom zonder hoofdgerecht vertrokken en lieten onze vrienden achter. Ik voelde me zó ontzettend rot! We nemen Laurens vaker mee en dat gaat meestal ook prima. Nu was het toch te druk voor hem en zodra we het merkten zijn we vertrokken. We hebben dus goed gehandeld, maar toch voelde ik me een enorm slechte moeder. Eenmaal in bedje was hij meteen vertrokken en hij heeft geslapen als een roosje. Het ouderschap is toch altijd zoeken en vinden van balans tussen ouder en kind en kijken wat wel en niet kan. Ik noem het weleens Russisch Roulette. Soms gebeuren dit soort dingen, voel ik me zwaar ellendig, leer ik ervan en neem ik die ervaring mee naar een volgende keer. Een andere keer gaat het geweldig goed en is er niks aan de hand.
Ik twijfel overigens tot op het laatste moment of ik dit stukje over zaterdag moet laten staan, maar ik doe het toch. Er wordt tegenwoordig behoorlijk hard geoordeeld op internet en ik wil me juist daarom niet inhouden. Dit is hoe het er aan toe gaat in mijn leven en het voelt gek als ik doe alsof dit soort dingen niet gebeuren. Dat meningen hierover verdeeld zijn is logisch, want dat is zo met ongeveer alles in het leven 😉
Zondag was hij weer zijn vrolijke zelf, deed een goede middagdut en had nergens last van. We vertrokken na de lunch met vrienden naar Heerlen om een kijkje te nemen bij Serious Request. Ik vond het tof om het een keer van dichtbij te zien. Het voelde wel een beetje als Apies kijken. Zodra één van de DJ’s in de buurt van het raam kwam schoten tientallen telefoons de lucht in en werden de meest onscherpe en bewogen foto’s gemaakt. Als er een camera in de buurt kwam of mensen zagen zichzelf op het scherm begonnen ze als gekken te zwaaien. Ik vond het een komisch gezicht en had het eigenlijk moeten filmen! 😉
Aansluitend dronken we nog een borreltje, slenterden wat door de stad en gingen naar huis. Het was een hele ontspannen middag, lekker om voor de drukke kerstdagen nog even quality time met fijne vrienden te hebben.\
Laurens ging lekker op tijd naar bed en wij doken op de bank alwaar ik me nog op mijn blog stortte, omdat ik met de feestdagen lekker vrij wil zijn. Ik was te moe om te koken, te moe om überhaupt te bedenken wat ik wilde eten en na de opmerking “Nee schat, je mag vanavond niet weer chocoladekoekjes als avondeten” van Etienne, koos ik maar een pizza uit op thuisbezorgd.nl. Lekker gezond bezig weer dus 😉
Het was een fijn weekend, ondanks de kleine tegenslag op zaterdagavond. Nu is het tijd om uit te kijken naar de kerst. We houden het rustig, dus ik heb weinig last van kerststress. Ook weleens fijn! Nog drie dagen werken en dan lekker een heel lang weekend vrij, ik kan niet wachten!
Heb jij een fijn weekend gehad? En heb je last van kerststress?
xBreg
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
7 Reacties
Ik snap niet zo goed waarom mensen negatief over dat stukje zouden kunnen doen. Ik zou exact hetzelfde gedaan hebben. Ik ben sowieso groot voorstander van je kindje meenemen, elke dag hetzelfde ritme thuis, zo is ons leven nou eenmaal niet dus ik kan hem ook niet zo opvoeden. En ja, als het dan niet gaat, gaan we weer naar huis. Maar Spencer sliep met vier maanden uitgebreid in zijn kinderwagen naast de bowlingbaan hoor 🙂 ik vind bowlen namelijk ook fantastisch haha!
Dankjewel meis! Dat wordt dus een bowlingdate met sushi achteraf! 😉
Die muts die doet het em! Geweldig 🙂 Ik vind dat stukje helemaal niet raar, een goede keuze van een moeder. Moet je dan het maar uitzitten terwijl het voor je kind helemaal niet leuk is en dus voor jullie ook niet? Nee hoor 😉
Je dacht tenminste aan je kind en ging lekker met m naar huis toen t niet ging. zijn er genoeg die perse eten willen bestellen en hun kind 2 uur laten janken.
Jij weet zelf wel wat het beste is voor je kind toch? Hij lijkt er zelf geen last van te hebben gehad dus dan is het toch goed. En daarbij bem je inderdaad op tijd naar huis gegaan juist voor Laurens dus ik zie geen reden waarom jij een slechte moeder zou zijn. Juist een hele lieve en goede! En je hebt een goede reden om nu weer een nieuwe date te plannen met jullie vrienden 😉
Je kunt veel van de MacDonalds zeggen maar ze doen toch echt iets goed als kinderen er zo blij van worden!
Groot gelijk dat je hem meeneemt en weer naar huis gaat als het genoeg geweest is.
Ik neem mijn dochtertje (7maand) het liefst zo veel mogelijk mee, scheelt oppas en ze went er wel aan om ook ergens anders te spelen. Word ze moe of heeft ze geen zin meer gaan we lekker naar huis ?