Jarenlang waren we onafscheidelijk, jouw voorganger en ik. Elk vrij uurtje brachten we samen door. Zittend, hangend, slapend…het maakte niet uit, als we maar samen waren. Hij ving mijn tranen op in mijn donkerste dagen. Genoot mee van mijn mooiste momenten. Was deelgenoot van de grootste geheimen en de mooiste feesten.

Anderhalf jaar geleden heb ik hem toch de deur gewezen. Hij paste niet meer bij me. Hij was zo lomp en ik kreeg nog maar weinig ruimte van hem. Toen heb ik hem vervangen voor jou: fris en zacht. Ook wij werden onafscheidelijk. Ik was inmiddels zwanger en ik zocht jouw gezelschap maar al te graag op. Lekker bij je liggen en dromen over de toekomst met het kleine mannetje in mijn buik. Maanden later was Laurens er en jullie waren meteen een goede match. We plakten gezellig aan elkaar, soms hele dagen, soms maar een kwartiertje. In de zware eerste maanden van Laurens’ leven was jij er altijd voor mij, zonder morren wachtte je me elke dag met open armen op.

Toch voel ik dat het nu gaat veranderen. Vorige week schreef ik al over het onrustige gevoel in mijn hoofd. De carnaval bracht korte ontspanning, maar niet voldoende. Het wordt tijd om in te grijpen. Tijd om structureel te zorgen voor ruimte in mijn hoofd. En die ga ik niet vinden bij jou.
Vanaf nu ga ik elke dag minimaal een half uur wandelen, juist op de momenten dat ik het liefste bij jou wil zijn. Ik ga stap voor stap op weg naar een leeg hoofd, waardoor ik hopelijk een (nóg) leukere moeder, verkering en vriendin word. Het voorjaar komt eraan, dan zien we elkaar sowieso altijd al wat minder, omdat ik dan zoveel buitenshuis  leef.

Mijn liefste………..zachte, knusse bank: je zult het wat vaker zonder me moeten stellen, ik ga mijn energie terugvinden! Bedankt voor je warmte en troost toen ik die zo hard nodig had, ik ga weer op eigen benen staan.

Help jij me mee in mijn weg naar een leeg hoofd en een fit lijf? Ga gezellig een keer mee wandelen met Laurens en mij en moedig me aan om elke dag op pad te gaan!

Heb jij goede tips om te ontspannen in drukke tijden?

xBreg

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

8 Reacties

  1. Wij gaan met je mee ( Tijs & ik ) … Enne een nog leukere vriendin? Je bent al een super leuke-lieve vriendin! Kus!

  2. Pingback: Ain’t no mountain high enough… | Breg Blogt

  3. Pingback: Februari’s favorieten | Breg Blogt

  4. Pingback: Mijn liefste…. (2) | Breg Blogt

  5. Pingback: Three things tag | Breg Blogt

  6. Pingback: Mijn liefste…..(4) | Breg Blogt

  7. Pingback: Waarom wandelen zo fijn is (en waarom ik het toch te weinig doe) | Breg Blogt

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.