Vanochtend werd ik wakker en zag de bui al hangen: not my best day… Ik liep al een paar dagen met mijn ziel onder mijn arm en was een beetje lost. Gelukkig ben ik inmiddels behoorlijk ervaren op het gebied van dips en mentale valkuilen, dus ik wist wat me doen stond: wandelen!
Wandelen is heel fijn omdat
- je het altijd en overal kunt doen
- het gratis is
- je er gegarandeerd van opknapt, vanwege de vrijkomende endorfines
- het makkelijk is
- je op plekken komt, die je met de auto of fiets nooit zou zien
- het helpt om je hoofd leeg te krijgen
Zoals jullie misschien wel weten ben ik nogal gehecht aan mijn bank. Als ik daar eenmaal op lig ben ik er erg lastig vanaf te krijgen. Terwijl ik vanochtend op de bank lag schoten alle redenen om niet te gaan wandelen door mijn hoofd..
- wandelen is inspannend. Van inspanning word ik moe
- Ik ben lui vandaag
- Het is koud
- Ik blijf liever thuis
- Stel je voor dat er een eikeltje op mijn hoofd valt, dan kan ik geen kant meer op
- Of wat als de kinderwagen weer omkiept? (Weer? Ja lees maar!)
Nou ja, you get the point….ik had allerlei redenen om niet te gaan. Toen Laurens sliep was ik aan het appen met mijn mede-bloggende-mama’s en gooide mijn wandelplannen in de groep. Eén van de mama’s, Laura, voelde mijn neiging tot thuisblijven feilloos aan en zei heel slim dat ik wel móest gaan, omdat ik dan leuke foto’s kon maken om weer met de groep te delen. Zo simpel kan het soms zijn. 😉
En zo geschiedde: ik vertrok om 12.00 met een uitgeslapen en vrolijke dreumes. Ik bekeek alles door zijn ogen. Vliegtuigen die laag over ons heen vlogen, dikke koeien, mooie paarden, eikeltjes en blaadjes in het bos: alles was even wonderlijk.
Toen ik met Laurens op een boomstam zat en we een boterhammetje aten, wist ik dat ik er goed aan had gedaan om te gaan wandelen. De stilte van het bos met af en toe een krakende tak, vallende eikel of een fluitende vogel was rustgevend. Het vrolijke mannetje naast me liet mijn hart zwellen van liefde. Mijn hoofd was weer een stukje leger en door zijn open blik op de wereld leerde Laurens me dat er maar één moment belangrijk was: het nu.
Inmiddels lig ik trouwens wel weer gewoon op de bank, want hé, je moet niet overdrijven met al dat gezond doen en bewegen hè! We hebben uiteindelijk 2,5 uur gewandeld en ik heb serieus al spierpijn in mijn armen en benen….zucht.
Moet jij soms ook van de bank af gesleept worden voor een wandeling?
xBreg
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
15 Reacties
Mooie wandeling heb je gemaakt met je kindje. Heerlijk zo wandelen als het rustig is.
Wij gaan heel vaak wandelen, dus ik verkies eigenlijk liever niet de bank. 🙂
Dank je! Ik hoop dat het wandelen het hier nu ook weer wint van de bank!
Ik vind het ook heerlijk, en ga elke ochtend wandelen (vaak voor boodschappen). Ik heb ook niet altijd zin, maar Ivar is het inmiddels zo gewend om een uur of wat voortgeduwd te worden, dat thuisblijven niet echt een optie is (lees: gekrijs en gegil). Behoorlijk goeie stok achter de deur dus 😉 Mooie foto’s heb je gemaakt!!
Tof dat je gegaan bent. En wat een mooie foto’s. Ik weet dat het af en toe heel erg moeilijk kan zijn en dat er 10.000 redenen zijn om lekker te blijven liggen op die bank. Leuk dat ik een gastrolletje heb in je blog vandaag. 😉 dikke kus!
Jaaa dankzij jou he 😉 Als het weer dreigt te mislukken app ik jou gewoon!! X
Ik ga regelmatig een rondje wandelen in het park. Bos is net te ver…Nou ja met de auto niet maar daar ben ik soms dan te lui voor. Het is soms ook erg verleidelijk binnen te blijven zeker straks als het wat grijzer weer wordt…Klinkt als een fijne middag en dan vergeet je de tijd!
Die stap om te gaan ja! Maar als je eenmaal aan de wandel bent, puur genieten. Gek dat het toch altijd als een moetje blijft aanvoelen.
Ja maf hè! JE weet dat iets fijn is, maar toch verzin je honderd excuses om het niet te hoeven doen…;)
Goed dat je toch bent gegaan!! Zelf doe ik dat ook te weinig, nu helemaal ivm m’n energie maar als ik straks weer paar echte nachten achter de rug heb ga ik ook!!
You go girl! En hoe moe ik ook was,het gaf me ook energie, hopelijk werkt het bij jou ook zo! Xx
Goed gedaan! Trots op je! X.
Ja. Ook mijn bank is een hele grote vriend van mij en ja. Wandelen is heerlijk. Ja. Ik zou ook meer eruit moeten gaan. Voor mijn dochter, voor mij. En ja. Soms zijn er zoveel (slechte) redenen om toch maar weer op die lekkere bank te blijven zitten/liggen!
Goed dat je gegaan bent! Ik ben ook iedere keer blij als ik toch mezelf bij kop en kont gepakt heb en naar buiten heb gesjouwd. Eenmaal buiten geniet ik volop en eenmaal terug voel ik me een stuk beter!
Wowie, 2,5 uur gewandeld!!! Wat goed joh! En heerlijk voor je kindje ook♡♡♡
Enne, leuk zo’n appgroep! Lijkt me ook gezellig 😉
Pingback: Breg blogt de week weg #3 | Breg Blogt
Pingback: Breg blogt de week weg #3 - Breg Blogt