Een nachtmerrie voor elke ouder: het kwijtraken van de lievelingsknuffel van je kind. Zeker als het stinkende lapje textiel ook nog van emotionele waarde is. Het overkwam mij gisteren…

Lekker wandelen

Maandagmiddag was het stralend weer en ik besloot om samen met Laurens te gaan wandelen. Vanaf ons huis loop je in een paar minuten het veld in, aan de rand van de stad. We gingen op zoek naar de paardjes en koeien en hoopten nog een mooie Boeing te spotten die opsteeg vanaf het vliegveld hier vlakbij. Op een gegeven moment gaf Laurens Apie aan me en ik legde hem op de kap van de kinderwagen, die omhoog was. En waar Apie daarna belandde? Ik heb geen idee…..

Onvindbaar

Wat ik wel weet is, dat Apie onvindbaar is. We zijn, zodra ik er een paar uur na thuiskomst achter kwam, meteen weer naar buiten gegaan om te zoeken. Ik heb dezelfde route gelopen en alle bermen, struiken en grasveldjes afgespeurd. Apie was nergens te bekennen… Terug thuis heb ik ook de hele kinderwagen overhoop gehaald en overal gezocht. In gedachten ga ik steeds weer door onze wandeling heen en ik weet het gewoon echt niet meer.

Geen reserve

Ik heb een oproep op Facebook gezet die massaal gedeeld wordt, echt zo lief en fijn! Iedereen denkt mee en ik heb ook al meermaals de suggestie gekregen voor een reserveknuffel. We hebben onlangs een zelfde soort Apie op de kop getikt, alleen dan zonder de naam van Laurens erop. Deze Apie #2 is alleen nog niet zo geliefd bij Laurens. En ik snap dat heel goed. Laat ik even vertellen waarom Apie zo belangrijk voor ons is…

Emotionele waarde

Toen Laurens 3,5 week oud was belandde hij in het ziekenhuis. (Het hele verhaal vind je hier) We kregen toen veel steun van familie en vrienden, waaronder onze geweldige buren. Zij gaven hem Apie cadeau. Apie is dus niet alleen bijna heel Laurens zijn leventje bij hem, hij is ook onlosmakelijk verbonden aan die heftige tijd. Honderdduizend dezelfde Apies kunnen de waarde van deze Apie dus nooit evenaren.

Ik hoop van harte dat iemand Apie in het veld heeft gevonden en dat hij gauw weer bij ons terugkomt, want we zijn er behoorlijk verdrietig van…

xBreg

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.

Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

7 Reacties

  1. Ahhh ik hoop dat Apie snel gevonden wordt helemaal omdat deze zoveel emotionele waarde heeft! Een reserve variant is inderdaad toch altijd minder interessant en anders 🙁

  2. Oh das echt rot! Ik was daar heel bang voor dat zoiets zou gebeuren dus ik geef Spencer eigenlijk nooit twee keer dezelfde knuffel en hij mag ook niet slapen met knuffels. Ik wou dat ik je kon helpen maar denk niet dat mijn flevolandse netwerk je kan helpen 🙁

  3. Oh vreselijk! Inmiddels al terug gevonden? Ik heb vanaf de geboorte 2 dezelfde knuffels en deze steeds om en om gewassen dus zien er precies hetzelfde uit. Maar dit soort tips heb je nu heeeeelemaal niks aan.. Hoop dat je m terug vind!

    • Ja da’s zo slim! We hadden twee dezelfde konijntjes en 1 apie en die werd dus favoriet en toen was de reserve niet meer in trek ? ik houd goede moed 🙂 thanks!

  4. Ik zag je op FB voorbij komen.
    Afgezien van de emotionele waarde…..mijn kleinzoon heeft eenzelfde apie, maar dan een donkere variant. Ik vind op internet beide varianten, de lichte en donkere. Er moet vast een reserve-exemplaar te kopen zijn!

    • Wat lief, dankje voor het meedenken! We hebben een reserve, maar die wil hij niet. We houden hoop! 🙂

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.