Nu de veertig stiekem al om de hoek gluurt, kreeg ik zin om te mijmeren over de afgelopen jaren… Er zijn dagen dat ik me nog in mijn twenties waan. Het lijkt nog maar zo kort geleden, dat ik een twintigjarig meisje was dat geloofde in een sprookje…..

Schrijf je eigen sprookje
Van de lampen in de sloot

In 2000 zag ik het helemaal voor me: op mijn dertigste woonde ik in een grotemensenhuis met mijn man, labrador en onze twee kinderen. Ik zou een leuke baan in de evenementenbranche hebben en een boel toffe vrienden om me heen. Ik hing destijds vooral in de lampen en aan de bar en had behalve mijn droombeeld nog weinig doelen voor de toekomst. Ik leefde bij de dag en studeerde enigszins. Met hakken over de sloot en soms in de sloot, maar ik kwam elke keer weer op het droge.

Van liefde naar verdriet

In 2005 zag mijn leven er al veel anders uit. Tegen het einde van de zomer liep mijn toenmalige relatie na drie jaar op de klippen en ik moest opnieuw beginnen. Alleen dobberend in een nieuw appartementje. Dromend over ware liefde, verloren in mijn immense verdriet. Het kostte me zeker anderhalf jaar voor ik weer een beetje normaal was. Het cliché dat je de helft van de duur van een relatie nodig hebt om eroverheen te komen klopte in mijn geval wel…

Rust in de tent

In 2010 bloeide ik op. Na jaren aanklooien met dan weer een goede en dan weer een foute man, vond ik vooral rust. Ik hoefde niet meer zo nodig overal bij te zijn. Was tevreden met mezelf en mijn leven. Er was rust in te tent en ik vond het heerlijk. Toen ik op de laatste dag van dat jaar 30 werd, wist ik dat er een goed jaar voor me lag. En ik kreeg gelijk…

Verdwaal

Hij kwam, kuste en bleef

In 2011 kwam Etienne in mijn leven, precies op het goede moment. Hij kuste me en ging nooit meer weg. Oké, de eerste maanden nog wel af en toe om thuis te gaan slapen, maar verder week hij niet meer van mijn zijde. Ik verloor mijn laatste wilde haren tijdens wat tripjes met vriendinnen en toen was het goed. Er kwam nog meer rust, op mijn dertigste. Na precies 1 jaar en 1 dag  verkering betrokken we ons grotemensenhuis. Het sprookje kreeg steeds meer vorm.

Geen berg te hoog

We hebben wat pieken gevierd en dalen gezien in de afgelopen jaren. Mijn burn-out in 2012 bewees wat voor goed team we zijn. Geen berg te hoog, geen dal te diep: Etienne bleef bij me. Ik heb geleerd van zijn nuchterheid, kalmte en geduld. Hij droogt mijn tranen van verdriet en laat me heel hard lachen. Ik mag zo achterlijk doen als ik wil en dan vindt ie me nog de allerleukste: hoe cool is dat?

Ik leerde dat het oké is als iets niet lukt. Dat ik niet alles maar perfect hoef te doen. Dit is wel de grootste les van de afgelopen vijf jaar geweest. Dát, en voor mezelf durven kiezen. Mensen die alleen maar nemen, energie uit me zuigen en me verdriet doen: ik heb er geen ruimte meer voor.
Durf te falen

Het plaatje is compleet

Nu is het 2015 en is mijn ideaalplaatje van vijftien jaar geleden aardig uitgekomen. Een paar jaar later dan verwacht, maar het is er. Oké, ongetrouwd (komt wel goed), met één kind (die soms telt voor 2) en zonder labrador (die kan ik lenen bij de buren). Na zes keer vallen en zeven keer opstaan en met een rugzak vol met wijsheid kan ik nu, een paar weken voor mijn 35e verjaardag zeggen dat ik een rijk mens ben. Ik voel me elke dag een stukje sterker, beter en kalmer. Van de mensen die ik de afgelopen jaren om me heen heb verzameld zijn de mooiste en beste overgebleven. In voor- en tegenspoed, zoals het bij echte vrienden hoort te gaan.

 

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

22 Reacties

  1. Wat mooi geschreven lieverd!!! En de aankomende jaren gaan vast alleen maar meer moois brengen! Xxx

  2. Wat mooi Breg! Op naar nog meer geweldige jaren samen! ?????????❤️

  3. Hij kwam, hij kuste en hij bleef…Luxe hoor….Soms zijn mensen ver over de 40 lieve Breg en komen ze tot de ontdekking dat het geluk van ooit zijn glans heeft verloren. En wat doe je dan? Houd je je wanhopig vast aan alledaags leven zonder sprankeling? Aan routine, vaste patronen? Ik koos de moeilijke weg,ging voor de liefde die werkelijk mijn hart beroert. Het verhaal wordt niet door iedereen goedkeurend aangehoord. Sterker nog; Deze liefde beleef ik om die reden alleen. Zonder bemoeienis. Eigen vlinders,eigen plezier,zelf hoteldebotel. Al bijna 1 jaar lang. Het verhaal schrijf ik niet online maar vertel ik je in vertrouwen onder een goed glas wijn. Je weet: Geluk komt niet aanwaaien, je moet er keihard voor werken en offers brengen.Toen ik 20 jaar was had ik ook mijn dromen. Toen ik 30 was nog steeds, toen ik 43 was startte ik een nieuwe droom en die duurt op mijn 44e nog altijd voort..Lieve Breg (broekie ;), geluk is niet alleen de bestemming. Geluk is ook; Genieten van de weg ernaartoe en vooral …blijven dromen! Love you , ben trots op je en denk nog maar eens aan me als je straks 25 jaar getrouwd bent…;) Dikke kus, Kirs

    • Zo te lezen moeten we gauw eens een wijndate plannen! Dank je voor je wijze woorden lieverd, je bent een topper! Tot gauw, liefs en dikke kus!

  4. Je leven vooruit inplannen is iets wat iedereen doet, maar of dit allemaal uitkomt zoals je dacht is zeldzaam. Mensen hebben dromen nodig om door te gaan en ergens naar uit te kijken, lekenpsychologie. Het bereiken van alles is denk ik echter zeldzaam. Je valt ik weet niet hoe vaak in het leven, het is net hoe je op staat en doorgaat. Jammer dat er een burn out tussendoor heeft moeten komen, dit is zo naar.
    Nu na alle jaren heb je het goed en mooi voor elkaar. Houd en geniet ervan, maar blijf vooral dromen.

  5. Hanna @ eenbezigbijtje.nl Antwoord

    Heel mooi geschreven, kan zo’n jonkie als ik nog wat van leren ;).

  6. Wow wat mooi!! Ja, meer kan ik er eigenlijk niet over zeggen. Jeetje wat mooi geschreven, wat mooi! Ik ben zo blij voor je, dat je plaatje toch nog is uitgekomen! Alvast fijne verjaardag!

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.