15 Jaar geleden kreeg mijn oudste broer verkering. Zelf was ik toen nog een ongeleid projectiel dat vooral opging in het studentenleven, dus veel zagen we elkaar niet.Naarmate we ouder werden en de jaren vorderden zagen zijn vriendin en ik elkaar steeds vaker en toen in 2007 Josephine geboren werd versterkte dit onze band enorm. Vandaag is het woord aan Janneke. Mijn lieve zus en vriendin waarmee ik kan gieren van de lach. Ze staat altijd voor ons klaar en is een hele lieve en trotse tante…

Lieve Laurens,

Lang leve de zomervakantie, eindelijk rust en ruimte om jou een brief te schrijven. Dat gaat niet één, twee, drie met ons huishouden van Jans Steen, met drie kinderen en twee katten. Ik weet nog goed dat jouw mama vertelde misschien in verwachting te zijn, een zeer grote wens. Voordat de eerste test het prachtige nieuws bevestigde fantaseerden we al over de uitgerekende datum, is het een jongetje of meisje, eventuele namen. Kortom ik heb vanaf het eerste moment meegeleefd, nou ja niet het allereerste moment. Er zijn grenzen hè!

wpid-wp-1439396689743.jpeg

Wat hebben we ook meegeleefd toen jij werd opgenomen in het ziekenhuis, dat waren moeilijke en heftige dagen. Zo’n klein hummeltje, met al die toeters en bellen en dan jouw ouders dag en nacht paraat om voor je te zorgen. Je hebt je er dapper doorheen geworsteld en jouw papa en mama ook. Die beproeving heeft een stevige basis gelegd voor jullie warme, ontspannen en liefdevolle gezin.

Met jouw komst ben ik voor het eerst echt tante geworden, een prachtige aanvulling op mijn moederrol. Ik mag je verwennen en alles schattig en lief vinden, dat gaat vanzelf bij jou. Zelden zo’n blije en relaxte baby gezien, volgens jouw mama is dat aan het veranderen nu je officieel dreumes bent. Je bent de wereld aan het ontdekken en de daarbij horende grenzen, als je een beetje op jouw nicht Josephine lijkt doe je dat vol verve. Heerlijk op de vloer van het Kruidvat gaan liggen gillen, gewoon omdat het kan.

Niet alleen ik geniet van jouw blije en vrolijke lach, ook jouw oom Floris, nicht Josephine en neven Olivier en Philippe gaan stralen als ze jou zien. Helaas zien we elkaar niet heel vaak, de reisafstand is gewoonweg te groot. Toch maak je een onderdeel uit van ons dagelijks leven, als we het speelgoed uitzoeken en opruimen zeggen de jongens: “Dat kan mooi naar neef Laurens en daarna naar neef Max”. Toen Philipje zelfstandig naar de wc kon gaan, vertelde hij dat hij nu een grote jongen is en de luiers naar Laurens mochten. Want die is nog een baby volgens Philippe, ook al ben je officieel baby af. Door de filmpjes en foto’s blijven we op de hoogte van elkaars leven. De momenten dat we elkaar wél zien, zijn extra bijzonder.

Met je trotse nicht en neven
Met je trotse nicht en neven

Lieve Laurens, weet je altijd bij ons terecht kunt. Jouw neven en nicht staan voor je klaar, met advies en raad. Ook over 17 jaar als je met de brommer het boompje in de voortuin  omver hebt gereden, je twee uur te laat thuis bent en vervolgens op de bank in slaap valt, met je bemodderde sneakers op de sierkussens van mams. Ik kan je wel alvast verklappen hoe je het ALTIJD goed kan maken bij mama, Benny Neyman op de Sonos van paps, eierkoeken met heel veel slagroom en hagelslag en haar een heerlijke knuffel geven met jouw vrolijke lach. Zou zomaar ook bij paps kunnen werken, weet alleen niet of je hem heel blij maakt met Benny…

Ik wens je een onbezorgde en liefdevolle jeugd, waarin je kan ontdekken wie je bent en wat je wilt. Zodat je als grote Lau, een gezond, gelukkig, passievol, lang en liefdevol leven kan leiden. Koester de mooie, dierbare momenten, maak van het leven een feestje. Investeer in de lieve mensen om je heen. En tot slot, misschien wel het belangrijkste advies: blijf zoals je bent, vrolijke en lieve vent.

Dikke knuffel en kus van tante Jans

 

Wil je meer van deze mooie brieven en artikelen lezen? Volg Breg Blogt dan op Facebook en mis geen enkel blog meer. <3

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

5 Reacties

    • Dankjewel! Als ik ze allemaal heb ga ik er een boekje van maken voor Laurens, kan ie later nog eens teruglezen wat zijn lieve tantes over hem en ons te vertellen hadden toen hij nog klein was ❤

  1. Wow! Mooie tranenpikker! Zo mooi voor later! Ben maar trots op de relatie! Ze zijn zeldzaam op deze manier! ?

  2. Pingback: Doei augustus! | Breg Blogt

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.