Stel je voor: je verlaat een oorlogsgebied, omdat je geen andere keuze hebt. Weken, misschien wel maanden, ben je onderweg. Een tijd vol eenzame, angstige en onzekere momenten. Je komt uiteindelijk terecht in een sporthal. Niet ideaal, maar het is er warm, droog en veilig. Vooral die veiligheid is waar je zo naar verlangt.
Ineens klinken er knallen en zie je mensen met bivakmutsen voor het gebouw. Ze proberen het gebouw te bestormen. Even ben je in de war…Is het een droom? Een nare nachtmerrie, veroorzaakt door het oorlogstrauma dat je als een zwart monster achtervolgt?
Nee, het is geen droom. Het is de keiharde realiteit. Mensen…beesten eigenlijk..die hun verstand ergens onderweg verloren zijn, als ze het ooit al gehad hebben. Zij vinden dat zij het recht hebben om de opvang te bestormen. Om jullie angst aan te jagen. Beesten zonder een greintje respect, die dingen roepen als “eigen volk eerst”.
Ik schaam me voor dit “volk”. Ik krijg er wederom buikpijn van.
xBreg
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
3 Reacties
Afschuwelijk toch ? Dan is ‘beesten’ nog een keurige omschrijving…..
Heb helemaal kippenvel! Heb nog geen nieuws gezien maar kan me helaas wel indenken wat er is gebeurd… 🙁
ja verschrikkelijk he, ik kan er ook niet bij.