Terwijl mijn dreumes droomt over Sinterklaas, lig ik naar het plafond te staren. In Parijs, zo dichtbij, voltrekt zich een nachtmerrie. Een nachtmerrie waarvan ik me niet half, eigenlijk totaal niet, kan voorstellen hoe immens gruwelijk die moet zijn.
Parijs. Stad van de liefde. De liefde wordt weggevaagd door haat. Snappen ze dan niet wat ze doen? Dat ze de wereld stuk maken? Weten ze eigenlijk wel waar ze tegen vechten? En wat hebben al die onschuldige mensen in hemelsnaam gedaan om zo gemeen en onmenselijk behandeld te worden? Mijn hart breekt.
De wereld heeft liefde nodig, geen haat. Bakken vol liefde.
Ik heb er buikpijn van, tranen prikken achter mijn ogen. Ik denk aan mijn dromende dreumes. Hopelijk blijft zijn wereld nog lang bestaan uit spelen, eten en slapen, tot hij groot genoeg is om de echte wereld te zien. Tot die tijd en ver daarna bescherm ik hem met alle liefde in mijn lijf tegen het onbegrijpelijke geweld dat onze wereld overspoelt.
Ik denk weer aan Parijs. De stad waar ik zoveel van hou. Ik stuur in gedachten alle liefde die ik heb ernaartoe. Want zonder liefde zijn we helemaal verloren.
Heb lief, alsjeblief…..
xBreg
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
10 Reacties
Mooi geschreven breg!!
Dankjewel liefje ❤
Geweld zal nooit zegevieren. Only love can. ♥
Ik ben er zo verdrietig van.. Wat een vreselijke situatie!
Wat heb je dit super mooi geschreven!!! Het is echt verschrikkelijk!!
Liefs..
Wat heb je dit goed geschreven, lieve Bregje. Mijn hart huilt.
Heel mooi geschreven. Het is echt vreselijk wat er is gebeurd.
Pingback: Weekverslag #08 | oppashuis, rugpijn en m'n zusje op bezoek
Niets aan toe te voegen. Wat een nachtmerrie, en in wat voor wereld gaan onze kinderen opgroeien? Ik slaap er al 2 nachten slecht van.
Net als jij slaap ik er niet goed van. Ik vraag me af hoe ik mijn dochter nog kan beschermen tegen zo’n dingen. Ik woon in België en daar zijn momenteel nu nog terroristen van de aanslag in Parijs. Ik kan me niet voorstellen dat zoiets ook hier gebeurd. Mooi geschreven.